1.4: Eve dönüş

90 53 39
                                    

"Kim öldü?" Diyr tekrar sordum. Lori ve diğerleri geliyordu. Ayağa kalktım. Lori ağlıyordu. Ağlayarak hayır hayır demeye başladım. Yine birini kaybedemezdim. Yine masum biri ölemezdi.

Neganin kollarında Parlanin küçücük cesedi vardı.
Parla ölmüştü. O ölmüştu.
Lori kollarima girdi. Saçını okşuyup Ağlıyordum.

"Onu koruyamadim. Ben..." Cevap vermedim.

Ağlıyordum. Negangil geldi.

"Hemen gitmemiz lazim."

Lori çok ağlıyordu. Yine yıkılmıştim. O daha minicikti. Onu çok sevmiştim. Onun o güzel yüzü, cesur halleri kendimi hatırlatıyordu. O kadar şey yaşadıktan sonra nihayet yüzü gülecek diye düşünürken ölmüştü.

Negan önce Sansayi kaldırdı. Sonra Loriyi kucagimdan aldı. Onun ayakta durmasını sağladı.

Darylde beni ayağa kaldırdı.

"İşte kadınlar." Dedi Gale.

Daryl yürümeme destek oluyordu. En önde biz vardık.
Sansa ise hala şoktaydi. Negan olmaza yürüyemezdi. Gale ve Lori en arkadaydi.

"O ölmeyi hak etmedi. " Dedim.

"Kimin öleceğine biz karar vermiyoruz."

"Vermeliyiz."

Elini tuttum.

Yağmur durmuştu

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Yağmur durmuştu. Gözyaşlarımız onun yerini almıştı. Ama hava kapaliydi. Yeniden başlayacakti.
Nihayet sinama solanuna vardık. Kapısı yoktu.

Silahlarimizi elimize aldık ve içeri girdik. Aylaklarla küçük bir çatışma ve en yakın salona indik. Burasi konvarans solanuydu.. Orayi temizlemek zaman aldı. İstila edilmişti. Diğer bölgelerde vardı. Kapıyı sıkıca kapattık. Kapı sağlamdı. Bu, bugün olabilecek en iyi şeydi.

Sahnenin olduğu yerin en alt koltuklara oturduk

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Sahnenin olduğu yerin en alt koltuklara oturduk. Herkes yan yanaydı. Kimse citini çıkartmaya cesaret edemiyordu. Lori Parlanin bedeni tutup sessizce ağlıyordu. Sansa kendinde bile değildi. Nefes almak istiyordum. Her şeyi unutmak. Her şey bitsin, tükensin istiyordum. Hiç gücüm kalmamıştı. Yorulmuştum. Koltukların arasında aylak çıktı. Daryl okunu başına firlatti. Ve tekrar yerine oturdu.

Dünyanın Düşüşü(zombi☠️)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin