Solcu Aşk +18

33. Bölüm <Psikolog>

"Burda beni bekle, bekle." deyip koşarak aşağı indim ve ilaç çantasını yere dağıttım, içinden uyku ilacını bulunca su alıp yukarı çıkarken birden gelen kırılma sesiyle banyoya girdim, kapı kilitliydi.

"Aktan aç kapıyı!"

"Eftal git!" diye bağırdı.

"Aç kapıyı diyorum!" deyip bardağı ve ilacı yere bırakıp kapıya vurdum.

"Eftal!" deyip kapıya bir şey vurmasıyla yine bir şey kırıldı.

"Aktan yapma! Aç şu kapıyı." dediğimde birden kapıyı açmasıyla geri gittim, "Benden! Uzak dur!"

Üzerime doğru geliyordu.

"Bana zarar mı vereceksin."

"Sana git dedim!" hâlâ üzerime geliyordu, duvara çarpmamöa o da duraksadı.

"Eğer! Girseydin şimdi böyle olmazdı!"

"Hayır... Bana yapmazsın..." dediğimde bir adım daha yaklaştı.

"Yarın ben uyandırırım!" diye kükredi.

"Ne?"

"Yarın! Ben uyandırırım! Alarm kurma!" ne dediğini anlayamıyordum. Bir adım daha yaklaştı. "O ödevler yapılacak! Yaparsan! Yarın pizza yemeye gideriz!" o kadar gürlüyordu ki, çok korkuyordum... Bir adım daha geldiğinde göz yaşlarım dökülmeye başladı.

"Korkuyorum..."

"Baban bu gece gelecek! Uslu durursan yarın seni iş yerine götürür!"

"Aktan... İyi misin?" dediğimde bana dolu dolu baktı.

"Benden uzak dur annecim, lütfen!" bir adım daha yaklaştı, dibimdeydi.

"Yarın okuldan seni ben alacağım!" yavaş yavaş anlamaya başlamıştım. Tam tekrar konuşacağı sıra beline sarıldım.

"Bebeğim... Ben Eftal, sevgilin, yanındayım, şimdi yanındayım, sarıl bana, hadi..." dediğimde elini kaldırdı, yavaşça belime götürdü.

"Ben..." dediğinde sıkıca sarıldım.

"Seni anlıyorum, yorma kendini, hadi sevgilim, gel." deyip yatağa uzandırdım, yere bıraktığım suyu getirdim, "İlacı verme... Lütfen..." dediğinde ilacı yere attım, suyu içirip yanına uzandım.

"İyi misin sevgilim?"

"Değilim..."

"Ben yanındayım..." deyip elini tuttum. "İlacını neden yanında taşımıyorsun..."

"Yuttum çünkü, arabadaydı, votkayı içtikten sonra yuttum..."

"Peki neden böyle oldu?"

"İlaç bir işe yaramıyor, her seferinde ilacı içiyorum, sadece hafifletiyor, ilk başlarda daha kötüydü, ilaç kullanmadığım zamanlar..."

"Nasıl bir his?"

"Uyuşturucu kullanıyormuşum gibi..."

"Bu ilacı doktor mu veriyor?"

"Psikolog, bugün sabah yine gittim, konuştu ve dozu artıracağını söyledi artırdı, bugün, şimdi çok kötüydü..."

"Uyu sevgilim, hadi uyu..." deyip yorganı çektim, uykuya dalmıştı.

Her votka kullandığında ilaç kullanıyordu, ilacın hiçbir etkisi olmuyordu, bu durumla tekrar karşılaşmıştım, ama şimdi daha kötüydü, o zaman yüzünde tepki yoktu, ama şimdi, kin, nefret, her şey vardı...

-

Aktan merdivenlerden iniyordu, beni görünce yanıma geldi.

"Aktan, hadi yemeğe." deyip mutfağa girdim kahvaltıyı hazırlamıştım bile.