မင်းကို ချစ်စေခဲ့သော ကံကြမ္မာ...

Chapter 7

(ဟူဝါးဟင် မှာ Zee ကော Nunew ကော အထက်တန်းကျောင်း တူတူ တက်ခဲ့ကြသောနေရာဖြစ်လေ သည်)

Nunew မှာ သူ့မိဘများ ဖြင့် ပျော်" ရွှင်နေနေလေသည် Zee မှာ ကွာရှင်း လိုက်သော အမေအားနှစ်သိမ့် ပေးရုံမှတခြား မတတ်နိုင်ချေ

Nunew မှာ ရက်သတပတ် ကြာပြီးနောက် စာအုပ်ဆိုင် ဆိုင်၌ အလုပ်"လေသည် အချိန်ပိုင်းအလုပ်သမား အဖြစ်ဖြင့် သူ့မှာ ဝါသနာပါ သောကြောင့် လုပ်ခြင်း ဖြစ်သည် "စာအုပ်တွေနဲ့နေ့ တိုင်းထိတွေ့နေချင်သည်"

Nunew မှာ သူ့အလုပ်၌ ပျော်ရွှင်လေသည် စာအုပ် အသစ်တွေနေ့တိုင်း မြင်ရ သည့်အပြင် ဧည့်သည်တချို့ မှာလည်း သူညွှန်းသော စာအုပ်တချို့အား သဘောကျ ကြလေသည် သို့သော် ကံကြမ္မာဆိုသည်မှာ တွေ့ချိန် တန်လျင်တွေ့ရလေသည်။

Zee မှာ စာအုပ်တ အုပ်ရှာရန် စာအုပ်ဆိုင်တဆိုင် အား ရောက်လာလေသည် သို့သော် စာအုပ်ဆိုင်ထဲဝင် လိုက်ချင်း သူမျက်လုံးထဲဝင်လာသည်မှာတော့ ထောင့်တ ထောင့်၌ အပြုံးလှ"ဖြင့် တစုံတ ယောက်အား စာအုပ်ညွှန်းပေး နေသည့် Nunew အားဖြစ် လေသည်

Zee pov:ငါ နောက်များ လိုက်နေသလား အောက်မေ့ရတယ် Nunew

Zee မှာ သူ့အနား မသိသာအောင် လျောက်သွား ကာ သူကနောက်ပြန်လှည့် လိုက်သည်နဲ့ ကွက်တိ သူ ဆံပင်မှ ချယ်ရီသီးအနံ့မွှေးမွှေး လေးတချို့ ရလိုက်လေသည်။

Nunew မှာ Zee အား မထင်မှတ်ပဲမြင်လိုက် ရသဖြင့် ကြောင်နေလေသည် သူ့မှာ ဘာမှမပြောနိုင်ပဲ ကြောင်ရပ်ကြည့်မိလေသည် Zee ရဲ့ ရှည်လျားလှ သော မျက်တောင်မွှေးတချို့ မှဲ့နက်နေသော မျက်ဝန်းတစုံ နဖူးပေါ်ကျနေသော ရှေ့ဆံပင် တချို့အား အလယ်နည်း"ခွဲ ထားသဖြင့် ပုံမှန်ကြည့်ကောင်း သည့်ပုံစံနဲ့ ကွဲထွက်နေလေ သည် Zee က သူ အား စိုက်ကြည့်နေသည့် Nunew အား ကြည့်လိုက်ရင်း ပြုံးလိုက်လေသည်။

Nunew pov: 'ပြုံးလိုက် ရင် ကလေး"နဲ့တူတယ် ငါ ဦးနှောက်ရူးနေပြီလား မသိဖူး ဘာတွေတွေးနေတာလဲ'

"ဒီမှာပဲရပ်ပြီး ကိုယ့်ကိုကြည့် နေတော့မှာလား?" Zee က သူ့စာအုပ်တွေတင် သယ်သွားသည့် တွန်းလှည်းကို တွန်းလိုက်ရင်း မေးလိုက်လေ သည်။