သူစိမ်းတို့ရဲ့အလယ်မှာ

ရေချိုးခန်းထဲပြေးဝင်သွားပြီး တံခါးမဖွင့်ပေးသည့် အသက်ကြောင့် ဟန်သစ် သော့အပိုကို အမြန်ရှာရသည်။ ဗီရိုအံဆွဲထဲရှိ သော့တွဲကိုယူပြီး အမျိုးစုံလှသော သော့တွေဖြင့် တစ်ခုပြီးတစ်ခုဖွင့်ကြည့်ပေမယ့် ရေချိုးခန်းတံခါးဟာ အရာမယွင်း။ သော့ဂလောက်သံကြောင့် ထင်ပါရဲ့။ ရေချိုးခန်းထဲမှ ဝင်မလာနဲ့ဆိုသော အသက်ရဲ့ အသံဟာ စူးတောက်ဆူညံနေ၏။ များပြားလှသော သော့တွေကြောင့် သူ ကံကောင်းသွားသည်။

""ကျွီ!!!!""

"'အေမ့..... အာ့"'

"'ဗွမ်းးး!!!!"'

""ဟာ!! အသက်""

ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်ရုံပင်ရှိသေး ဗွမ်းခနဲဆို ကြွေဇလုံထဲသို့ အရှိန်လွန်ပြီး နောက်ပြန် ပြုတ်ကျသွားသည့် အသက်ကြောင့် ဟန်သစ် လှမ်းဆွဲမခင်တော့ပေ။ အနောက်ဆုတ်နေရင်းကနေ အရှိန်လွန်ကာ ကြွေဇလုံထဲ ထိုင်ရက် ပြုတ်ကျသွားတာမို့ ခါးတွေဘာတွေနာကုန်မှ ဒုက္ခ။ စိုးရိမ်စိတ်ဖြင့် ကမန်းကတန်း လျှောက်သွားရင်း ရေဇလုံထဲမှ သူမလေးကို ပွေ့ချီရန်ပြင်လိုက်တော့ လက်ကိုရိုက်ချပြီး စောက်ကလေးက မလိုက်ပဲ ဂျစ်တီးဂျစ်ကန်လုပ်သည်။

"'မချီနဲ့ မလိုက်ဘူး အဟွတ် ဟွတ်"'

""ဟော ရေတွေစိုကုန်ပြီလေ အသက်ရဲ့ ဘာလဲ ကိုယ့်ကို မြူဆွယ်နေတာလား ပြော""

"'ဘာ!!! ကယ်ကြီး ရှင်ကြီး နှာဘူး"'

ရေစိုသွားတာကြောင့် အဝတ်တွေက အသားနှင့်တပြေးညီ ကပ်နေတာကို သေချာကြည့်နေသည့် ကယ်ကြီးကြောင့် လက်ကလေးယှက်ကာ ဖုံးရင်း မဏိ ခပ်စူးစူးအော်လိုက်သည်။ လူကို ခါးထောက်ကာကြည့်နေသည့် ကယ်ကြီး၏ မျက်နှာက ရယ်ကျဲကျဲ။ ဒင်း ထွက်မသွားမချင်း ရေစိုတဲ့လက်စနဲ့ ကြွေဇလုံထဲ ဆက်ထိုင်နေရုံသာရှိသည်။ မဟုတ်ရင် ရေထဲမှ ထွက်သည်နှင့် အသားမှာကပ်နေသည့် အဝတ်တွေကြောင့် အရှေ့ကို တွေးမရဲတော့ဘူး။

""ကိုယ် အသက်ကို သိပ်ချစ်တာမို့ အသက်မရှိရင် ဘယ်လိုနေရမလဲဟင် ကိုယ့်လိုပဲ အသက်လဲ မနေနိုင်ဘူးမလား အဲ့တာကြောင့် မသွားပါနဲ့ကွာ""

"'......."'

ပြောလည်းပြော ကြွေဇလုံထဲကနေ စွေ့ခနဲပွေ့ချီလိုက်တာမို့ သူ့ခါးကို ခြေခွချိတ်ပြီး လည်ပင်းကို လက်ဖြင့်ဖက်တွယ်လိုက်ရင်း မဏိ ခပ်တွေတွေသာ ပြန်စိုက်ကြည့်လိုက်သည်။ တစ်ကိုယ်လုံးရေရွှဲနေတာမို့ သူလည်း စိုသွားမှာအသေအချာပင်။ ဟုတ်သည်။ သူ့လိုပဲ မဏိလည်း မနေနိုင်ပါဘူး။ သို့ပေမယ့် ဒီအိမ်မှာလည်း မနေချင်တော့ဘူး။ ဘာလုပ်ရမလဲ။ မဏိ အနေနဲ့ ဘာလုပ်ရမလဲ။