_____________
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
ရိပေါ်ရဲ့မွေးရပ်မြေလေးကသာယာတယ်လို့ရှောင်းကျန့်ခံစားရတယ်။သူတို့ရောက်တော့ မှောင်နေပြီး ရွာထဲမှာလည်းတိတ်ဆိတ်နေပြီး သူ့အဖေက တော့ဝမ်းသာအားရစီးကြိုနေတယ်။
"သား။ ပင်ပန်းလာပြီလား။ ပါး အခန်းရှင်းထားတယ်။"
တောထဲမှာ အသက်ဘေး၊အငက်ဘေးလုံးပန်းနေတာမို့ တစ်နေ့တစ်နေ့ ဘယ်လိုဖြတ်သန်းလာလဲ တောင်မသိခဲ့ပေမယ့် ခုချိန်မှာတော့ ရှောင်းကျန့် ပါးကိုသတိရလာတယ်။ ဒါကိုရိပေါ်ကချက်ချင်းရိပ်မိတယ်။
"ကျွန်တော် သခင်လေးရဲ့မိသားစုကိုစုံစမ်းပေးမယ်။"
"သူတို့ ပါးကိုသတ်လိုက်တယ်။"
"ဗျာ။"
"ငါ့မျက်စိရှေ့မှာပဲ။ "
ရှောင်းကျန့်အသံတွေတုန်ပြီး မျက်ရည်တွေဝဲလာတယ်။
"သခင်လေး ပင်ပန်းလာပြီ။ နားရအောင်။"
အိမ်ကနှစ်ခြမ်းရှိတယ်။ သူတို့အတွက်ပြင်ထားတဲ့ အခြမ်းကိုသူတို့ဝင်သွားကြတယ်။ခရီးပန်းလာမှာသိလို့ ပါးကအိပ်ယာခင်းပေးထားတယ်။ နှစ်ယောက်အိပ် ဘဲမွှေး မွေ့ယာကြီးကိုဖြန့်ခင်းထားပြီး ခေါင်းအုံးနှစ်လုံးကို စီစီလေးချထားတယ်။ ရိပေါ်အမြန်ပဲ အိပ်ယာကိုတစ်ယာက်စာ ခေါက်လိုက်ပြီး
"ပါးကလည်း သေချာသခင်လေးကိုခေါ်လာမယ်လို့ပြောထားတာကို"
"အဟမ်း"
ရှောင်းကျန့် အိပ်ယာပေါ်မှာ ခပ်တည်တည်ပဲထိုင်လိုက်တယ်။
*အမလေး လွမ်းနေခဲ့တာ နွေးထွေးမှုလေး။*
ပြီးတော့ရှောင်းကျန့်က ကြမ်းပြင်ကို ဟိုစမ်းဒီစမ်းလုပ်လုပ်ပြီး
Part-7
Start from the beginning
