1 Ekim
Yine bir okul sabahı ilk ders beni rehberlikten çağırdılar.
Bir ders boyunca hocayla konuştum. Duyduğum şeyler hiç hoş değildi. Bunu heline nasıl söylerdim bilmiyordum.
Sanırım okuldan gitmek gerekiyordu. Eskiden yaşadığım birçok şeyler gitmem için nedendi.
Sınıfa gelirken bı taraftan ağlıyor bir taraftan da bunu uzun süredir en yakın arkadaşım heline nasıl diyeceğimi bilemiyordum. Ama demek zorundaydım. Tenefüste sınıfa gittim ve helini kitap okurken gördüm.
Yanına yaklaşıp;
-Helin sana birşey demem gerekiyor.
+ Dinliyorum?
-Sanırım okuldan gitmem gerekiyor. Rehber hocası bana okuldan gitmem gerektiğini tavsiye etti.
Nakil Alıp bu hafta gitmem gerekebilir.
+ Sen bilirsin ama beraber çalışırız.
:/ Gitmek istemiyordum ama zorundaydım.
- Bende gitmek istemiyorum ama gitmek zorundayım yoksa 2. Senem olduğu için en ufak hatamda atılabilirim. Hem Anadolu zor ben yapamam.
+ Biz beraber çalışırız sinavalara ben yardım ederim başını belaya sokmanada izin vermem.
- Haklısın ama bilmiyorum hoca annemle konuşucak ve nakil başvurusunda bulunacak. Yani istesemde istemesem de gitmek zorundayım
+ Derslere gayret göster belki hocalar konuşur gitmen için neden kalmaz hem.
- Bilmiyorum bende istemiyorum kararsızım seni bırakıp gitmek hiç istemiyorum.
+ Senin hayatın karışamam ama...
- Gitsemde gelirim hep çıkışlarına merak etme bırakmam seni hem numaran da var bende konuşuruz.
Birşey diyemiyordum. İstemiyorum bende gitmek çünkü Helin de istemiyor gitmemi ondan ayrı kalmak beni üzerdi. Hem de çok çünkü bu hayatta bana hiç kimse bu kadar iyi gelmemişti. Çünkü tam hayatım altüst oldu derken sonrasında Helinle tanışmıştım.
Sonra o benim herşeyim olmuştu. Bağlanmıştık birbirimize bir anda zamanın nasıl geçtiğini ne ara bu kadar yakın olduğumuzu bilmeden hemde bağlanmıştık birbirimize.
Ama ben halledicem gitmicem onu birakmicam.
2 Ekim
Dün o kadar uğraşmama rağmen nakil almıştık. 2. Senemdi. Sınıfta kalmış birdaha 9 u okuyordum. Bu sene daha çok çalışıp geçmeliydim.
Ben bir karar almıştım. Tutmayacak bir okulu yazacaktım ve tutmadı diye gitmeme gerek kalmicakti. Heline anlattım hemen bunu. Ve onla artık derslere çalışıp geçebilirdim.
Öğle arası helinle kütüphaneye gittik. Test kitaplarına bakındık ama bizim daha konular tam bitmemişti. O yüzden biraz beklemeye karar verdik.
أنت تقرأ
SAYIN SAVCIM
غير روائيHelin: Leyla Leyla: Efendim "Bitti" BAZI İNSANLAR GİDER ANILAR KALIR. BAZEN BİR FOTOĞRAF, BAZEN DE VEDA SÖZLERİ. OYSAKİ HEP VEDA ETMEYE KIYAMADIKLARIMIZ BİZİ BIRAKIP GİTTİ.
