UMAY

BÖLÜM 1

*Baktım sana;
Kızgın değilim,
Kırgın değilim,
Dargım değilim...

Kısacası artık ben sana
"Hiç bir şey değilim."

~Cemal Süreya~

Merhaba ben umay Karahanlı 28 yaşındayım. Başarılı bir Genel Cerrahım kendimi övmek gibi olsun.

Şuan nerede miyim. Havalimanın'da etrafta boş boş bakıyordum. Çünkü burayı hiç bilmiyordum. İlk defa Şırnağa gelmiştim. Şuan ise havalimanı'nın etrafında bakınıyordum. Kapının önüne çıkıp bir taksi aramaya başladım. İlerden gelen taksiyi görünce elim ile durdurup bindim ve askeriye'nin yanındaki hastaneye sürmesini rica ettim. Hastanedeki işlerimi bitirince kendime bir ev tutup araba almam lazımdı.

(Sevgili okurlarım umay küçüklüğünden beri hem çalışıp hem okuduğu için birikmiş paraları vardı.)

Taksi hastane'nin önünde durunca ücreti ödeyip indim. Bahçeye girince bir kaç kişinin gözü bana dönmüştü. İçeriye girip önümden geçen hemşireyi durdurup başhekimin odasını sordum. Bana üçüncü kat sağdan ilk kapı dedi. Asansörü bulup üçüncü kata bastım, ve beklemeye başladım. Asansör durunca indim ve hemşire'nin dediği kapıyı bulup tıklayıp içeri girdim. Başhekim beni görünce ayağa kalkıp gülümseyerek elini uzattı.

Elini tutup sıktım ve kendimi tanıttım. Umut bey'de kendini tanıtınca gerekli sözleşmeleri konuşup imzaladıktan sonra odadan çıktım. Hastaneyi gezmek için bir hemşire durdurdum ve bana hastaneyi gezdirebilirmisin diye rica'da bulundum. Hemşire gülümseyip beni onayladıktan sonra olduğumuz kattan başlayarak her yeri gezmeye başladık.

Daha sonra ikinci kata gelince benim odamı da gösterdi. Tüm hastaneyi gezdikten sonra Teşekkür edip hastaneden çıktım. Tekrardan bir taksi ile emlakçı'ya gidelim dedim. Emlakçı'ya gelince ücreti ödeyip indim. Binanın altında büyük harflerle yazan emlakçı olan kısma girdim ve konuşmaya başladım.

"Merhaba amca ben ev tutmak istiyordum da" dedim. Amca bana dönüp konuşmaya başladı.

"Tabiki kızım nasıl bir ev istersin" dedi.

Bende güneş gören bir ev olmasını istedim. Salih amca ile birlikte iki üç mahalle yürüdükten sonra bir eve gelmiştik. Salih amca kapıyı açıp evi gezdirmeye başladı. Tutacağımı söyleyip anlaşmaları yaptıktan sonra salih amca hayırlı olsun diyip anahtarı verdikten sonra evden çıktı. Bende evden çıkıp az önce sokağın başında gördüğüm markete doğru gitmeye başladım.

Marketin içine girince temizlik malzemeleri alıp ödedikten sonra tekrar eve doğru yürümeye başladım.

Çok şükür evin her yeri pırıl pırıl olunca ellerimi yıkayıp evden çıktım. Kapıyı kilitledikten sonra karşı evin kapısı açıldı.

"Merhaba yeni taşındın galiba buraya" dedi. Ona doğru dönüp gülümseyerek konuştum.

"Evet daha bugün tuttum" dedim.

"Anladım hayırlı olsun o zaman ama istersen bu saatte gitme gel benimle kal yarın sabah gidersin" dedi. Bir kaç defa her ne kadar yok desem'de çok ısrar edince birlikte içeri girdik. Ne yalan söyliyeyim zaten havalar soğuktu. Kalmak iyi gelecekti. Güneş bana eşofman takımı verdi. Bende teşekkür edip lavaboya gidip üzerimi değiştirdim. Daha sonra tekrar içeriye geçtim.