29.BÖLÜM

1.8K 127 12
                                    

HATIRLATMA:

“Söylediğim isimleri hızlıca yaz"

Baran:Tamam komutanım

"Karargah dışında komutanım yok her neyse söylediklerimi yaz.

1:Bekir Bozdağ
2:Ahmet Özdemir
3:Alihan Koca
4:Aziz Yıldırım
5:İbrahim Gül
6:Miraç Arslan…”

_____________________________________

Ne Miraç mı! Onun ismini görünce çok şaşırmıştım,çünkü izne çıktığını bilmiyordum.
Ben onun olabilme ihtimalini düşünürken Akın konuştu.Kafamı telefon ekranından kaldırarak ona döndüm.

Akın:Komutanım Miraç komutanın izne ayrıldığını biliyor musunuz?

“Hayır bilmiyordum.Bir kaç gündür evdeydi ama normal görev sonrası izinlerden biri diye düşündüm.”

Akın onaylar biçimde kafasını salladı.
Ben tekrar konuşmaya başladım.

“Şimdi aramızda iş bölümü yapalım.Yusuf sen karargahtaki bütün kamera kayıtlarını al,Emre sen burda isimleri yazan askerlerin telefon kayıtlarını bul.Bende bu süre içerisinde onların evinde kalıp bir şeyler bulmaya çalışacağım.Bakın en fazla bir hafta içerisinde bu köstebeği bulmamız gerekiyo anlaşıldı mı?”

Tim:Anlaşıldı komutanım

“Bakın bu köstebek bulunana kadar hiç kimseye bu meseleden söz etmiyoruz eğer askerlerden soran olursa görev sonrası izin olduğunu falan söyleyin anlaşılmayan bir şey varmı”

Tim:Yok komutanım

“Oğlum ben size kaç kez söyledim birlikteyken
Komutanım demeyin diye”

Tim:Tamam komutanım

“Hay ben sizin komutanınıza neyse şimdi herkes gidiyo ve verdiğim görevleri yerine getiriyo bakın eksik istemiyorum,hata istemiyorum.Bizim gibi bir çok askerin hayatı elimizde eğer köstebeği bulamazsak daha bir çok silah arkadaşımızı kaybedicez bunun olmasını istemezsiniz değil mi?”

Emre:İstemeyiz tabiiki

“O yüzden bu köstebek kimse hemen bulmamız gerekiyo,elimizi çabuk tutmamız lazım hadi herkes verdiğim görevleri yerine getirsin gidin artık”

Yusuf:Aaa üstümüze iyilik sağlık komutanım bi evden kovmadığınız kalmıştı onuda yaptınız ben terk ediyorum bu evi görüşürüz

Baran:Lan bı zevzeklik yapma da otur önemli bir şey konuşuyoruz burda

Yusuf:Gözyaşım pıt

Akın:Kalbim çıt

Yusuf:Gö-

Emre:Tamam susun lan

Onlar aralarında konuşurken köstebeğin kim olabileceğini düşünüyordum.Ya eğer köstebek Miraç’sa…

Umarım değildir.Şuan sadece bunu istiyordum,köstebeğin o olmaması…

Baran:Komutanım biz gidelim hemen araştırmaya başlayalım.

“Tamam Baran sizde bu eve yerleşin hemen”

Emre: Komutanım gerek yok aslında bakın rahatsız olursunuz

“Emre buraya yerleşin dedim konu burada kapanmıştır.Bende gidip bir kaç parça eşya alıcam dediğim gibi görev bitene kadar onlarlayım”

Akın:Tamam komutanım

Benim kalkmamla timde ayaklanıp kapıya doğru ilerlemeye başladılar.Onları geçirdikten sonra odama çıktım.Odadaki sırt çantalarından birine iki pijama takımı,bir kaç parçada günlük kıyafet aldım yanlarınada silah şarjörü ekledim.
Silahımı belime çantayıda sırtıma takarak evden çıktım.Kapıyı kilitleyerek hemen onların evine sürdüm.

Arya’yıda bir yetiştirme yurduna vermem gerekiyordu.Normalde evlat edinmek istiyorsum ama askerdim bana birşey olursa yalnız kalacaktı bunu göze alamazdım.

Evlerine gelince arabayı bahçeye park ederk indim.Evin zikrine basarak kapıyı açmalarını bekledim.Kısa bir süre içerisinde kapı açıldı.Kapıyı kucağinda Arya’yla annem açmıştı.

~Aa kız yine annem dedin~

-ne dememi bekliyosun acaba iç ses her seferinde şaşırıyosun-

~amaan sanada bir şey söylemeye gelmiyor~

-sende saçma saçma şeyler söylüyorsun çünkü-

~küstüm ben gidiyorum~

-bb-

Bir tek iç sesimden trip yemediğim kalmıştı onuda yedim.

Annem:Kızım duyuyormusun beni?Hadi içeri geç kapıda kaldın

“Kusura bakma dalmışım”

Diyerek içeri girdim.Sırtımdaki çantayı mardivenlerin yanına bırakara Annemin kucağindan Arya’yı alarak salona geçtim.
Salonda sadece televizyondan futboll oyunu oynayan Miran ve Miraç vardı.
Kucağımda Arya’yla tekli koltuklardan birine geçerek oturdum.

Arya’nın yüzünü sevdikten bakışlarımı sonra oyuna pür dikkat odaklanmış olan Miraç’a çevirdim.

Gözlerimi dikerek onu incelemeye başladım.Bir anda oyundaki bakışlarını bana çevirdi.

Miraç:Aaa Gizem hoş geldin.Ne zaman geldin hiç duymadık.

Onun konuşmasıyla Miran’ın bakışlarıda bana döndü.

“Biraz önce geldim çok olmadı.Askeriye de izne ayrılmışsın galiba”

Miraç:Evet evet gittiğimiz görevden sonra albay izin verdi

Miran:Gizeme söylemedin mi abi

Miraç,bende olan bakışlarını Miran’a çevirdi.

Miraç:Unutmuşum ya.Sen nerden öğrendin Gizem

“Askerlerle konuşurken laf arasında geçti o yüzden sordum”

Kafasını anladım dercesine salladı.Onlar oyuna geri dönerken kafamı tekrar Arya’ya çevirdim.Uyuduğunu görünce onu çok sarsmadan ayağa kalktım.Ayağa kalkmamla bakışları bana döndü.

“Arya uyudu da odaya çıkıyoruz”

Bir şey söylemeden oyunlarına geri döndüler.Yukarı çıkarak odaya girdim.Arya’yla birlikte yatağa uzanarak düşünmeye başladım.Bir süre sonra bende derin bir uykuya daldım.

_____________________________________

Selammmm!!

Bölüm nasıldıı?

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayınnnn

Nasılsınız? Yaklaşık 3 buçuk aydır bölüm atıyordum ve atmamı çok istediniz bende sizi kırmamak için attım.Biraz kısa ama bu günlük böyle olsun artık

Size gelsinn:
“Masallar iyi bitmek zorundadır,içinde sevgi barındıra her şey gibi”

Takip edenlere ve bölümlerimi beğenenlere çoook teşekkür ederimm<3






Asker KızHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin