ငါ လူသားမဟုတ်တော့ဘူး [ Completed ]

Chapter 56

“အရှင် ကျွန်တော်တို့မှာ သွားစရာနေရာမရှိပါဘူး” ဇက်စစ်သားတစ်ယောက်က ပြောလာသည်။

“ကျွန်တော်တို့က အရှင့်ကိုပဲတွေ့ချင်တာပါ..” နောက်ဇက်တစ်ယောက်က ထပ်ပြောသည်။ သူတို့အနေချင်ဆုံးသောနေရာက သူတို့၏ဘုရင့်ဘေးတွင်သာဖြစ်သည်။ သူတို့အတွက် ဘုရင့်လောက် ပိုပြီးဆွဲဆောင်မှုရှိနိုင်သည့် နေရာဟူ၍မရှိပေ။ သူတို့က ဘုရင်နှင့်သာအတူရှိနေချင်ကြပြီး ဘယ်ကိုမှမသွားချင်ကြပေ။

ကုဟွိုက် ဇက်များ၏အကြည့်ကိုခံနေရသည့်အတွက် သူ့စကားကိုပြောင်းပြောရပေတော့မည်။ “ဘယ်မှမသွားချင်ဘူးဆိုရင်လည်း မသွားပါနဲ့...”

ကုဟွိုက်က ထိုသို့ပြောလိုက်ပြီး ဇက်များက အေးစက်သောမျက်နှာထားရှိနေကြသေးသော်လည်း သူတို့၏ ပျော်ရွှင်မှုကို အာရုံခံနိုင်ပေသည်။ ကုဟွိုက် ဒီမှာရှိနေသရွေ့၊ အိမ်ထဲတွင် တစ်ချိန်လုံးနေလျှင်တောင်မှ ထိုဇက်များက လုံးဝ ပျင်းရိမည်မဟုတ်ပေ။
ဆိုဖာပေါ်တွင် ကုဟွိုက် အိပ်ပျော်နေသည့်ပုံကို ကြည့်ရလျှင်တောင် ဇက်များက ပျော်ရွှင်မှုကို ခံစားရသည်။

ကုဟွိုက်က ယနေ့မှာတော့ အပြင်ထွက်ရန် အစီစဉ်မရှိပေ။ သို့သော်လည်း သူ့မိသားစုဝင် ဇက်များကိုကြည့်ပြီး အပြင်ထွက်ရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။ မနေ့က သူအပြင်ထွက်စဉ် ဇက်များကို အနောက်က မလိုက်လာခိုင်းခဲ့။ သူဒီနေ့ အပြင်မထွက်လျှင် သူ့ဘေးက ဇက်များက အပြင်မထွက်ဘဲ အိမ်ထဲတွင် နှစ်ရက်လောက် ပိတ်မိနေလိမ့်မည်။ ဇက်များက ထိုကိစ္စကို ဂရုမစိုက်သော်လည်း ကုဟွိုက်က စိတ်မကောင်းဖြစ်မိသည်။ သူတို့ တခြားဂြိုဟ်သို့ရောက်လာကြပြီဖြစ်သည့်အတွက် သူ၏ဇက်များကို အပြင်က လှပသည့်နေရာများကို ကြည့်ခွင့်ပြုသင့်သည်။

“ငါအပြင်သွားမလို့ ငါနဲ့လိုက်ခဲ့မလား” ကုဟွိုက်၏လေသံမှာ အမေးမပါပေ။ သူပြောပြီးသည်နှင့် အိမ်ထဲမှဇက်များက သူနဲ့လိုက်ရန် အဆင်သင့်ဖြစ်နေကြသည်။

ကုဟွိုက်က များပြားသောဇက်အဖွဲ့နှင့် အပြင်ထွက်သွားသည့်အတွက် လူအများ၏ အာရုံစိုက်ခြင်းကို မလွဲဧကန်ရရှိခဲ့သော်လည်း လီဗင်ကြယ်၏မြို့တော်တွင်နေကြသော စစ်မြေပြင်ရှိလူများက ဇက်များ၏လာရောက်လည်ပတ်ခြင်းကို ပြင်ဆင်ပြီးဖြစ်သည့်အတွက် ကြောက်ရွံ့မနေပေ။