Hayatta iyi hissetmek zorunda kaldığınız anlar vardır. Üzülmenin artık size bir şeyler getirmediği, adım atmaya çalıştıkça tökezlediğiniz, koşmaya çalıştıkça düştüğünüz ve kalkmaya çalıştıkça tekrar çakıldığınız anlar. Bir şeyleri atlatmaya çalışırken onlara daha çok dolandığınız anlardır, anılardır.
Jung Jaehyun'ı silmemek için silgiyi kaybettim. Kalemimin kapağını hiç hatırlamayacağım bir yere gönderdim ve mürekkep her silinmeye yüz tuttuğunda onu ilk günkü haline çevirdim. Onu hafızamda dipdiri tutmak, elimi bırakmadığı zamanları kötü olanların önüne koymak için çok çabaladım ama o geri gelmedi.
Ellerim kanamaya başladı. Parmak boğumlarım beyaza dönmeye, damarlarımdaki sıvı ise buz tutmaya başladı. Kendimi bir rüyaya hapsetmek ve sonunu ise güzel yazmak için çok çabaladım ama o geri gelmedi.
''Tamam,'' diye mırıldandım Ellen'a. ''Daha iyi hissediyorum.'' Bundan emin olmak ister gibi kaşlarını kaldırdığında aynadaki bakışlarına gülümseyerek karşılık verdim. ''Bir beklentim yoktu, mesaj atmayacak ya da aramayacak. Biliyorum.'' Zoe ise elini omzuma koyup destek olmak istercesine sıktığında derin bir nefes aldım. ''Bilemeyiz.'' Hala içimi rahatlatmak için olumlu konuşması tamamen ona dönmemi sağladı. ''Gelmeyecek.'' Ağzını açıp bir şeyler söyleyeceği sırada telefonumun çalmasıyla karnımın içindeki alev yeniden körüklendi.
Bir çırpıda montuma uzanıp telefonu elime aldığımda gördüğüm isimle beynimden vurulmuşa döndüm çünkü saat biri geçiyordu, o erken uyurdu ve asıl problem beni arıyor oluşuydu. Ayrılalı iki ayı nerdeyse devirmiştik ve benimle yüz yüze gelmemeye çalışan Jaehyun, bir anda, neden beni arıyordu?
''Açmayacak mısın?'' Arkadaşımın sesiyle kendime geldiğimde parmaklarım benden izinsiz aramayı cevaplandırdı. ''Young,'' benim konuşmama izin vermeden sesini duyduğumda kaşlarım çatıldı. ''Aireen ile neden görüşüyorsun?''
Tek elim lavabonun kenarını kavradığında yutkundum.
Geçen sürenin ardından beni aramasındaki sebep gerçekten bu muydu?
**
merhaba.
umarım herkes aşkına kavuşur.
ben kavuştuğumu zannettiğim anda kaybettim çünkü.
