ဟယ်ချန်းကတော့ မခံမရပ်နိုင်နေပုံပါပဲ ။
သူတို့ရဲ့ မတိမကျဆက်ဆံရေးကို အကြောင်းစုံ မသိပေမဲ့ ဒါက ဟယ်ချန်းကို ဘယ်လောက်ထိခိုက်သွားသလဲဆိုတာ ဂျယ်မင်းက အဲ့ဒီမျက်နှာကို ကြည့်ရုံနဲ့ သိနိုင်တယ် ။
ဟယ်ချန်းက နေရောင်ခြည်လေးလိုလူ ဖြစ်ပြီး တိတ်ဆိတ်သွားတိုင်းမှာ ကြောက်စရာ ကောင်းရပါတယ် ။ ဝမ်းနည်းမှု အတိမ်အနက်ဟာ ဘယ်လောက်ထိလဲ မှန်းဆနိုင်ဖို့ မရဲ ။
နောက်ထပ် အပြည့်ထည့်လာတဲ့ ဘီယာတွေကို တစ်ခွက်လုံးကုန်အောင် မော့ချတော့ စူးနေအောင် ပူသွားမှုနဲ့ အော်ဂလီဆန်လာတဲ့ အာရုံခံကြောတွေက အတိတ်ကို မြင်သွားအောင် လုပ်လိုက်သလိုပဲ ။
မေ့ထားလျက်က မြင်ယောင်လာတဲ့ အတိတ်တွေ ။
မေ့ထားရင်းနဲ့ ပြန်ရောက်သွားတဲ့ အချိန်တွေ ။
ခေါင်းကိုခါလိုက်တော့ ဝေဝါးမနေတော့ပေမဲ့ ဒီတစ်ခါ စူးအောင့်လာရတာ ရင်ဘတ်တွေပါပဲ ။
အရက်မသောက်တတ်တဲ့လူမို့လို့ ဒီလောက်တောင် sensitiveဖြစ်တာလားလို့ ထင်ပေမဲ့ မဟုတ်ဘူး ။
ဂျယ်မင်းက တစ်ခါတစ်လေ သောက်တတ်ပါတယ် ။ alcohol tolerance အရမ်းကြီး မနိမ့်ပါဘူး ။ တစ်စုံတစ်ယောက်ရဲ့ ဘဝထဲကနေ ထွက်ခါလာခဲ့တဲ့ အချိန်တွေတုန်းက အရာအားလုံးကို မေ့သွားအောင် နေ့မသိ ညမသိ သောက်ခဲ့တဲ့ အချိန်တွေလည်း ရှိခဲ့ ။ သေချာတာက alcoholကို sensitiveဖြစ်တာမဟုတ်ဘဲ အတိတ်တွေကို sensitiveဖြစ်တာ နေပါလိမ့်မယ် ။ အတိတ်တွေကို ဓာတ်မတည့်ဘဲ အတိတ်တွေကို ကြောက်ရွံ့နေတဲ့ အဲ့ဒီလို လူ ဖြစ်လာတာ ဖြစ်ပါလိမ့်မယ် ။
တူညီနေတဲ့ အခြေအနေတွေက ဘယ်လောက်တောင် ကြောက်ရွံ့ဖို့ကောင်းသလဲ ။
ဒါပေမဲ့ မတူညီနေဘူးမလား .. ဒါတောင်မှဆင်သယောင်ယောင်နဲ့ ကွာကျလာတဲ့ အတိတ်တွေ ။
ဂျယ်မင်းက ပြောခဲ့တယ် ။ သူထွက်သွားပါရစေလို့ ။
ထားခဲ့ပါရစေလို့ ။ ဘာမှ မသေချာလို့ ထပ်ပြီး မဆွဲထားပါနဲ့တော့လို့ ။ အခုလိုမျိုး ရုတ်တရက်တောင် မဟုတ်ဘဲ တဖြည်းဖြည်း ပြောနေခဲ့ပါတယ် ... စိတ်ကုန်လာပြီလို့ ။
YOU ARE READING
Nights of December || NoMin
Fanfictionဟိုအရင်က အပြာရောင်အိပ်မက်လေးကို ငါလေတမ်းတရင်း ကြေကွဲ ..။
အိပ်မက်ဖြစ်ခဲ့ရင် ကောင်းမယ်
Start from the beginning
