1 BÖLÜM

3 0 0
                                    

Evet...yine klasik her şeyin aynı olduğu güne başlıyoruz...
Sabah kalkar kalkar kalkmaz okula uçtum "mecburiyetten"okula kapısının önünde durdum ve oflayarak yürümeye başladım üst kata çıkıp sınıfımın olduğu yöne ilerledim sınıfa girdiğimde içeri çok havasızdı e ama söylesemde  sınıfın yalakası açelya hayvan gibi anıracagı için vazgeçtim ve sırama oturup uyumaya başladım taki... içeri hayatımda bir kez bile sevmediğim matematik hocası girdi
"Günaydın çocuklar."dedi anlamsızca baktım bugün konumuz uyumak deseydi keşke
" günaydın hocam"dedi benim dışımda herkes ve oturdular ve bende uyumaya devam ettim
" algın bu  soruyuda bize sen çöz "diyene kadar.
"Tabi hocam " diyerek ayağa kalktım evet bu soru kolay bir soruydu çözebilirim yani yeşil ışık çözüp yerime oturdum
Dersler su gibi geçmişti son ders bittiği gibi kendimi dışarı attım
"Merhaba!"duyduğum sesle arkamı döndüm ve karşımda pamira duruyordu gülümsedim yanımıza bi kaç çift kız gelip pamiraya
"Dışarı çıkacaktık ya unuttunmu?"dedi O sırada başlarındaki 3 erkek  en başlarında siyah saçlı kahverengi gözlü çocuğu gördüm aldırmadan şüphelice yanımıza gelen  kızlara bakıp  bi pamiraya bakıp durdum en sonda sessizliği bozan pamira oldu
"A-a evet unutmuşum "dedi çekingen bir tavırla kızlarda gülümseyip pamirayla beraber gitti hiç güvenmemiştim ama yoluma devam ettim biraz yürüdükten sonra ara sokağın önünde bekleyen siyah saçlı kahverengi gözlü çocuğu gördüm etrafı kontrol ediyordu hemen hızlıca oraya yöneldim ara sokakıgın girişine geldiğimizde önüme geçti
"Çık "dedim hemen  ve orda pamirayı gördüm sadece ağlıyordu evet ne kadar da arkadaşlarımı sevmesemde bu kadar kötü olamazdım
"Olmaz şansını zorlama "dedi hemen onu kenara çekip hızlı yürüdüm ve pamira yanıma çektim
"Siz ne yaptığınızı sanıyorsunuz!"diye bağırdım
"Bu seni hiç ilgilendirmez "dedi bi kız
"Polisi arıyorum"dedim
"Sakın öyle bi şey yapayım deme"dedi yine aynı kız
"Yürüyün gidin o zaman"dedim kız pamiraya bakarak
"Bidahakine bu kadar şanslı olamazsın ama unutma bunun hesabını ödeyeceksin."dedi ve yürümeye başladılar siyah saçlı kahve renkli gözlü çocuk elimdeki telefonu alıp yere attı
"Cesur kızmışsın ama akıllı değilsin"dedi ve gitti bende hemen
"İyimisin "dedim pamiraya olumlu şekilde kafasını salladı ve onu eve kadar bıraktım ve kendi evime doğru yol almaya başladım kırılmış telefonu cebimden çıkarıp açtım ve evet yüzlerce bildirim normalde kimseden bu kadar bildirim gelmezdi gelen bildirimler bizim okulun sitesiydi
"ŞOK ŞOK ŞOK okulun meşhur prensi AKAY KARAMAN ve okulun sessiz öğrencisi ALGIN KAYA'yla beraber kavga ederken görüldü ...
"ŞOK okulun yakışıklısı "AKAY KARAMAN"ve "ALGIN KAYA'nın" telefonunu neden yere attı...
Bu şakamı insanlar neden boş boş işlerle uğraşıyor hem okulun sessiz öğrencisi neee hemde mezuniyete çok az kalmışken bu çocukla dedikodu çıkarıyolarrr eve gelip odama gidip direk yattım evet yarından sonraki gün"MEZUNİYETTİ!" Evet okulu ne kadar sevmezsem sevdim yinede mezuniyeti seviyordum ve yattım bir gün boyunca okulu astım çünkü mezuniyette "NE BOK GİYCEKTİM?"yarın bakmaya karar verdim zaten mezuniyet yarın akşamdı sorun yok diyip üstüme bir şort ve tişört geçirip dışarı çıktım yürümeyi düşünüyordum ama karnımın isyan ettiğini fark ettim ve markete doğru yöneldim içeri girdim ve soğuk bölümüne gittim kendime bir sandviç alıp içeceklere doğru yöneldim ve meyve suyunu elime aldım kasaya doğru yürüdüm ve ödeyip kendimi dışarı attım yürümeye başladım önüme gelen ilk banka teşekkür edip oturdum sandviçimi açıp yemeye başladım sokaktaki insanlara bakarak neden bu kadar mutlu olduklarını anlamaya  çalışıyorum şuna ne her şeye gülüyorlardı
Bu soruyu erteliyorum ve eve gidiyorum yürümeye başladım ara sokaklardan girmeye karar verdim ve karşıma ilk çıkan ara sokağa girdim korku flimindemi yaşıyoruz bu ne be dedim be ve yürümeye devam etmeye karar verdim ve yere yapıştım eve benim hatam ama yani yolada taş koyulurmu ve yine aynı çocuk benim süper gücümü var her rezil oldugumda birini görüyorum! Evet yine siyah saçlı kahve renkli gözlü çocuk bu çocuğunda ismi böyle kaldı yazık beni görmeden hemen gitmem lazım diyicektimki ben düşerken zaten dikkati üzerime çekmiştim çarpılmış. gibi ayağa kalktım
"Ne yani hayatınızda hiç mi düşen  insan görmediniz?!"dedim hepsine bakarak ve yürümeye başladım kolumda bir el hissettim
"Ne!"dedim
"Ne yani özür dilemek yokmu"dedi sarışın çocuk
"Niye gerizekalı düştüğüm için özürüm dileyeyim?"dedim
"Sen heralde bizi tanımıyorsun"dedi gülerek
"Yav nerden tanim ben sizi müneccimmiyim ben amk"dedim
"Salın gitsin"dedi siyah saçlı kahverenkli gözlü çocuk kolumu hırsla çekip yürümeye başladım ve eve girer girmez kendimi yatağa attım evet bir günde sonunda bitti.
YENİ BÖLÜM BİTMESİNE ÇOK AZ KALDI LÜTFEN OYLAYIP YORUM YAZIN TEŞEKKÜRLER!

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Jan 29 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

YAŞAMLA ÖLÜM ARASI Where stories live. Discover now