" နင်က အိမ်အစေဘဲလေး..."
" အဟက်...ဟုတ်ပါတယ် လေပြေက ဒီအိမ်က
အိမ်အစေ ဒီအိမ်ကအလုပ်ဘဲလုပ်မယ်...လက်ပံ
အလုပ်ကိုတော့ မလုပ်ပေးနိုင်ဘူး...အစေခံ
အချင်းချင်း လာမကြောပါနဲ့..."
" ကောင်မ လူပါးဝလို့... "
လက်ပံသည်လေပြေကို ရိုက်ရန်ရွယ်နေချိန်လေပြေသည်လက်ပံလက်အားဆွဲယူကာ
" လက်ပံ လေပြသည်းခံတယ်ဆိုတာအတိုင်း
အတာဘဲရှိတယ်နော...ဒါကြောင့်ကိုယ်ထိလက်
ရောက်မစော်ကားရင်ကောင်းမယ်..."
" နင်...နင်ငါ့ကိုပြန်ပြောနေတာလား...နင့်ကို
သခင်လေးနဲ့တိုင်မယ်..."
"ပြန်ပြောနေတာမဟုတ်ဘူး...ပြောပြနေတာ...
လူလူချင်းဘဲ ကိုယ်ချင်းစာတရားစိတ်ထားမှ
ပေါ့ လက်ပံရယ်...သခင်လေးနဲ့တိုင်မလား
ရတယ် တိုင်လိုက်...လေပြေကအရင်ကလို
ကြောက်တော့မှာတော့မဟုတ်ဘူး...လက်ပံနား
လည်ထားပေး..."
လေပြေ၏မျက်လုံးတို့က လက်ပံကို ဝါးစားမတက်ကြည့်နေသည်...အပြုံးတို့က ခပ်ရဲ့ရဲ့ကလေးဖြစ်သည်...လေပြေ ရေပိုက်အား ပစ်ချကာ တစ်ခြားအလုပ်သွား၍ လုပ်လေသည်...
လက်ပံသည်...ဒေါသထွက်ကာ
" ကောင်မ နင်တွေ့မယ်...နင့်ကိုသခင်လေး
ရိုက်အောင်ကိုလုပ်ရမယ်...ကောင်မနင်စောင့်
ကြည့်နေလိုက်..."
မဟာနေ့လယ် ထမင်းစားချိန်...
" မင်းသူ...ငါအပြင်ခဏသွားဦးမယ်...
ငါလုပ်ခိုင်းထားတာ အပြီးလုပ်ထား..."
" ဟုတ်ကဲ့..."
မဟာသည် ကားမောင်းကာ မိန်းကလေး
အထည်ဆိုင်သို့ဝင်လာသည်...
ဆိုင်ဝန်ထမ်းများက တစ်တွတ်တွတ်နှင့်...
" ဟဲ့ အဲ့ဘဲ ကြီးကအရေလည်လန်းတယ်နော..."
" ဟုတ်ပါ့ဟယ်..."
မဟာသည်ပြုံးပြလိုက်သည်...
" အစ်ကို ဘာရှာသလဲရှင့်လိုတာပြောပါ..."
" အင်း...ကောင်မလေးတစ်ယောက်ကို
အင်္ကျီဝယ်ပေးမလို့ပါ..."
" Girl Friendလား"
" 😊😊အဲ့လိုဘဲ ပြောရမှာပေါ့...."
" ဘာလိုချင်လို့လဲ အစ်ကိုက..."
Dark ( or ) မုဆိုးဖို
Start from the beginning
