Bölüm sonunda ufak tefek küfür ve argo var. İyi okumalar dilerim.
••●••●••●••●••●••●••●••●••●••●••●••●••
Reo'yla yeniden tanışmanız şaşırtıcı değil (sonuçta artık aynı okuldasınız) ve ikinizin okulun ilk günü olmasına rağmen hızla popüler oldu. Zenginliğini bir kenara bırakırsak, Reo cana yakın bir adam ve onun çekici olduğunu söylerken yalan söylemeyeceksin. Tekrar düşününce, kesinlikle tüm okulun onu unutmasını beklemeliydiniz.
İlginç bir şey olmadı ve bu senin de umrunda değil. Okul sıkıcıydı ve Reo dışında kimseyle konuşmuyordun.
Günün üçüncü dersinin zamanı gelmişti ve siz oraya doğru giderken mor kafalı çocuk yanınıza gelerek ona yetişti.
"Merhaba Y/n. Nasılsın? Görünüşe göre birlikte matematik dersimiz var."dedi.
"Hmm? Oh merhaba Reo. Evet, ah öyle gözüküyor. Bundan ne kadar nefret ediyorum bi bilsen. Bu öğretmen bize karşı çok katı, sanırım anlattığı şeyleri anlayamıyorum."
"Neşelen, endişelenmene gerek yok, belki sana özel ders bile verebilirim."
"Ha? teşekkür ederim! Biliyor musun... Bunu gerçekten düşüneceğim. Çok düşüncelisin."
"Harika" diye gülümsedi, sonunda seninle daha fazla zaman geçirme fırsatı bulduğu için mutluydu. Ne de olsa sizinle pek ortak noktanız yoktu.
*
*
*
Sıradan bir öğleden sonraydı. Bir bildirim dikkatinizi çektiğinde, telefonunuzda sosyal medyada geziniyordunuz.
Mesaj şu kişiden>> bilinmeyen numara
Merhaba Y/N ben Reo. Okuldan sonra buluşalım. Bu kafede buluşalım. Bi arkadaşımda gelicek.
Numaramı nasıl aldı? Ah- doğru, annesi genellikle benimkiyle konuşuyor. Bunu hep unutuyorum...
Şu anda karşınızda sizinle aynı sınıftan bir çocuk oturuyordu, adı neydi yine? Bunu hatırlamanız gerekiyordu, sonuçta zavallı çocuk, uyuma eğilimi ve derslere dikkat etmeme eğilimi nedeniyle öğretmenler tarafından her zaman azarlanıyordu. Acaba evde uyumuyor muydu? Yoksa uyku problemi mi vardı? Aaah adı aklıma gelmiyor. Seijiro? Yok bu değil Seishiro! Evet Seishiro. Nagi Seishiro. Bingo!
Şimdi mesele şu ki, Reo neden senden Nagi ile bir kafede buluşmamızı istedi?
Üçünüz saksı bitkilerinin yanındaki bir köşedeki masada oturuyorduk. Çiçekleri o kadar güzel şekil ve renkteydi ki, boyalı mı yoksa yapay mı olduklarını sorguluyordum.
"Aniden gelen mesaj için özür dilerim ama geldiğine değecek. Bu benim parlak mücevherim. Kendisi bir dahi!"
"Hm? evet ben Nagi'yim seninle tanıştığıma memnun oldum." Çocuk hâlâ elindeki telefona dalmış halde kendini tanıttı. Telefona baktığı için yüzüne bir tane vurmak istedim.
"L/n Y/n" kahveden bir yudum alarak hızlı bir şekilde cevap verdiniz.
"Ah doğru Nagi benim antrenman partnerim oldu. Profesyonel futbolcu olacağız ve dünya kupasını birlikte alacağız! Belki istersen bizimle takılırsın diye çağırdım. Ne de olsa sadece kuzenlerinle ve çocukluk arkadaşınla takılınca yeni arkadaşlar edinmek istersin diye düşündüm. Ama endişelenmeyin, kesinlikle benim sizi futbol oynatacak planlarımdan biri değil.. hahah" diye sonunda ensesini kaşıyarak konuştu.
"Sorun değil. Anlıyorum. Yanında biriyle oynamak.. güzel bir duygu." Göz temasından kaçındın, yanağını ısırdın. Gerçekten yalan söylemiyordun, o zamanlar futbol senin için bir yaşam tarzıydı, yanında birinin olması çok keyifliydi. Onunla oynamak keyifliydi. Birlikte hayal kurmak gerçekleştirmeye çalışmak harika ötesiydi. Artık öyle bir partneriz yok. En azından Riri ve Rio sizinle oynuyordu.
