DEVRE ARASI

ᡣ 1.Bölüm 𐭩

໒ Başlama Tarihiniz;

໒Chase Atlantic - meddle about
໒Çağan Şengül - Her aşk yara açar

ᡣ𐭩 Instagram; @/miielysa
ᡣ𐭩Tiktok; @/mielstya
ᡣ𐭩Twiter;@/mielsyt

☘︎

On yedi yaşımda istediğim tek şey; güvenli alanımda yaşamaktı. Kimseyle görüşmemek, hayata karışmamak sadece odamda durup kendi kabuğuma çekilmek istiyordum.

Kendimi, kendime saklayarak kendi gökyüzümden insanları izlemek istiyordum.

Ama mümkün değildi, hayat devam ediyordu aynı benim hayatım gibi. Bu gerçekle yüzleşmem pek uzun sürmemişti.

Şimdi o yaşı çoktan geçmiştim ve yirmi'mim başındaydım. Odasında kalmak isteyen kız çocuğunu ise hala benimleydi, onu öldürmek kolay değildi ama çok uzaklara hapsetmiştim. belki sırasının geri gelmesini bekliyordu.

On yedimden sonra şekillendirdiğim bir hayatım vardı, istediğim hayat tam olarak buydu.

"Sen yine daldın gittin." Diyen sesle gözlerimi kırpıştırdım. Ekranda ki yüze tekrar odaklandığım de gülümsedim.

Batın, abim.

Öz değildi ama öz abimden daha abimdi.

On yedimdeyken tanışmıştık, hoş bir tanışma olmamıştı.

Ben okul bahçesinin arkasında ağlarken yanıma gelmişti, ağlamamın dinmesini bekledikten sonra ne olduğunu sormuştu. Biraz garip birisiydi ya da okulla alakası yoktu çünkü o lise benim cehennemimdi ve herkesin dilinde ben vardım.

Beni toparlayan da ayağa kalkmamda da en büyük desteği veren Batın'dı.

"Seni özledim!" Dedim tekrardan. Muhtemelen görüntülü arama başladığından beri bininci defa söylemiştim ama yalan yoktu. Çok özlemiştim.

"Aman Alina duymasın." Dediğinde güldüm. Önüme düşen saçlarımı üfledim ve koltuğumda iyice yayıldım.

Batın şarkıcıydı, bir grubun solistliğini yapıyordu. lise de de zaten ilgileniyordu. Üniversiteyi de bunun üzerine okumuştu ve sonunda istediği gibi müzik yapabiliyordu.

"Eminim o da seni özledi." Alina, komşum ve en yakın arkadaşımdı. Alina ve Batın beni paylaşamıyor gibi gözükse de birbirlerini seviyorlardı.

"Beni mi? Getireceğim şeyler için sevmiş ve özlemiş gibi yapıyor." Dediğinde sesli bir şekilde güldüm.

Gözlerim saate kaydığında oturduğum yerden toparlandım. Geç oluyordu ve İstanbul trafiğine girmek istemiyordum ama büyük ihtimalle girecektim.

"Kapatalım mı?" Diye sordum.

"Hayırdır bıktın mı benden?"

"Evet hadi bay bay." Dedim ve sonlanmasına bastım. Sohbet karşıma çıktığında tekrardan özlediğimi dair mesaj atarken gülmeye devam ediyordum.