9 ნაწილი

Start from the beginning
                                    

*...*
ამასობაში სოფისთან ელენე ასულიყო ოთახში
-სოფიიი ერთი იდეა მაქვს!
-რა მოიფიქრე ახლა?!
-სანდრო!
-ჰა?!
-სანდრო ელისაშვილი!
სოფი ჩაფიქრდა და რომ მიხვდა ვიზა ამბობდა ელენე ჩაეკითხა
-და სანდროსთან რა გინდა?!
-ხომ იცი ადრე რომ გითხარი ეგ ბიჭი ლევანსაც იცნობს ძმაკაცობენ ეგენითქო
-მერე?!
-სანდროს ვთხოვ დაგვეხმაროს
-უკაცრავად?! რაში?!
-ვეტყვი ლევანს უთხრას რომ ვითომ შენ მოწონხარ და მერე ლევანის რეაქციას დავაკვირდეთ!
-ოპააა ეგ არ მინდა აუუ ვაფშე რა სისულეელეეა
-სოფი კარგი რა გთხოოვ და მერე მე დავიბრალებ გთხოვვვ...
-ვაიმეე ელენე არა!
-აააა კი კაი?!
არც უკითხავს ისე უცებ დაურეკა სანდროს
"ალიო სანდროო"
"ვააა ელოო როგორ ხარ?!"
"კარგად შენ?! მომენატრე ძაან"
"მეც ჩემო ჯიგაროო"
"ერთი სათხოვარი მაქვს შენთან!"
"გამოუშვი"
"ხომ იცნობ ლევანს?"
"ასათიანი?!"
"ხოო ასათიანი მაგას რომ დაურეკო და ჩვენს სოფოზე რომ უთხრა მომწონსთქო რა"
"ლევანის კლასელ სოფოზე შენს დაქალზე?!"
"ხოო ზუსტად და რომ თქხოვო იქნებ სოფოს უთხრას რომ შენ მოგწონს"
"ხომ იცი ყველაფერში აგყვები შენსავით გადარეული ვარ მაგრამ ეგ რაში გჭირდებაა?!"
ინტერესით კითხა
"ეჭვებით ვფიქრობ რომ ლევანს სოფი უყვარს"
"ვაააა რა ამბები ყოფილააა"
"ხოდა დაგვეხმარები?!"
"აბა რას ვიზამ! ახლავე მოვაგვარებ მაგ ამბავს!"
"მადლობააა ჯიგარი ხარ!"
ტელეფონი გაითიშა სოფი ელენეს უბღვერდა
-მერე მადლობას გადამიხდი!

*...*
-დღესვე ეტყვითქო!
-ანუ ვუთხრა?!
-უთხარი! ყველაფერი დაიკიდე და უთხარი!
-არ ვიცი შევძლებ?!
-შეძლებ!
ლევანმა გაუღიმა და მისი ტელეფონის ხმაც გაისმა
-ეეე ჩემი ძმაკაცი სანდრო რამდენი ხანია არ დაურეკია
უპასუხა უცებ
"სანიიი!"
"ლევანი ბიჭო როგორ ხარ?!"
"რავიიცი ბიჭო როგორ ვიქნები სად გადაიკარგე?!"
"უცხოეთი და რამეე ჩემო ლევანიი"
"ვააა რამ შეგაწუხაა აბააა?!"
"ერთი სათხოვარი მაქ შენთან"
"მიდი მითხარი რა პრობლემააა"
"შენი კლასელი რომ იყო სოფო მაგასთან ისევ კონტაქტობ?!"
უცებ კითხა და ლევანმაც სოფოს გაგონებაზე დეჟავუ იგრძნო
"კი მერე?!"
"იტოქში ეგ გოგო მომწონს რა და ვერ ვეუბნები რააა თუ კონტაქტობ ვიფოწრე შენ ეტყოდი ჩემზე და..."
მეტი არაფერი გაუგონია ისე ანერვიულდა ტელეფონი ლამის გაუვარდა მხოლოდ ის შეძლო ეთქვა კარგიო და გათიშა სულ აღელდა სკამზე უცებ ჩამოჯდა დათო უკვე სახლში იყო შესული
-ახლა რა ვქნააა....ამის დედაც!
თქვა და სახეზე ორივე ხელი მიიდო
ისეთი ნერვიულობა მიიღო ახლა სადაცაა იტირებდა მაგრამ როგორღაც ადგა და სახლში შევიდა ოთახშიც ნელა ავიდა არაფრის თავი არ ქონდა ან რა უნდა ექნა რა უნდა ეთქვა სოფისთვის?! იმის გამბედაობაც არ გააჩნდა თავის ძმაკაცისთვის ეთქვა ეგ გოგო 10 წელია მიყვარსო მაშინაც ზუატად ასე დაემართა 3 წლის წინ ძმაკაცმა რომ უთხრა სოფი მომწონსო უკვე გადაწყვეტილი ქონდა სოფისთვის ეთქვა მიყვარხარო ძმაკაცმა რომ ეს უთხრა გოგოს ვეღარ უთხრა თავის გრძნობებზე და მირჩა ეს ამბავი...

იმიტომ რომ შემიყვარდი შენ!❤️Where stories live. Discover now