"Ben kahve almaya geldim. Sonra hemen nöbete döneceğim."
"Otur biraz dinlen. Aşağıda başka doktorlar ve asistanlar var, dinlenmen sorun olmaz."
Beni kafasını sallayarak onayladıktan sonra kahvesini doldurup yanımdaki tekli koltuğa oturdu.
"Sizde mi kahve içiyorsunuz?"
İstemsizce dediğine gülerken öne doğru eğildim.
"Hayır. Beni kahveden daha dinç tutacak bir şey içiyorum."
"Anladım."
Elindeki kahve bardağını sehpaya koyduğu sırada sehpanın sivri yerine elini çarptı. Nasıl başardıysa bileğine yakın yer çizilmiş, damla damla kan akmaya başlamıştı. O acıyla elini kendine doğru çekerken bende uzun süredir olmayan bir şey oldu.
Sanki doğduğumdan beri vampir değilmişim gibi akan kanıyla istemsizce dişlerim çıkmış, gözlerimin rengi değişmişti. Rüzgar fark etmeden hızla yerimden kalkıp arkama döndüm. Bardaktaki bütün kanı bir anda içmeme rağmen susuzluğum gitmiyordu. Derin bir nefes alıp gözlerimin ve dişlerimin eski haline döndürdüm.
Rüzgara yaklaşıp kestiği elini tutarak kendime doğru yaklaştırdım. Meraklı gözlerle bana bakarken akan kana dudaklarımı yaklaştırıp yarayı dilimi değdirdim.
Plan basitti. Sadece bir damla alacaktım. Eğer kontrolü kaybedersem ona bunu unutturabilirdim.
Rüzgarın kanı dilimden bütün bedenimi yayılırken düşündüğüm tek şey 150 yıldır daha güzel bir kan tatmadığımdı. Eğer bir damladan fazla alırsam bağımlısı olacakmışım gibi hissettiriyordu.
Bu yüzden hızla kendimi çektim. Hiç bozuntuya vermeden cebimdeki mendili çıkarıp yarayı kuruladım. Elini bıraktığımda şaşkın bakışlar atıyordu. Böyle bakması o kadar doğal ki. Asistanların çoğu benden korkarlardı. Sert bir yapım olmasından dolayı. Hayliyle ona yardım etmem Rüzgar'ı baya şok etmişti.
"Yara bandı yapıştır mikrop kapmasın."
"Teşekkür ederim hocam."
Gülümseyip bakışlarını eline çevirdi. Tam şu an ondan beslensem ve ona bunları unuttursam kimin neyden haberi olacaktı ki?
Aklımdaki düşünceleri acil çağrı cihazından gelen ses bozmuştu. Hızla kafamı sallayıp cihazı elime aldım. Aynı ses Rüzgar'ınkinden de geldiği için hızla odadan çıktık.
O cihaz çaldığı için ilk defa mutlu olmuştu. Az kalsın yıllardır yapmadığım şeyi, bilinçli ve isteyerek yapacaktım.
Ne oluyordu lan bana?
Her bu son kurgum dedikten sonra benim ortaya çıkış...
Pars Kara
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Rüzgar Bayır
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
