Komutan mı? /Yarı Texting

39

Hayla aynada kendime bakiyordum. Acaba nolmuştu piç kurusuna. Serbest bırakmışlardır büyük ihtimalle inşallah bulamazdı beni. Nasıl bulmustuki beni?

Demirin gidişine de ağlıyordum, yaşadıklarımın tekrarınada. Ölseydi keşke geberip gitseydi. Sonunda gözlerime bakabilmiştim. Sonrada gözlerim gözümden akan yaşın yanağımdan süzülüp dudaklarımın içine.

Demir yanımda olsaydı sarıldım tüm gün boyunca. Hiç utanmadan ağlardım başımı göğsüne yaslarken. Severdi o beni. Sarılırdı. Öperdi saçımdan. Yeni sevgili olmuşken gitmişti. Onu merak ediyordum. Aklıma bı önceki gidişinde gelene kadar mesaj attığım geldi. Tekrar atacaktım.

Telefonumu elime alıp yazmaya başladım.

Ben: seni seviyorum Koca bebeğim

Ben: bugün gittikten sonra ağladım cidden

Ben: sonra dedim ki neden sana yazmiyim

Ben: hem kafam dağılmış olur

Ben: naber

Ben: bende çok iyiyim

Ben: böyle şey yapınca şey oldu

Ben: Dilara geldi otele postaladim

Ben: kızacaksın ama ben otelde kalıcam

Ben: sen burda olsaydın güvende hissederdim

Ben: ama onunlayken otel daha güvenli

Ben: ben eski günlere tekrar dönmek istemiyorum

Ben: gelice eğer beni dinlemek istiyosan

Ben: yaşadıklarımın hepsini sana anlatmak istiyorum

Ben: Ama benimle dalga gecmiceksin

Ben: salya sümük ağladım diye

Ben: deminden aynaya baktım da

Ben: aglayinca tipim değişti

Ben: yarın yine gelirim beybi

Ben: pardon koca bebegim

İlk gün

Dilaranin kaldığı oteldeki salona geçtik. Tek tek hepsini anlattım. Ağlasam bile.

"İyiki Demir gelmiş"

"İyiki"

"Ben yanındayım tamam mı istersen buraya taşınabilirim"

"Yok hayır buna izin vermem"

"Ama kendini toplaman lazım gözlerin çökmüş hayla ağlıyorsun çirkinleşmişsin lan" bu söylediğine gülmüştüm.

"Bu halimde bile güldürüyosun ya helal olsun be"

"Eniştemle nasıl sevgili oldun anlatsana öpüstünüz mü?"

Kafamı olumlu salladım. Yerinde duramamış koltukta zıplıyordu.

"Lan Faruk noldu onu anlat" konuyu unutmam gerekti yoksa daha fazla ağlardım. Ağladıkça görüntüler ve iğrençlik duygusu ağır basıyordu. Ölmek istiyordum. Eskideki intihar etmeye kalkışmalarım aklımda canlanıyordu.

"İşte o günden sonra aramadı."

"Arasana"

"Ben mi?" Kafamı olumlu sakladığımda tekrar konuştu.

"Yok canım daha neler"

"Kızım sen ne zaman açılacaksın bu çocuğa benim bile sevgilim var yaani"

"Aleyna bana imalarda bulunma"

"Biz öpüştük siz bile sevgili diilsiniz"

"Ya Aleyna susar mısın "

"Sustum Dilara"

"Aferim kocuma"

İkimizde bu cümleye gülmüştük.

.___.

Dilara bugün gidecekti 1 hafta burada kalmıştı. Bu 1 hafta bana yetmişti bile. Aklımdan neredeyse atmıştım o günü. Sadece Demir için ağlıyordum. Ona birşey olacak diye korkuyordum. Korku vardı içimde. Bugün cumartesiydi. Düğün vardı. O gün tanisamamistim ne yazık ki fakat düğüne gidecektim. Zaten gelen kiyafetlerle davetyede gelmişti. Kafamı dagitmaya ihtiyacım vardı.

Dilarayla vedalaşıp yolcu etmiştim. AVM ye gidip elbise baktım ve en begendigimi aldım.

🦋:))))

Bölüm sonu