Second Time Around • SB19 Ken [On-going]

CHAPTER 11

Chapter 11

Ken's POV

I brought her to my bedroom and laid her on the mattress. She moved a bit to fix her position. I took off her shoes and put them under the bed. Instead of letting her sleep on the couch, I'll sleep there instead. Nakaka not so gentleman naman kung ako ang mahihiga sa kama habang nasa couch siya.

I sighed while looking at her drunk state. Kumuha ako ng spare na kumot sa cabinet at nilatag sa kabilang gilid ng kama pagkatapos ay kinarga ko ulit siya at ibinaba doon. I don't want my bed to smell like alcohol, kapapalit ko lang ng bedsheet, nakakatamad mag pa-laundry na naman agad.

I leaned on her but made sure that I won't squish her head as I reached for the lampshade on the other side of the bed to turn it on, nang bigla na lang siyang humarap sa akin at ipinatong ang braso sa bewang ko.

Lumunok ako at dahan-dahang lumayo sa kaniya. Kumuha ako ng unan at doon na lang ipinatong ang braso niya. I stared at her for a second, mainly at her disastrous hair, having second thoughts if I should fix it for her.

I slowly brought my hand near her face and began tucking her hair behind her ear. I lifted her head a bit and carefully gathered her hair on the side. Nang maayos ko na ang mahaba niyang buhok ay nakahinga na ako ng maayos.

I wasn't usually like this to people that I don't personally know or I'm not close with. But what can I do? I can't let her sleep outside on the floor or even drop her to her apartment, it's too late to drive, I'm exhausted.

Once I finally settled everything, I picked another blanket to use. I turned off the main light before leaving the room. And yeah, nakatulog agad ako dahil sa antok.

Wala ako sa mood sagutin siya nang magising ako kinabukasan dahil ilang oras pa lang ang tulog ko. Kaya hinayaan ko na lang siya sa gusto niyang gawin para wala nang diskusyon. Isa pa, sa couch din ako natulog. Wala naman akong reklamo doon dahil sanay naman akong matulog kahit saan. Yun nga lang, mas masarap matulog sa malaki at malambot na kama.

Hindi ko maitatanggi na ang sarap ng amoy ng niluluto niya. Sana kung anong sarap ng amoy no'n ay ganun din kasarap ang lasa.

Gusto kong ituloy ang tulog ko pero sa hindi ko malamang dahilan ay hindi ko magawa. Nakapikit lang ako pero hindi talaga ako makapag concentrate na matulog.

I heard her footsteps coming back to the living room. Narinig ko rin ang tunog ng couch kaya alam kong naupo siya doon. Napamulat ako nang marinig ang mahinang tunog ng gitara. She was plucking the strings one by one, just like what I'm doing whenever I'm tuning it.

After a few seconds, she began playing, in fingerstyle. Nagsalubong ang kilay ko habang pinapakinggan siyang tumugtog. I knew the song so I know that she wasn't playing in the right tempo. Isa pa, namamali rin ang iba niyang chord. Pero pagkatapos ng ilang trial, nakuha na rin niya ang tamang pag tugtog.

I was kinda impressed, honestly. Mahirap mag fingerstyle lalo na at medyo mabilis ang tempo ng kanta. I didn't know that she could play the guitar. Hindi lang pala siya puro kalokohan.

I heard Kuro meowed. Perhaps he's familiarizing the newcomer. After a while, I heard the stove turning off. Naamoy ko ang masarap na aroma ng adobo, bigla tuloy akong nagutom. Anong oras na nga ba?

Kahit anong tahimik niya, rinig ko pa rin ang mahinang kalansing ng babasaging plato at kutsara. My stomach suddenly growled, I'm hungry.