"သမီးတို့ရဲ့ဖေဖေက ဒဏ္ဍာရီလာကျင့်ကြံသူတစ်ယောက်တဲ့(ကျန်းဖျင်)"

အခန်း၅။ လူတွေအပေါ် လေးစားမှုရှိပါ။ သူတော်ကောင်းတရားကို လက်ကိုင်ထားပါ

ကျန်းဖျင်တစ်ယောက် သူ့ကို အေးစက်စက်ကြည့်ကာ သူ့လက်ကို လွှဲလိုက်ရင်း လီပါ့ထျန်အား ကြမ်းပြင် ပေါ်သို့ ပစ်ချလိုက်လေသည်။

"အဟွတ် အဟွတ်"

လီပါ့ထျန်ခမျာ မထိန်းနိုင်စွာတော့ဘဲ အသည်းအသန်ချောင်းဆိုးရင် မျက်ရည်များနှင့် နှာရည်များမှာ မျက်နှာတွင် ပေပွနေပြီး ကြမ်းပြင်ပေါ်တွင် ပုံလျက်သားလဲကျကာ ပြင်းပြင်းထန်ထန်နာကျင်နေပုံပေါ်ရသည်။ ထို့နောက် ကျန်းဖျင်က သူ့ရှေ့တွင်ထိုင်ချလိုက်သည်။

သူ့ရှေ့တည့်တည့်တွင် ကျန်းဖျင်ကို တွေ့လိုက်ရသောအခါ လီပါ့ထျန်တစ်ယောက် အထိန်းအကွပ်မရှိ တုန်လှုပ်လာတော့၏။

"ဒုန်း ဒုန်း ဒုန်း.."

မည်သူ၏ ဖိအားပေးမှုမပါပဲ ကြမ်းပြင်နှင့် သူ့ခေါင်းသူဆောင့်ကာ အရူးအမူး အော်ဟစ်လိုက်သည်။

"ကျေးဇူးပြုပြီး ကျွန်တော်ာအသက်ကို ချမ်းသာပေးပါ။ လူကြီးမင်းကျန်း"

လီပါ့ထျန်၏ မျက်နှာမှာ ကြောက်လန့်မှုအပြည့်နှင့် အသံမှာလည်း ဝမ်းနည်းမှုအပြည့်ဖြစ်နေသည်။

"ဒီအရူးက တုံးမိုက်လွန်းပြီး မျက်စိကန်းသွားလို့ စော်ကားမိတာပါ ။ကျနော့်ကို ကျေးဇူးပြုပြီး လေထဲကဖုန်လိုသာ သဘောထားပေးပါ"

ထိုလူ၏ အသည်းအသန်တောင်းပန်နေပုံကိုကြည့်ကာ ကျန်းဖျင် ခေါင်းမခါပဲ မနေနိုင်တော့။ ထို့နောက် သူ၏ချီစွမ်းအင်များကို ပြန်သိမ်းလိုက်သောကြောင့် လီပါ့ထျန် ကိုယ်ပေါ်တွင် ရှိနေသော ဖိအားမှာ သက်သာသွားတော့သည်။ သို့သော်လည်း သူ သက်ပြင်းမချရသေးခင်မှာပင် ကျန်းဖျင်၏ အေးဆေးသော စကားသံ ထပ်ထွက်လာပြန်သည်။

"ငါ မင်းကို စကားကောင်းကောင်းပြောပြီး အေးအေးချမ်းချမ်း ညှိနှိုင်းဖို့ ကြိုးစားသားပဲ။ ဒါပေမယ့် မင်းကလက်မခံဘူးလေ။ ပြီးတော့ ဝိန်အာ့ကိုပါ ဆွဲထည့်ပြီး သတ္တိရှိရှိ ခြိမ်းခြောက်လိုက်သေးတယ်။"

"မဟုတ်ဘူး.. မဟုတ်ပါဘူး"

ထိုစကားကြောင့် လီပါ့ထျန်မှာ ပိုပြီးကြောက်ရွံ့လာခဲ့သည်။