" Ee," Dedim ağlak bir ifadeyle. Sinanın da yüzü bana döndü. " Kimse bana ne olduğunu anlatmayacak mı?"

" Ben seni uyandırmaya gelmiştim bu dallama neden geldi bilmiyorum." Dedi Sinan sitemle. Sinan Barbaros'un göğsüne vuracak gibi olurken barbaros beklemediğim bir hızla sinanın başını tuttu bir elini büküp kıvırdığında ve sertçe duvara yasladığında gözlerim şaşkınlıkla açılmıştı.

" Hey! Ne yapıyorsun sen?" Dedim hayretle. Her ne kadar istemesemde yataktan kalktım ve kapıya ilerleyip elimi barbarosun koluna yasladım. Barbaros'un öfkeli bakışları benim hayret dolu bakışlarımı bulduğunda yutkundum. Sinanın sesi çıkmıyordu. " Sakin mi olsan Barbaros? Ayrılın hadi." Barbaros yavaş yavaş kafasını iki yana salladığında kaşlarım havalandı. Elim Barbaros'un elini buldu ve sıkıca yumruk olan elini açmaya çalıştım. Sinanın bileği kıpkırmızı olmuştu.

" Barbaros." Koralp'in sesiyle Barbaros bakışlarını koralp'e çevirdiğinde bende bakmıştım. Yanında meyra da vardı. " Bırak sinanı." Gözlerimi Barbaros'a çevirdiğimde meyra'ya baktığını gördüm. Benim gördüğüm korku dolu bakışları o da görmüş müydü? Barbaros yutkundu ve elini açıp sinanı bıraktı. Elimi elinden çekerken sinana yaklaştım ve bileğini tutup yüzüne baktım.

" İyi misin?" Dedim. Sinan düz bir ifadeyle bileğine baktıktan sonra Barbaros'a bir bakış attı. Ardından bana dönüp samimiyetle gülümsedi, bileğini elimden çekti ve kolunu omzuma attı.

" İyiyim havuç kafa kolay kolay canım yanmaz benim." Dedi Göz kırparak. Halsizce gülümsedim ve elimi beline sardım. Barbaros'a baktığımda hala meyra'ya baktığını gördüm.

" Kahvaltının hazır olduğunu söylemek için gelmiştim." Dedi meyra kısık sesle. Bakışlarını hemen Barbaros'un üzerinden çekip bana baktı ve gülümseyip mutfağa gitti. Gözlerim koralp'e kaydığında beni gördüğüne sevinmiş bir ifadeyle yanıma gelmiş ve kolları arasına almıştı. Dudaklarını alnıma bastırıp çenesini başıma yaslayınca kollarımı beline sarıp başımı göğsüne yasladım.

" Özledim seni." Dedi koralp kısık bir sesle. Güldüğümde çenem göğsüne sürtündü.

" Bende seni özledim daha dün beraber olmamıza rağmen." Dedim sonlara doğru kinayeyle. Koralp'in de güldüğünü işittim ve kafamı kaldırıp yüzüne baktım.

" Uyanmak bilmez bir sevgilim var." Dedi omzunu silkerek. Geri çekildi ve elimi tutup beni odadan çıkarttı. " Kahvaltımızı yapalım sonra geçeriz şirkete." Dediğinde kafamı salladım. Üzerimdeki uyku mahmurluğunu hala üzerimden atamamıştım ve mümkünse fazla konuşmadan bir şeyler yapmak istiyordum. Mutfağa girdiğimizde bakışlarım masada oturan Barbaros Sinan ve güneye çevrildi. Ardından masaya patates kızartması koyan meyra'yı gördüm. Meyranın yanına oturduğumda koralp'te sağ tarafıma oturmuştu.

Zamanı Dolmuş Kelebek حيث تعيش القصص. اكتشف الآن