14.Bölüm

2.9K 271 43
                                    

Barlas'ın bozduğu huzurumuzdan sonra hepimiz odalara dağılmıştık. Belki de huzurlarını bozan bendim bir yerde. Ama umrumda değildi. Yanlış bir şey yapmamıştım.

Çalan telefonumla yatağımın içinde telefonu aramaya başladım. Telefonu bulduğumda ekranda yazan isme bakıp tereddüt etmeden açtım.

Savaş

"Aloooo!"

Uzatarak söylediğim kelimeyle Savaş'ın gülüşü kulağıma ilişti.

O bir şey söylemeyince "Naber?" dedim yatağıma uzanırken.

"İyiyiz biz seni sormalı?"

"İyiyim ya." dedim samimi bir sesle.

"Sevindim." dedi ve duraksayıp ekledi. "İyi olmana."

Bu çocuk da garipti. Yıllardır arkadaştık ama hala dün tanışmışız gibi davranıyordu. Salak değildim, beni beğendiğinin farkındaydım. Aşk veya hoşlantı değildi bu, sadece ilgisini çekiyordum. Farkında olduğumu o da biliyordu. En azından ben öyle hissediyordum.

"Okulların açılmasına da az kaldı." dedim dudaklarım kendiliğinden büzülürken. Gercekten oturup ağlamak istiyordum. Ben okul sevmiyordum. Okul bana göre bir yer degildi.

Ben mafya koca istiyordum.

Beraber suç işlerdik.

"Evet." dedi ve ciddi sesiyle devam etti. "Bu yıl çalışman gerekiyor Yade. Geçen senelerde çalışmadığın için ağlayacaksın."

He he dercesine elimi salladım.

"Yavrum ben doğuştan zekiyim. Ayrıca ne kadar kabul etmeseniz de ben mafya koca bulacağım. Suçlu olacağız."

"Ya bulamazsan?"

"Öyle bir ihtimal yok. Düşünmeye de gerek yok."

Güldü.

"Tamam o zaman. Görüşürüz sonra."

"Görüşürüz Harp." dedim son harfi uzatarak.

"Anlamadım?"

"Abim sana Harp diyor. Artık senin adın Harp."

Sessizlik olduğunda sordum. "Neymiş adın?"

Biraz bekleyip garip bir sesle cevap verdi. "Harp."

"Aferin aferin. Hadi kendine çok iyi bak. Öptüm. Bayy." dedim son olarak ve telefonu kapattım.

Öptüm mü demiştim?

"Dedim galiba." dedim dışımdan.

Önemsemeyip rehbere girdim tekrardan ve adını 'Harp' olarak değiştirdim

Tam Bade'yi arayacaktım ki asansör kapısı açıldı. İçinden tüm iticiligiyle Barlas çıkmıştı.

Bir dakika bir dakika.

Midem bulandı.

"Ayy midem." dedim bir anda.

Kaşlarını çatıp bana bakarken 'Noldu?' diye sormasını beklemiştim ama o ifadesizce bana bakıyordu.

Civciv tüyü nolacak?

Ondan bir tepki alamayacağımı anladığımda doğrulup şakamı normal bir şekilde söyledim. "Seni görünce bünyem tepki veriyor da."

Gözlerini kısıp ifadesizce üzerime doğru gelmeye başladı.

Yoksa beni...beni öldürecek miydi?

Yastıkla mı boğacaktı?

Üzerime gelmeye devam ederken bir anda çalar saati elime aldığım gibi ona doğru fırlattım.

Balın Yade//gerçek ailemHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin