Birlikte bedenlerimizle inşa ettiğimiz her ev ,her oda ,ve her şey bizimleydi .
O gece onunlaydım her zamanki gibi lakin hem onunla olup hemde onunla olmamak gibi bir şey vardı gözlerinde gizliyordu kendisini konuşmuyordu ama susmuyordu da
Sürükledi bedenimi kendisine doğru çekiştirdi dizlerine oturmamı sağladı .konuşmak istediğini anladım .söze başlamadan önce özür diledi benden yaptığı ve yapacağı her şey için .söyledikleriyle sıkışıp kaldım anlattıkları küle çevirdi benliğimi sussun konuşmasın istedim . Ağladı ,ağladım ,kendi eserini sildi güzelce ve sustu . Sıra bana gelmiş gibiydi umutla baktı gözlerime kalktım dizlerinden ve tek kelime etmeden inşa ettiğimiz yıkımdan çıktım .o ev o gece bana çöplük oldu , o oda bana mezar , yaşanmışlıklar kefenim anlattıkları tabutum oldu .
O gece bir çok şey oldu ve ben tamamen ölü oldum .
