"ဒီ အ႐ွက္မ႐ွိတဲ့ေကာင္ကေတာ့! "-Th
"သြားေတာ့လို႔ ေျပာေနတယ္မလား စိတ္ညစ္စရာေကာင္းေအာင္ ဒုကၡလာေပးေနတယ္...သြား! "-Th
အသံကုန္ေအာ္ဟစ္ၿပီး ေမာင္းထုတ္ေပမဲ့ တံခါးကိုခံထားတဲ့လက္ကိုမဖယ္ေပးသလို ထယ္ေယာင္းအေနာက္က အသံေသးေသးေလးတစ္သံကလည္းထြက္လာသည္ ။
"ပါ့ပ "
အျငင္းပြားသံေၾကာင့္ထင္ 2နွစ္အရြယ္ကေလးေလးမွာ မ်က္ရည္မ်ားဝဲေနၿပီး ႏို႔ဘူးေလးကိုကိုင္ထားေသး၏။
"ဒါက..."
သားသားကိုေငးၾကည့္ေနတုန္း အိမ္ထဲဇြတ္ဝင္သြားတဲ့ ေဂ်ာင္ကုေၾကာင့္ ထယ္ေယာင္း ပ်ာယာခတ္သြားသည္ ။
ေဂ်ာင္ကုက ကေလးအေ႐ွ႕မွာေတာင္ထိုင္ခ်ၿပီးေနၿပီ ။ ကေလးကိုၾကည့္ေနသည္မလို႔ ထယ္ေယာင္းရင္ထဲ ေဆာက္တည္ရာမရ။
"ဘာလုပ္တာလဲ! သူမ်ားအိမ္ထဲ အဲ့လိုဇြတ္ဝင္ရေအာင္အထိ ႐ိုင္းစိုင္းတာလား အခုထြက္သြားေပးပါ ဂြၽန္ေဂ်ာင္ကု႐ွီး..."
ထယ္ေယာင္း ခပ္စြာစြာပင္ ေအာ္ေျပာၿပီး ျမန္ျမန္လမ္းေလ်ွာက္ကာ ကေလးကိုေကာက္ခ်ီလိုက္သည္ ။ အခုထိ ကေလးရပ္ထားခဲ့သည့္ေနရာကိုပဲ ထိုင္ေငးၾကည့္ေနတဲ့ ေဂ်ာင္ကုက ႐ူးသြားတာေတာ့မဟုတ္ဘူးမလား။
"ဘာလုပ္ေနတာလဲ ျပန္ေတာ့ေလ "
ထိုင္ေနတဲ့ေဂ်ာင္ကုကို ပုခံုးလႈပ္ကာငံု႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ထယ္ေယာင္းလန္႔သြားရတယ္ ။ မဟုတ္ေသးပါဘူး ႐ုတ္တရက္ႀကီး ဘာလို႔ငိုေနတာလဲ ေဂ်ာင္ကုက ။
"မဟုတ္...ဘာလို႔ငို...အခုထပါေတာ့ ေဂ်ာင္ကု႐ွီး..."
ထယ္ေယာင္းေျပာလိုက္ေတာ့ ေျဖးေျဖးခ်င္းထကာ ကြၽန္ေတာ္တို႔သားဖႏွစ္ေယာက္ကိုေငးၾကည့္ေနေလသည္။
"ဒီကေလးက...ဒီကေလးက "
ေၾကကြဲအက္ေနသည့္အသံႏွင့္ေျပာလာသည့္လူေၾကာင့္ ထယ္ေယာင္းေဂ်ာင္ကုမ်က္ႏွာကို စိတ္လႈပ္႐ွားစြာ ျပဴးၾကည့္ေနမိသည္ ။ရိပ္မိသြားတာလား ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ တကယ္႐ူးေတာ့မွာပဲ။
"မင္းကေလးလား ဒီၾကားထဲ မိန္းမရသြားေသးတာလား ကုိယ့္ကိုခ်စ္တယ္ဆို အခုေလာက္ထိ ရက္စက္မွျဖစ္မွာလား ဟင္...သဲသဲ ကိုယ့္တစ္ေယာက္တည္းပဲ တစ္သက္လံုးခ်စ္မွာဆို အခုေတာ့-"
Epi 1: I Found You Love
Start from the beginning
