(Ateş'in anlatımıyla)
"Ateş" kulaklarıma zarif gelen sesle beraber zor bela mırıldandım."hımm" diyebildim."ayakta mısın?" Dedi o zarif ses bu ses Derin'e aitti."Evet," dedim ve ekledim"düşmanım hala Düşman mıyız?"dedim umutla üzgünüm ama sırf ona âşığım diye düşmanı oldum çünkü gördüğü yerde yakama yapışıyor ya da yanağımı çekiştiriyordu yani bu hoşuma gidiyordu.Hep gamzelerimi gösteriyordum veya zorla gamzelerim gözüksün diye büyük ve içten bir şekilde gülümsemeye çalışıyordum.Ev patlamadan önce yanağımı sıktığında ateşim çıkmasın diye, yanaklarım kızarmasın diye o kadar zorlandım ki size anlatamam.Sesi kulağımdan içeri girince bile kalbim hızlanıyor."Yani evet düşmanız"gözümdeki umut silindi elimi uzattım kalkması için dolan gözlerimi görmesin diye gökyüzüne bakıp Derin nefesler aldım.Sonra kulağıma içime tekrar umut veren o cümleyi söyledi. "kankam" bu o kadar güzel bir olaydı ki.Sevdiğin kişi için onun düşmanı oluyorsun ve o senin kankan oluyor kendi isteği ile,kalp hızlandırıcı birşey bu olay.
Kahverengi saçları toplu olmasına rağmen o kadar güzel savruluyor ki saçları rüzgar da çok güzel olduğunu tekrar fark ettim.
Kalbim akciğerimi delip göğsümden dışarıya fırlayacak gibi ve o an öleceğim gibi yine de Derin'in o mavi gözleri için ölmeyi yeğlerim.
YOU ARE READING
SATRANÇ'IN PİYONU(tamamlandı)
NáhodnéKehanet,Sevgilim ve İnci gülüşlü aramızda sır olsun mu? Hiçbirşey satranç ile alakalı değil.Her şey bir piyes'den ibaret. Hiçbirşeye güvenemezsin çünkü hiçlik doldurulamaz boşluğa güvenebilirsin çünkü boşluk doldurulabilir. Yapılayamayacak şeylere d...
