Bitter Sweet Symphony

1

Year 2023

"ဂျယ်ယွန်း ဒီ ကျောင်းပိတ်ရက် မင်း ဘာလုပ်မှာလဲ"

လွယ်အိတ်ထဲ စာအုပ်တွေ ထိုးထည့်နေတဲ့ ဂျယ်ယွန်း ကို ဂျုံဆောင်း က မေးရင်း ပြန်ဖြေလာမယ့်အဖြေကို စိတ်ဝင်တစား စောင့်စားနေတယ်။

"ခါတိုင်းလိုပါပဲ ဒီကနေ Rouen မှာရှိတဲ့ အမျိုးတွေဆီ အလည်သွားဖြစ်မယ်။ မင်းရော"

"ငါကတော့ ငါ့အဖေအလုပ်မှာ ဝင်ကူဖြစ်ဖို့များတယ်"

"ဪ ခရီးသွား agencyလား"

"ဟုတ်တယ်။ မင်း Rouenသွားဖို့ ticketမဝယ်ရသေးရင် ငါတို့ဆီကဝယ်လေ"

"အင်း ငါလည်းပြောမလို့ အတော်ပဲ။ မနက်ဖြန်ကြ ငါ မင်းအိမ်ခဏလာခဲ့ဦးမယ်"

"အေးအေး ရတယ် လာခဲ့"

University ကနေ အိမ်ပြန်လမ်းတစ်လျှောက် ဂျယ်ယွန်းတစ်ယောက်တည်း သီချင်းနားထောင်ရင်း အတွေးတွေများနေခဲ့တယ်။

*တကယ်က နောက်ထပ် semester တစ်ခုထပ်တက်ပြီးရင် ဘွဲ့ရပြီ။ University ကလည်း မဖြစ်မနေမို့သာ တက်လိုက်ရတာ။ အခုထိ ဘာကို ဝါသနာပါလို့ပါမှန်းသေချာမသိသေးဘူး။ အေးအေးလူလူ အပူအပင်ကင်းကင်း နေချင်တဲ့သူမို့ ကိုယ့်ဘာသာ ကော်ဖီဆိုင်လေးပဲ ဖွင့်စားရမလားလည်း စဉ်းစားမိသေးတာ။ ဖြစ်နိုင်ရင်တော့ Layla လိုပဲ အိပ်လိုက်၊စားလိုက်၊ဆော့လိုက် လုပ်ချင်မိတော့တာ တကယ်အတည်။
ဂျုံဆောင်းလို family business ထဲဝင်လုပ်ရအောင်လည်း ဘာလုပ်ငန်းမှရှိတာမဟုတ်ဘူး*

တဖြေးဖြေးနဲ့ ကျောင်းပြီးပြီး ဘွဲ့ရတော့မယ့်အချိန်ကို နီးလာတော့ ဂျယ်ယွန်းတစ်ယောက် သူ့အနာဂတ်ကို နည်းနည်းစိတ်ပူလာတယ်။ တကယ်က သူ့ကိုယ်သူ အခုထိ ဘာကို ဝါသနာပါမှန်းမသိသေးတာက ပြဿနာ။ မိသားစုက တင့်တောင်းတင့်တယ်ထားပေးနိုင်တယ်ဆိုပေမယ့် သားယောက်ျားလေးလည်းဖြစ် အငယ်ဆုံးကလည်းဖြစ်တော့ ကိုယ့်အားကိုယ်ကိုးချင်တဲ့ မာနကလေးကလည်း ရှိသေးတာ။

*အိမ်ကိုပြန်ရောက်တော့ ဖေဖေက အိမ်တံခါးဝကနေ စည်းကြိုပြီး စောင့်နေတယ်။ ဒီနေ့လည်း အပွားခံရဦးမယ်ထင်ပါတယ်*

ဂျယ်ယွန်း သူ့အဖေကို ကြည့်လိုက်တော့ ရုပ်က ခပ်မာမာတင်းတင်းနဲ့ သိပ်မကြည်တဲ့ရုပ်ဖြစ်နေတာနဲ့ ဘာမှမပြောဘဲ အိမ်ရှေ့မှာရပ်နေလိုက်တယ်။