မြေအောက်လောကစီရင်သူ 『ဖန့်ကွမ်း』〘မြန်မာဘာသာပြန်〙

အပိုင်း ၂၄ : ကျန်းလန်

သူသည် ဝမ်းရှီ၏ ဘယ်ဘက်လက်ကို အသံတိတ်ဖက်တွယ်လိုက်ရင်း သေမင်း၏တံခါးဝတွင် ရောက်နေသည့်အလား ။ "ကော...ကျွန်တော်တို့ လှောင်အိမ်ထဲက ထွက်လာပြီလား ? "

ဝမ်းရှီ ပြန်မပြောရသေးခင် ရှဲ့ဝမ်းက ကိုယ်စားဝင်ပြောပေးလာ၏ ။ "ထွက်လာပြီ "

ရှချောင်သည် ပို၍ပင် မူးဝေပျော့ခွေသွားတော့သည် ။ "ဒါဖြင့်ရင် ဒါတွေက ဘာကြီးတုန်း ? "

ဝမ်းရှီ ပါးစပ်ဖွင့်လိုက်သည် ။

ရှဲ့ဝမ်း : "သရဲတွေလေ "

ရှချောင်သည် စက္ကန့်ပိုင်းသာ ‌တောင့်ခံထားနိုင်ကာ ဝမ်းရှီ၏လက်မောင်းကို ဖက်တွယ်လျက်သား မြေကြီးပေါ်သို့ တိတ်တဆိတ် လျှောကျသွားလေသည် ။

ဝမ်းရှီ : "....."

ရှချောင်က အသက်ရှုရပ်သွားသည့်သူဖြစ်သော်လည်း ရှဲ့ဝမ်း ခလောက်ဆန်လိုက်သည့်သူက သူဟုသာ ဝမ်းရှီခံစားလိုက်ရသည် ။

"မင်းငါ့ကို အငြိုးတွေများ ရှိနေတာလား ? " ဝမ်းရှီသည် သူ့ဘယ်ဘက်လက်ကို ဆွဲမထုတ်နိုင်သဖြင့် ခေါင်းကိုစောင်းငဲ့လျက် ထီးလက်ကိုင်အား လည်ပင်းနှင့်ပခုံးကြားညှပ်ကာ ညာလက်ကို လွတ်အောင်လုပ်လိုက်ပြီး အနှီတစ္ဆေအမျိုးသမီးများအား ရှင်းလင်းရန်ပြင်ရတော့သည် ။

"ရှိစရာလားနော် " ရှဲ့ဝမ်းက စိတ်ပေါ့ပါးစွာ ငြင်းဆန်လာပြီး လက်လှမ်းကာ ဝမ်းရှီအတွက် ထီးလက်ကိုင်ကို ကိုင်ပေးလာသည် ။

ရှဲ့ဝမ်းသည် သူ၏အနက်ရောင်လက်အိတ်များကို ဝတ်ဆင်ထားဆဲဖြစ်ပြီး ထီးလက်ကိုင်၏ အောက်ဆုံးအဖျားနားမှ ကိုင်ထားကာ ဝမ်းရှီမျက်နှာနှင့် သင့်တင့်‌လျော်ကန်သော အကွာအဝေးကို ထိန်းသိမ်းထားလေ၏ ။

သို့တိုင် အကြောင်းပြချက်တချို့ကြောင့် ထို‌ဖြူဖျော့ဖျော့လက်ကောက်ဝတ်ကို ဖျတ်ခနဲမြင်လိုက်သည့်တစ်ခဏ ရှဲ့ဝမ်း၏အနည်းငယ် အေးစက်နေသော လက်ချောင်းအထိအတွေ့ကို ဝမ်းရှီရုတ်တရက် အမှတ်ရသွားသည် ။ တစ္ဆေအမျိုးသမီးများထံ ကမ်းလင့်နေသော သူ့လက်မှာ လမ်းတစ်ဝက်တွင် ရပ်တန့်သွားတော့၏ ။