Hep Ben Suçluyum

221 8 8
                                    

"Belki kendimi sevmem ama sinirimi dışarıya vurmayı iyi bilen insanım ben..."

🎭

Ayaz ve Bora müdürün odasına doğru ilerliyordu. Müdür odasına ilerlediklerinde Burak Hoca "Bora sen dışarıda bekle, ilk Ayaz ile konuşacağım." dedi. Bora Ayaza yan gözle bakıp odadan dışarı çıktı.

Ayaz, Burak Hocanın karşısındaki koltuğa oturdu. Burak Hoca "Anlat bakalım" dedi.

Ayaz, "Hocam Bora beni kışkırttı. Bende dayanamadım ve vurdum olay bu."

"Her ne yaptiysa yaptı Ayaz. Senin vurman hata. Bir olay olduğunda şiddete başvuramazsın"

"Bu durumda suçlu ben miyim? Gerçekten beni mi suçluyorsunuz?"

"Ne dedi sana da bu kadar sinirlendin?"

Ayaz derin bir nefes aldı.

"Bana varlık diyerek beni kışkırttı. Yok neymiş hep benle uğraşacakmış. Bende kendimi tutamadım."

"Kendini tutman gerekiyordu.."

Ayaz sesini yükseltti. "HOCAM NASIL TUTAYIM KENDIMI. O ORDA BANA HAKARETLER SAVUNACAK BENDE OTURUP SUSMASINI MI BEKLEYECEĞİM? GERCEKTEN BENDEN BUNU MU ISTIYORSUNUZ?" diye bağırdı.

Karşısında bir hoca olduğunu unutmuştu....

Burak Hoca, "Ayaz sesini bana yükseltme. Ayaz, ya kendini düzeltirsin ya da okulun psikoloğu ile sinir hastası dosyası açarım. Gidersin bu kendini tutamama sorununu psikolog ile çözersin. Beni buna mecbur bırakma Ayaz!" dedi.

Ayaz derin bir nefes aldı.

"Ama Hocam..  Sus sus da bir yere kadar." dedi.

Burak Hoca ısrarcıydı.

"Ayaz ses tonuna dikkat et!" dedi.

Ayaz "Ama hocam-" dedi ve Hoca onu susturdu. "AYAZ! YETER! KARŞINDA ÖĞRETMENİN VAR" dedi.

Ayaz oturduğu sandalyede başını geriye attı. Gözünden çıkmaya hazırlanan bir damla yaş kendine hakim olamadı.

Ayaz küçükken de böyle idi.

Sinirlendiğinde bağırırdı,

Eşyaları parçalardı,

Kolunu/ yüzünü çizerdi,

Ve en önemlisi...

Gözyaşlarına hakim olamazdı.

Ayaz hep böyle büyüdü,

Anne ve babasının ilgisizliği onu bu hale getirmişti...

Eski Ayaz'ın sonunu anne ve babası son verdi...

Dışarıdan 'Bu çocuk aslan gibidir, ne ağlaması?' derledi...

Ama bilmiyorlardı ki Ayaz'ın içindeki kırgınlığı ve ilgisizliği...

Ayaz sıkılmıştı..

Neyden?

Herşeyden...

Ayaz gözlerini kapattı. Konuşmaya karar verdi.

"Siz neden bana inanmak istemiyorsunuz? Şahit mi lazım?" dedi bir fısıltı ile.

Burak Hoca, "Kim gördü bu çocuğun sana böyle davrandığını..?" diye sordu Burak Hoca sakin bir ses ile.

Ayaz yutkundu. Derin bir nefes aldı. Sanki havadan birsey, onun nefes almasını engelliyordu...

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Feb 22 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

KARDEŞLERİM (SüsÖm)Where stories live. Discover now