Cesur Bir Yıldız

♡1♡

Her hayatın bir insanı vardır.Her insanın da bir hayatı...

Ben Doğa.19 yaşındayım.Bu kitaba her günüm hakkında bilgiler veriyorum,günlük gibi.Epilepsi hastasıyım ve yurtta kalıyorum.Aslında başka bir okuldaydım ama
abim yüzünden 1 sene önce yurtta okumaya başladım.Eylül diye bir kızla aynı odada kalıyorduk.Hep beni kışkırtıyor,herşeyimi sorguluyordu.Birce'nin,yani Müdürün kızının kankası olduğu için kendini bir şey sanıyor.Birce çok havalı çünkü müdürün kızı.Bircenın havası Eylül'e de bulaşmış.Bu yüzden ilk senem kötü geçti ama bu sene hayatıma biri girdi.Yağız.Abimin sevgilisinin, yani Asya'nın kardeşi.Yağız da ben de Konservatuvar bölümündeyiz.Sene başında bir tiyatro olacaktı ve hoca yağızla beni eş yaptı.Onu ilk görüşümde âşık olmuştum resmen.Tatlı çilleri ve yeşil gözleri vardı.Acaba benden hoşlanıyor muydu?Yağız da okula 2 yıl önce gelmiş.Genellikle yurttayken hep karşılaşıyorduk.Her gece uyumadan önce onu düşünüyordum.Bir gün hayallerim gerçek oldu,Yağız bana yazdı:

whatsapp

-Günaydın,Doğa.

-Günaydın Yağız.

-Nasılsın?

-İyiyim de bir repliği falan mı unuttun neden sabah sabah yazıyorsun?

-Hiç unutur muyum ben canım.

Ay bu yürümüyor koşuyoorrr

-Eee ne oldu o zaman?

Ona aşık olduğumu anlamasın diye umursamaz bir tavırla yazmaya çalışıyordum.

-Ne yapıyorsun merak ettim.

-Beni merak ettiysen Birazdan kahvaltıya ineceğiz orda görürsün.

-Tamam ama benimle oturacaksın güzel kız...

Kahvaltıya indik.Beraber sohbet ederken yemeğimizi yedik.Yağız'la beraber çok eğleniyordum,onunla vakit geçirmekten hoşlanıyorum.O da mutlu gibiydi.Çok utanıyordum.Neden bilmiyorum,ama utanıyordum işte.Aradan 1 hafta geçti.Yagızla görüşmeye devam ettik.Bir gün kahvaltidan sonra müdür beni odasına çağırıp 234 numaralı odaya gidip gidemeyeceğimi sordu.Sanki nedenini merak ettiğimi anlamış gibi "Yurda yeni bir öğrenci katıldı,Eylül ile aynı odada kalmak istiyormuş"dedi.Bende "Öğleden sonra gelip söylerim,düşünmem gerek."dedim çünkü Yağız 234 numaralı odada kalıyordu.Bir yandan mutlu bir yandan da tedirgindim.Bır erkek ile aynı odada kalmak garip geliyordu.Ama Yağızı seviyorum ve buna sevineceğine eminim.Öğlene kadar düşündüm.Sonra Yağıza sordum.Sorduğumda mutlu olduğu her halinden belliydi.Bende müdürün yanına gidip geçebileceğimi söyledim.Yağıza aşığım ve mutlu olmasına seviniyorum.Tabi kendimi de düşünüyorum ama,neyse.Asya öz ablam gibi...Bazen onunla beraber takılıyoruz.Kütüphaneye gidiyor,bahçeye çıkıp sohbet ediyoruz.Onunla vakit geçirmeyi seviyorum.Bazen de sadece Yağız'la beraber takılıyoruz.
Ama ne kadar arkadaşım olsada...ailemi de özlüyorum.Annem ben doğarken hayatını kaybetmiş.Babam ise abimin okul gösterisine gelirken trafik kazası geçirdi ve o da hayatını kaybetti...Beni sevdiklerini ve sonsuza kadar seveceklerini biliyorum.Ben 17 yaşıma gelene kadar eniştem ve teyzem bize baktı,sonra da yurda gönderdiler.Ama değişik bir hayatım var ve mutluyum.Yağızı,abimi,Asyayı seviyorum ve benim minik ailem gibiler.

Dün Yağız ile konuşuyorduk bir anda odaya Eylül girdi,kapıyı tıklatmadan.Bu bir kuraldı ve ceza yemesi gerekiyordu.Neyse,odaya girdikten sonra Yağız'ın yanına gidip "Nasılsın aşkım!"dedi.Resmen onun yerine ben utandım.Yağız ise"Eylül lütfen garip garip şeyler deme benim sevgilim var dedi."dedi.Yüzümün kızardığını hissettim.Garip bir duygunun içindeydim.Daha demin bunları düşünürken istemsizce"Seni ilk görüşümde aşık oldum Yağız,ve hâla daha aşığım."dedim.Yağız da "G-gerçekten mi?Bende sana aşığı-."sözü yarıda kaldı çünkü abim odaya girdi ve o da kapıyı tıklatmadı: