7-Sahil ve Bira

27 11 0
                                    

  Kollarımı Kerem in bedeninden ayırdım. Hala inanamıyordum , Kerem beni öpmüştü ve bana sarılmıştı. Bu hissettiğim duyguların bir tarifi yoktu. Aşıktım , düpe düz aşıktım. Hem de ne aşık!

  Kemerini bağlamadan arabayı çalıştırdı , sevmezdi bilirdim. Ama o benim hakkımda pek bişey bilmezdi. Anlatmadığımdan değil anlatmama izin vermezdi. Her bulduğu fırsatta yanımdan yakınımdan uzaklaşırdı. Tanımazdı beni , benim onu tanıdığım gibi. Adımı bilirdi , ailemle sorun yaşadığımı bilirdi. Görmüştü çünkü , babamla olanları görmüştü. Ama başka bişey bilmezdi. Yabancıydım onun için yani. Ama tanıdığı olmak için neler vermezdim...

  Yolda hızla ilerliyorduk. Çok iyi araba kullandığını kabul etmek lazım.

  Elimi radyoya uzattım. Ortamda oluşan sessizlik yine kafamdaki sesleri dillendirmişti. Onları susturmanın tek yolu sesti. Rastgele bir şarkı açtım.

  "Gel saklanacak bir yer bulalım ikimiz bir. Sen benim sırdaşım ol. Bak ne kaldı inandından seni soludum dumanından. Sen benim yanlışım ol..."

  Kerem arabayı durdurdu, sahile gelmiştik.

"Geldik, inebilirsin." Dedi. Yavaşça kapıyı açtım ve indim. O da arkamdan geldi.

  "Beni takip et." Sorgulamadım. Peşinden gittim , her zaman yaptığım gibi. Saklandım. Ona saklandım , kalbine. O benim orda olduğumu bile fark etmedi. Merkeze gidemedim , orda başkası vardı. Gidemedim , giremedim...

  Bir markete gelmiştik. Bana burda beklememi söyledi. Kafasına göre bir şeyler alıcaktı. Bana sormadı tabi ne istiyorsun diye. Düşünceli biri değildi zaten , bilirdim. Bencildi , bilirdim. Duygusuzdu , bilirdim...

  Elinde kocaman bir poşet vardı ama içinde ne olduğu görünmüyordu. Sormak istedim , çekindim. Normalde çekinen , utanan bir insan değilim. Ama onun yanında değişiyordum. Çünkü onu ne sıkmak istiyordum ne de çok konuşmak. Sadece durup bakmak istiyorum, sadece durup bakmak...

  Sahilde rasgele bir yere geldik. Arabadan aldığı örtüyü yere serdi ve poşeti de üstüne koydu. O anda görmüştüm ne aldığını. Bira. Cidden mi. Aklıma Rüzgar geldi. Bana yanında alkol içirmeyeceğini , buna izin vermiyeceğini söylemişti. Kerem ise bana bira almıştı...

  Oturdum örtünün üstüne , kapattım gözlerimi. Kerem şuan ne yapıyor inanın bilmiyorum çünkü umrumda değil. Yattım örtünün üstüne. Açmadım gözlerimi bekledim benle konuşmasını. Bekledim , bekledim , bekledim... Ses gelmedi , dakikalarca bekledim. Ama ses gelmedi bende gözlerimi açmadım.

"Lavin."

  Duydum sesini dakikalar sonra. Yavaşça gözlerimi araladım , elinde iki dondurma vardı. Çilekliydi ikisi de , o çok severdi bense nefret ederdim. O tabi bunu bilmiyordu. İsteksizce aldım elinden , yemdim ama sadece tuttum elimde.

  Poşetten iki bira çıkardı , birini bana birini kendine aldı. Dondurmayı kenara bıraktım , kapağını açtım ve iki büyük yudum aldım. Dondurmadan birkaç ısırık alıp tadını almadan yuttum. En azından çalıştım diyelim.

  İlerliyen dakilarda , saatlerde hiç konuşmadık. Öylece bira içip dondurma yedik. Yavaş yavaş başım dönmeye başladı. Bişeyler geveliyordum ağzımda ve ne dediğimi ne anlıyor ne de kontrol edebiliyordum.

"Seni seviyorum, seni seviyorum , seni seviyorum , seni seviyorum..."

  Tekrar tekrar söyledim. Ne dediğimi az çok bliyorum ama kontrol edemiyorum. Ne olcaksa olsun artık.

"Çilekli sevmem , çilekli sevmem , çilekli sevmem , çilekli sevmem..."

"Ne diyorsun Lavin , iyi misin?"

"Ben iyi , iyiyim. Başım davul , davul."

  Küçük bir kıkırdama duydum. İçten bir kıkırdama. Keşke görebilseydim.

"Kalk bi otele falan gidelim , burada üşürsün. Hasta olma."

"Beni düşünüyorsun , sana noldu?"

"Sus Lavinya , yürü sadece."

  Kolumdan aldığım destekle yürüyordum. Gözlerim yarım yamalak açık , her yer bulanık. Kendimi daha fazla taşıyamadım. Yere yığıldı. Gözlerim açıktı ama bilincin çok azdı. Kerem ne yaptığını biliyormuş gibi beni kucağına aldı ve yürümeye devam etti. Arada sendeliyordu ama normaldi , o da içki içmişti.

  Kapı açılma sesiyle gerildim. Şuan insanların bize baktığına eminim çünkü çok görgüsüz bir toplumda yaşıyoruz.

  Kerem im resepsiyonla konuşmalarını duymadan gitmişim. Kollarında uyumuşum.

🌊

  Sabah gözümü açtığımda başımın ağrısı arttı. Yüzümü kırıştırıp gözlerimi yumdum , biraz böyle bekledikten sonra odayı inceledim. İkili bir yatakta yatıyordum ama Kerem yoktu. Yoksa gece birlikte mi yatmıştık. Kerem le birlikte uyumak , hayal bile edemeyeceğim bir şeydi. Ve ben bunu yaşadım , hem de sarhoşken. Hatırlamıyorum bile...

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Jan 03 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

Ölüm Çiçeği:LAVİNYA Gerçek Aşk Where stories live. Discover now