HÜMA GÖRMEZ.
Elimde tuttuğum kepçeyle çorbayı bir kez daha karıştırdım. Annemler teyzeme gitmişti ve bende kızları yemeğe davet etmiştim. Ama yemeğe davet etmiş olmam yemeği benim yapıcağım anlamına gelmiyordu bu yüzden hep birlikte yemek hazırlıyorduk.
"Yemeğemi davet etti işemi belli değil evide temizleyelim mi Hüma hanım?" Diye homurdandı Nilüfer. Umursamazca omzumu silktim "Zaten bütün gün kek börek yapıyorum bir de size hazırlayamam susun çalışın"
Aslında normalde olsa hazırlardım hatta bundan büyük keyif alırdım, ama bugün kendimi yorgun hissediyordum.
"Abin nereye gitti" diye soran Nilüfer'e gözlerimi kısarak baktım. "Hayırdır siz ayrı kalamıyosunuz birbirinizden"
"Kalamam benim sevgilim değilmi? Allah Allah ya" çorbayı bırakıp ona doğru koşmaya başlayınca yalandan çığlık atarak kaçmaya başladı. Ayşe koltukta oturmuş kıvırcık saçlarını tepesinde toplamış bize gülüyordu. "Vera nerede kaldı ya" harbiden nerdeydi bu kız.
Sadece içecek almaya gitmişti.
"Bilmiyorumki alt tarafı markete gitti" o sırada kapı çalınca gidip kapıyı açtım. Vera gelmişti ama beti benzi atmıştı "bir şeymi oldu?" Hiç bir şey demeden elindeki poşetleri bana uzatıp geçip koltuğa oturdu.
Bir kaç saniye gözlerini kırpıştırdı daha sonra gözlüğünü çıkartıp kenara koydu.
Başımıza neyin geleceğini biliyordum.
Ve ağlamaya başladı.
Ya sabır.
Ayşe yanına oturup elini yüzünden çekmeye çalıştı. "O burda" dedi Vera.
"Kim"
"Dallama işte" dedi Ayşe.
"Kim ya" diye ısrar etti Nilüfer.
"Kaç tane dallama var"
Nilüfer hâlâ anlamamıştı. Elimle kafasına hafifçe vurdum "Abimle takıla takıla böyle oldun sen. Kızım kim olabilir Kaan işte" deyince hemen yüzünü buruşturdu.
"Niye gelmiş acaba gereksiz"
Vera derin nefes alıp verdi. "İşte markette karşılaştık ama konuşmadık görünce bende kötü oldum neyse yemek yiyelim hadi" diye ayağa kalkıp elini yüzünü yıkamaya gitti.
Vera bir elli yedi boylarında zayıf minyon tipli bir kızdı. Yirmi dört yaşında olmasına rağmen oldukça küçük duruyordu omzunun üzerinde saçları vardı ve biz bugün ne yapıcağımızı biliyordum.
Vera'nın saçlarını boyicaktık.
Çünkü canı sıkkındı.
"Şu Kaan bir elime geçse varya bir taraflarına ampül sokup abajur diye gezdiricem etrafta" diye sinirle masaya oturdu Ayşe. O kadar haklıydıki Kaan ne istediğini bilmeyen büyük olmasına rağmen çocuk gibi davranan birinin tekiydi.
"Kararsız adamın teki ya olan bizimkine oluyor" diye homurdandım. Vera'nın böyle olması çok canımı sıkıyordu. Sıkışıp kalmıştı etrafına bile bakmıyordu.
Vera'nın gelmesiyle hepimiz sustuk ve herkese çorba servisi yapmaya başladım. "Film izleyelim bugün" diye bir fikir attı ortaya Nilüfer. Hepimiz olumluca başımızı salladık.
"Uraz geldimi senin yanına" diye bir soru yöneltti Vera.
İçimde bir şeylerin sıkıştığını hissettim.
"Geldi sütlaç aldı öyle çok fazla bir şey konuşmadık" elimi aman dercesine salladım.
"Poyraz abi benimle konuştu bugün Hüma, senin ilişkin olup olmadığını sordu. Bende eğer bir şeyler öğrenmek istiyorsa gelip seninle konuşması gerektiğini söyledim" diye bir açıklama yaptı Nilüfer. Kimseyle uğraşmak istemiyordum ama uzun süredirde yalnızdım.
ВИ ЧИТАЄТЕ
UNUTMA BENİ
Підліткова література"On altı yıl olmuştu,ben tamamen aynıydım ama o çok değişmişti. ben bir şeylerin farkında değilken o çoktan birbirimiz için yaratıldığımızı biliyordu"
