Szczęśliw ten, kto baczy o swe zdrowie,
Szczęśliw ten, kto ryki spokoi duchowe,
Niepisanych pryncyp wiele na świecie,
O jednej nawet mędrzec nie przyrzecze:
Jak człowiek dla siebie ni wsparciem,
Nie ostoją, to któż mu tam oparciem?
![](https://img.wattpad.com/cover/355152750-288-k48577.jpg)
YOU ARE READING
Tomik Poezji II
PoetryKontynuacja snucia liter o cierpieniu i przemijalności, śmierci. #3 Poezja - 25.12.23
Indywiduum
Szczęśliw ten, kto baczy o swe zdrowie,
Szczęśliw ten, kto ryki spokoi duchowe,
Niepisanych pryncyp wiele na świecie,
O jednej nawet mędrzec nie przyrzecze:
Jak człowiek dla siebie ni wsparciem,
Nie ostoją, to któż mu tam oparciem?