𝐓𝐄𝐗𝐓 𝐖𝐈𝐓𝐇 𝐌𝐘 𝐂𝐑𝐔𝐒𝐇||𝐃𝐑𝐀𝐑𝐑𝐘

~ ROZDZIAŁ TRZYNASTY ~

__.malfoy.__

nadal się boję że on wróci

a gdy wróci nasze szczęście i spokój przestanie istnieć

bo wiesz... mama ostatnio zaczęła chodzić do psychologa i wygląda na bardziej wesoła. co prawda nadal ma ta traumę po nim ale.... już nie żywi aż takiej urazy do każdego mężczyzny który przypomina jej

ojca

tak właściwie nawet nie wiem jak go nazywać

wydaje mi się że nie zasługuje na miano ojca, a po imieniu będzie tak dziwnie

ogólnie wszystko co związane z nim jest dziwne

hpotti.__.

ma odebrane prawa rodzicielskie i nie może się do was zbliżyć na więcej niż 500 metrów

a nawet jeśli to szybko nie wyjdzie z więzienia

przecież na ostatniej rozprawie, kiedy go skazali dali mu 20 lat

__.malfoy.__

tak, ale ten lek mimo wszystko pozostaje

trudno jest się odzwyczaić od tego, że jego juz jie ma i nie wbije do domu randomowo o 3 w nocy przez to kazdy będzie smutny. minął miesiąc od rozprawy a ja nadal nie mogę przez niego spać, bo się boję że wróci

hpotti.__.

wydaje mi się, że za bardzo panikujesz

mogę zadzwonić abyś szybciej zasnął? i tak nie mam nic lepszego do roboty u ciotki

__.malfoy.__

dziękuję Harry, tak możesz

— Cześć, Malfoy - powiedział na powitanie brunet

Draco uśmiechnął się, jednak nadal mial zamknięte oczy. Chłopcy siedzieli w ciszy, jednak blondyn był pod czujnym okiem okularnika. Ich rozmowa, jeśli można to tak nazwać trwała pół godziny.

— Kocham cię, Harry.

Dracon nie mówił tego często. Tak właściwie, nie mówił tego nigdy. Dlatego właśnie Potterowi na te słowa zabiło szybciej serce.

— Ja ciebie też kocham. Śpij dobrze, słońce. — brunet upewnił się, że Malfoy zasnął i się rozłączył.

Chwilę później sam pogrążył się we śnie.

A śnił o ładnym chłopcu z szarymi oczami.

poprzedni rozdział był trochę dziwny bo pisany po 2 w nocy. jednak wydaje mi się że było to potrzebne, bo inaczej ta książka byłaby taka trochę nudna.

kocham i do następnego