BİZİMKİ DE SEVDA

Yeniden Tanışma 2

Evet yeni bölümle tekrardan karşınızdayım.

Hemen bölüme geçelim.

___

Onu gördüğüme tekrardan karşılaştığımıza o kadar mutluydum ki anlatılmaz bir sevinçti ama bir yanda içimde anlayamadığım bir korku vardı. Bu korku ne içindi?

Onu ne kadar özlediğimi biliyordum ama Ne yapacağımı bilmiyordum. Hayır onunla bizi ayıran aramızda geçen bir sorun değildi. Bizi ayıran şey mezuniyet den sonra onun Manisa'ya taşınmak zorunda kalması ve benimde  şans eseri telefonumda bir sıkıntı çıkıp telefon değiştirmem kayıtlı hiç bir numara kalmasıydı. Bu nedenle onu iki yıldır göremiyordum ama kader bizi yeniden karşılaştırdı. 

Tuna'nın arkasından bir ses geldiğinde ikimizde irkildik "Tuna ne yapıyorsun orda?" bu ses Sinan'ın sesiydi. Beni beni görünce afalladı "Melis!" dedi. 

onun arkasından diğerleri de geldi o güzden sonra ne olursa olsun hiç ayrılmamışlardı evet o dörtlü yine karşımdaydı. 

Beni görünce ne kadar şaşırsalar da hepsinin yüzünde bir tebessüm oluştu.

Sağdan sola doğru sıralı bir şekilde duruyorlardı. Mert, Sinan, Tuna, Ege  

Onları gördüğüme ne kadar şaşırsam da benimde yüzümde bir tebessüm oluştu çok sevinmiştim.

En sonunda Mert "Yenge" dedi. "Lan şaka mı yapıyorsunuz? Ben mi hayal görüyorum?" 

 "Hayal değil sanırım çünkü bende Melis'i görüyorum." dedi Ege.

"Bi susun olayı anlamaya çalışıyorum burada." dedi Sinan.

Bunun üzerine "Hayal falan görmüyorsunuz Melis Melis'im burada." dedi Tuna ve bunun üzerine bakışlarım ona döndü gözlerimin dolduğunu onu bulanık görmeye başladığımda fark ettim.

Dengem sarsıldığı anda beni belimden tuttu kendine çekti "İyi misin?" dedi.

"İ-iyiyim." dedim kekeleyerek ve kendimi deriye doğru çektim. 

"Yenge harbiden sen misin? lan" dedi Mert hayla şaşkın olduğu çok bariz ortadaydı.

"Benim Mert benim." dedim bu kararsızlığına bir son vererek. Rahatlamış gibi bir nefes verdi ve bana sarıldı ilk önce afalladım ama ardından bende karşılık verdim. Mert aramızdaki en yaramaz kişiydi. Ve en duygusalımızda genelde oydu. Kulağıma yaklaşıp "Yenge bizi büyük bir dertten  kurtardın." dedi.

Merakla "Ne derdi?" diye sordum.

Sırıtarak "Bu öküz sen yokken ruhsuz bir hayalete dönüyor." dedi.

Gülümsedim tam cevap verecekken Tuna onun söylediğini duymuş olacak ki lafa atladı "Yaşama sebebini kaybeden biri nasıl yaşıyorsa bende öyle yaşıyordum Mert " dedi.

Mert gülerek benden ayrıldı ve "Sen yaşıyormuş gibi değildin ama sen bilirsin. Bir ara öld*n sandım ben doğru söylemek gerekirse." dedi ve kahkaha attı Ege ve Sinan da ona katıldılar. Bende güldüğümde bakışları gülüşüme takıldı ve gülümsedi.

Onu ne kadar özlediğimi gitgide daha fazla fark ediyordum. Hiç beklemediğim bir anada Tuna beni tutup kendine çekti ve sıkıca sarıldı. Kulağıma doğru fısıldayarak "Seni ne kadar özlediğimi tahmin bile edemezsin." deyip kokumu içine çekti.

Telefonum çalmaya başladığında irkildim ve Tuna dan ayrılıp telefonuma baktım. Elçin arıyordu Elçin hem ev arkadaşım hem sınıf arkadaşım hem de kuzenim Emir'in sevgilisiydi. Bekletmek istemediğimden dolayı aramayı cevaplandırdım.