°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°
Her öğlen olduğu gibi, bu öğlen de okulun kafeteryasında bir şeyler atıştırıyordum. Ve her zamanki gibi, yalnız oturuyordum. Tam da ağzıma büyük bir lokma brownie atmışken, İlayda elindeki kahvelerle yanıma geldi.
"Neden hep yalnız yiyorsun? Dikkatimi çekmedi değil," dedi. Lokmamı hızlıca yutmaya çalıştım ve,
"Bilmem, herkes başkalarıyla oturuyor," dedim.
Ee insanın birlikte oturacağı dostları olmayınca mecbur yalnız takılıyor... Birlikte güleceğim arkadaşlarımın olmaması, eskiden beni fazlasıyla üzerdi fakat artık alıştığım için çok da sorun etmiyorum.
"Seninle oturabilirim," dedi ve karşımdaki boş sandalyeyi işaret etti.
İlayda okula bu yıl gelmişti. Babasının tayini çıktığı için İstanbul'a taşınmak zorunda kalmışlar. Okulda yeni olmasına rağmen zilyon tane arkadaş edinmişti -üstelik okul açılalı 1-2 ay olmuştu- ve bunu nasıl başardığını açıkçası hiç bilmiyorum. Okulun en asosyal insanı olan ben bile arada onunla sohbet ediyordum. Belki de dalgalı, gür siyah saçları ve yemyeşil gözleri ve herkesle anlaşabilen kişiliği sayesinde dikkat çekiyordur, diye düşündüm.
"Hey, Ceren iyi misin?"
İlayda'nın sesiyle kendime geldim
"Ha, iyiyim. Dalmışım ya kusura bakma. Sen ne diyordun?"
"Seninle oturabilir miyim?" diye yineledi teklifini.
"Tabii ki, ee naber?"
"Her zamanki gibi, okuldan eve, evden okula... Bu arada kahveyi sana aldım. Latteyi sevdiğini söylemiştin."
"Aa teşekkürler, zahmet etmeseydin."
"Yok canım ne zahmeti. Aa sen neler oldu biliyor musun!? Yasemin hoca hakkımda tutanak tutacağını söyledi. Sırf proje ödevini bir ay geciktirdiğim için. Oysa ben ödevleri hep..."
O anlatırken ben, onun ne kadar güzel olduğunu, benim ise dikkat çekici hiçbir tarafım olmadığını düşünüyordum. Bunu da yemyeşil gözlerine bakarak yapıyordum. Keşke ben de bu kadar güzel olsaydım...
"...ama haksız mıyım şimdi!"
"Hıhı çok haklısın." diye onayladım fakat işin aslı, yüzüne daldığım için anlattığı hiçbir şeyi dinlememiştim. Daha önce çok güzel kızlar görmüştüm ama onun ayrı bir çekiciliği vardı. Biz sohbet ederken İlayda'nın 1-2 ayda aşırı samimi olduğu Ecrin, yanımıza geldi.
"Kanka gelsene sana anlatmam gereken bomba olaylar oldu! Hadi çok önemliii!"
İlayda bana "Hoşçakal güzellik," diye fısıldayıp gitti. Bir anda kalbim tekledi. Garip bir kelebek hissi hissettim. Fakat üstünde çok düşünmedim. Sonuçta onu az da tanıyordum ve... o herkese karşı böyleydi... değil mi?
Sonunda wattpad'a bir adım atabildim. Umarım beğenmişsinizdir. Bundan sonra her salı bölüm atmayı planlıyorum. Not: oylamayı unutmayın.:)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Su Perisi ||| GxG
Romance《Lezbiyen #3》 "Bana söz ver İlayda, ben kaybolsam da beni bulacak mısın?" "Söz veriyorum bebeğim, bulacağım." °•°•°•°•° Cinsellik üzerine yazlıan GxG kitaplardan bıktım. Tam istediğim gibi bir kitap bulamayınca da tam istediğim kitabı kendim yazma...
