" ကလေးကတယ်ပြောတာနော်"
" အင်းတကယ်ပြောတာ"
" ကိုကိုခလေးကိုအရမ်းချစ်တာပဲကွာ"
"ကလေးလဲချစ်တာပေါ့ကိုကိုရယ်"
❤❤❤❤❤
"ဖေဖေရေ ဖေဖေ "
တေးအိမ်ထဲသို့ဝင်လိုက်သည်နှင့်ဦးကောင်းကိုနေရာအနှံလိုက်ရှာနေမိသည်
" နင်ပြန်လာပြီပေါ့လာပါအုံးနင့်ကိုစောင့်နေတာ"
တင်းမာသောမျက်နှာထားနှင့်ဧည့်ခန်းထဲတွင်
ထိုင်နေသောဒေါ်သက်ထားတိုသားမီကိုမြင်၍
တေးအနည်းငယ်ဆိုးထပ်သွားသည်
တေးခြေလှမ်းတေလေးလံလာမီသည်
"လာလေခေါ်နေတာနင့်နားမကြားဘူးလား"
"ဟုတ်မေမေလေးလာပါပြီ"
တေးခေါင်းလေးကိုငုံ့ကအနားသို့တိုးသွားလိုက်သည်
" နင့်ကိုနင်သိပ်ဟုတ်နေပြီထင်နေတယ်ပေါ့လေ"
"ရှင်..တေးဘာလုပ်မိလို့လဲမေမေလေး "
"နင့်ကိုနင်သိမှာပေါ့ငါ့ယောကျားကဦးစားပေးနေတာနဲ့
ငါတို့ကိုတောင့်မျက်လုံးထဲမထဲ့တော့ဘူးပေါ့
ငါ့ယောကျားရှေမှာကောင်းပြပြီးအမွေတေကို
အပိုင်စီးချင်နေတယ်ပေါ့လေနင့်အကြံပိုင်သားပဲ"
" မဟုတ်ပါဘူးမေမေလေးရယ်တေးအမွေတွေကို
မမက်မောပါဘူးဖေဖေကိုတကယ်ကူညီပေးယုံသက်သက်ပါ"
" တော်စမ်းပါမိတေးရယ်သနားလို့ခေါ်မွေးထားတာကို
နင့်ကိုနင်အဟုတ်ကြီးထင်မနေနဲ့
အခုနင်လဲကို့ဘာကိုရပ်တည်နေနိုင်ပြီမလား
ငါတို့ကိုမီခိုနေဖို့မလိုတော့ဘူးထင်တယ်အဲ့တော့
နင်အသိနဲ့နင်အိမ်ပေါ်ကဆင်းတော့"
"ရှင်အဲ့လိုတော့မလုပ်ပါနဲ့မေမေလေးရယ်
တေးတောင်းပန်ပါတယ်"
" မလိုချင်ဘူးနင်ဘာသာဆင်းမလား
ငါတိုဆွဲချရမှာလား"
" တေးတောင်းပန်ပါတယ်"
" သွားစမ်းပါကောင်မ "
မျက်နှာငယ်လေးဖြင့်အတန်တန်တောင်းပန်နေသော
သူမကိုမာယာအားနှင့်စောင့်တွန်းချလိုက်၍
နောက်သို့ယိုင်သွားကာလဲကြတော့မယ်
တေးကိုယ်လေးကိုတစုံတယောက်က
ဖမ်းထိန်းထားလိုက်သည်
part (11)
Start from the beginning
