korkunç sırlar

39 15 2
                                    

"GÖRDÜĞÜMÜZ ÇOĞU ŞEY

BİZE İNSNDIRICI GELMEYEBİLİR ONUN GERÇEKLİĞİNİ ANCAK
İLİKLERİMİZE KADAR HİSSETMEDİKÇE
ANLAYAMAYIZ
ANLADIĞIMIZDADA ÇOK GEÇ OLMUŞTUR"






FİRDES'TEN

Sabah kaldığım otelden ayrılıp motorumu eve doğru sürmeye başladım
1 haftadır evde yoktum ve annemin ne durumda olduğunu

Görmem lazım en son bıraktığında kendi içinde savaş halindeydi

Asfaltta hızla ilerlerken bir an dengemi kaybettiğimi hissettim
Ama hızla kendimi toparladım bir an ne oldu hiç anlamadım
O an kulağıma gelen bir fısıltı duydum

İçim ülperdi her halde fazla uykusuzluktan dır dedim

Eve gitmeden önce bi kaç işim vardı  onları halledip
Eve gittim hava kararmıştı

Bu ev geceleri gözüme daha bir korkunç gelmeye başladı
Motoru konağın önünde durdurup indim

Beni karşılaşmalarını beklediğim korumalar hiç bir yerde yoktu
Etrafıma bir göz gezdirdiğimde  konağın kapısı aralıktı ve konakta ki hiç bir çalışanı göremedim

Yavaş ve sakin adımlarla Aralık olan kapıdan içeri girdim
ışıklar kapalıydı açmaya gittiğimde elektiriğin gittiğini anladım

Önümü görmek için telefonumun fenerini açtım

Annemin evde olup olmadığığını kontrol etmek için
Odasına doğru ilerledim

Attığım her adımla içimdeki korku hissi hat safadaydı
Merdivenleri sessizce çıkarken kulağıma bir uğultu dolmuştu

Ve bu seslerin kaynağı annemin odasına yaklaştıkça artıyordu.
  Odaya doğru yaklaşıp elimi kapının kulbuna yerleştirdim

Açıp açmamak konusunda kararsızdım
En sonun da bi cesaretle kapıyı açıp içeri girdim
Gördüğüm kan dondurucu şey karşısında donup kalmış tım

An-Anne sesim titremişti

 

ARKADAŞLAR NASILDI BÖLÜM BEN SEVDİM
SİZİNDE SEVMENİZİ UMUYORUM

YILDIZA BASMAYI UNUTMAYIN LÜTFEEEN

GEÇMİŞE YOLCULUK Where stories live. Discover now