"მ-მისტერ ვეგასი, შენი საჭმელი..." თქვა პიტმა ძლივს ჩურჩულის ზემოთ, რომ თემა შეეცვალა.

"უბრალოდ დამიძახე ვეგასი, როცა მარტო ვიქნებით" თქვა ვეგასმა და სახე პიტის კისერში ჩარგო.

პიტი შოკში იყო. ეს პრივილეგია მხოლოდ თერაპანიაკულის ოჯახის წევრებისთვის იყო.

"უ-ჰმ კარგი"

"კარგი რა?" ჰკითხა ვეგასმა და კვლავ სახეზე მოეფერა და კისერზე.

- კარგი, ვე-ვეგას, - თქვა პიტმა თავისივე ხმაზე გაწბილებული. რატომ არის ის ასე უხერხული?

ვეგასმა ჩაიცინა და გაუშვა.

-ახლავე წავალ, - თქვა პიტმა ნაჩქარევად დაიხარა და ოთახი დატოვა. მას სჭირდება ცუდი ყვირილი.

მისა და პორშეს ოთახში პოტი კარზე იყო მიყრდნობილი. მისი ფეხები კანკალებდა და ყურებს ცეცხლი ეკიდა. ვეგასის ეს მჭიდრო მხარე ძნელად მოსანელებელია.

"აჰჰჰჰჰჰ!" ყვიროდა და წითელ სახეს ფარავდა. ის ზედმეტად არ ფიქრობდა, არა? ვეგასი რაღაცას გრძნობს მის მიმართ.

მაგრამ მთელი ეს მღელვარება აორთქლდა, როგორც კი ვიღაცამ კარი ძალით გააღო.

-აუ...-პიტი ოთხში დაეცა.

"პიტ, მე შენ მიყვარხარ, მაგრამ შენ ჩემთვის უმცროსი ძმა ხარ და მირჩევნია ვიყო ბოლოში, ასე რომ არ მჭირდება საკუთარი თავის წარმოჩენა" თქვა პორშემ შიგნით შესვლისას.

პიტი სწრაფად წამოდგა.

„რა ნარკოტიკებს იღებდი დილით ადრე? პიტმა ბრალმდებელი თითი დაუქნია მეგობარს.

"ეჰ? მე? ჰაჰ! როგორ შეიძლება ჩემზე ასე  ფიქრი?" პორშემ მკვეთრად იყვირა.

"და რატომ გააღე კარი ამდენი ძალის გამოყენებით? მე დავეცი ხელებსა და მუხლებზე" - დაიწუწუნა პიტმა და უფროსს გახედა.

პორშეს გაეცინა.

-მოიცადე დაელოდე...ეს შენი პერანგი არაა. თქვა პიტმა და თვალები დააწვრილა. პორშემ სიცილი შეწყვიტა.

ხაფანგში  (წიგნი 1)Where stories live. Discover now