კონტრაქტი🔞

თავი2

ინებეთ❤️"
,,ჩემი❤️ჩემი❤️მარტო ჩემიიი❤️🥰."
,,ვაიმე ჩემო ფისუნია❤️😻"
,,წიწილაა🥺"
,,რა მოხდა?"
,,შენთან მინდა.🥺"
,,ძალიან მინდა გულში ჩაგიკრა და შენი რბილი ტუჩები დაგიკოცნო.❤️"
,,მეც ძალიან მინდა🥺"
,,ჩემო პატარა❤️"
,,წიწილა მე ვიძინებ უკვე."
,,ტკბილიძილი ფისუნია.❤️😻🥰"
,,ძილინებისა❤️"
,,გაკოცე ბევრი.❤️❤️❤️"
,,მეც❤️❤️🥰"
მეორე დილით წყვილი სკოლის შესასვლელთან შეხვდა.
-წიწილა...
ვალე ჯიმინს კისერზე შემოეხვია.
-ჩემო ლამაზო როგორ მომენატრე.
-მეც ძალიან.
-დღეს დედაჩემი უნდა გაგაცნო ფისუნია.
-არა! არა!
-რა გჭირს?
-მცხვენია...
-შტერი ნუ ხარ გოგო.
-რო არ მოვეწონო?
-დამიჯერე ყველაფერი კარგად იქნება.
ჯიმინმა ვალეს შუბლზე  აკოცა.
-კარგი.
-ჩემი დამჯერი გოგო.
-რთულია შენთან არ იყო დამჯერი.
ვალემ ჯიმინს ლოყა მიუშვირა, ჯიმინმა კი ვალეს სახე ხელით დაიჭირა და ტყჩებში აკოცა.
-რა საყვარლებით ხართ, გაკვეთილები რო გვეწყება თხუთმეტ წუთში არა?
-იუნგ... ანი... გამარჯობა.
მოსწავლეები ერთმანეთს მიესალმნენ.
-ჰა წადით ეხლა გაკვეთილზე.
წაიბუზღუნა ჯიმინმა.
-შენ არ ესწრები?
-მოვალთ.
-კარგი პატარავ.
წამოიკვნესა იუნგიმ და ჯიმინს საჯდომზე წამოარტყა.
-გააჯ... წადი!
წყვილი განმარტოვდა.
-ჯიმინ გაკვეთილები დაიწყება მალე.
-ვიცი ფისო.
წყვილი სკოლის უკან პატარა ბესეტკაში მიიყუჭა, ჯიმინმა ჯიბიდან სიგარეტი ამოიღო და მოუკიდა.
-წიწილაა...
-რა იყო?
-მეც მინდა.
-რა გოგო!? მოწევა!?
ვალემ ჯიმინს თავი დაუქნია.
-ჰმ... ვინ იძახდა რომ მოწევა ცუდია და ფუ?
-აუ გთხოვ, გენანება?
-არ მენანება უბრალოდ ცუდია.
-მაინტერესებს როგორია.
ვალე ჯიმინს მიეტმასნა.
-მე ხომ ჩემი წიწილა ყველაფერს შემისურულებს? თან შემიძლია უფროს კლასელებს ვთხოვო...
-პატარა მანიპულატორო! აჰა!
ჯიმინმა ვალეს სიგარეტი მიაწოდა.
-ოღონდ კვამლი არ გადაყლაპო.
ვალეს ხველება აუტყდა.
-ყოჩაღ.
ჯიმინმა ვალეს სიგარეტი გამოართვა და დაბლა დააგდო.
-აბა მოგეწონა?
ჯიმინმა ვალეს წყალი მიაწოდა.
-წამო გაკვეთილზე.
-შტერი ნუ ხარ ხოლმე.
-არ ვარ!
ჯიმინმა ვალეს აკოცა და ხელი გადახვია.
წყვილი კლასში ავიდა.
-კნუტო დავალება დაწერე?
-კი.
-გადამაწერინე და ნაყინს გიყიდი.
ვალემ ჩანთიდან რვეული ამოიღო და ჯიმინს მიაწოდა.
-აი შენი რვეული.
-აუუ საოცრება ხარ.
-ქინდერი.
-რა ქინდერი?
-ქინდერი მინდა.
-კარგი.
ღიმილით თქვა ჯიმინმა.
გაკვეთილების შემდეგ წყვილმა ჯიმინის სახლში გადაინაცვლა.
-მალე მოვა კნუტო.
-აუ ჯიმინ...
ვალეს ხელები უკანკალებდა.
-სახლში წავალ!
ვალე კარებისკენ დაიძვრა.
-არსად წახვალ.
ჯიმინმა ვალეს ხელი მოკიდა და უკან დააბრუნა.
-დამშ...
კარებზე კაკუნი გაისმა.
-ჯიმინ ფანჯრიდან რო გადავძვრე?
-ხომ არ შეიშალე!?
-აბა რა ვქ...
კარები ჯიმინის ოთახში გაიხსნა.
-შვილო ჩამოვიღე კარები, სად ხარ?
როზამ ვალე შეამჩნია რომელიც მორცხვად იყო ჯიმინს ამოფარებული.
-ასეთ ლამაზ გოგოს არ მაცნობდი ამდენი ხანი?
ქალმა ვალეს თმაზე ხელი ჩამოუსვა.
-ვალე მე როზა მქვია, ჯიმინის დედიკო ვარ.
-სა...სასიამოვნოა.
-ბავშვებო ეხლა წავალ გემრიელობებს მოვამზადებ და დაგიძახებთ.
-დაგეხმარებით.
-არ გინდა ლამაზო, მე მივხედავ.
-მე...
-დაგტოვებთ ბავშვებო.
წყვილი მარტო დარჩა.
-და რა განერვიულებდა ერთი?
-მოვეწონე?
-კი კი დამშვიდდი.
ვალე ჯიმინს ჩაეხუტა.
-წიწილა... ძალიან ვნერვიულობ და დამშვიდება მჭირდება.
ჯიმინმა ვალეს თმაზე დაუწყო მოფერება.
-მოგწონს?
ვალემ კრუტუნი დაიწყო სიამოვნებისგან.
-მართო თმაზე არა, აი... აი აქ თავზეც.
ვალე კნუტივით კრუტუნებდა და ეტმასნებოდა ჯიმინს.
-რა კარგია... მმმმ...
-მე კიდევ მკითხავ კნუტს რატო გეძახი?
-არაა, არ გკითხავ.
ჯიმინმა ვალე ხელში აიტაცა.
-მოდი ფისუნიავ ხელებში.
-ჯიმინ რას აკეთებ?
-ჩემ კნუტს ვეთამაშები.
-დამსვი!
ჯიმინმა ვალე საწოლზე დააწვინა, თვითონ კი ვალეს ფებთან დაჯდა.
-კნუტო შავი საცვალი ძალიან გიხდება.
-ჯიმინ!
ვალემ საწოლიდან ადგომა სცადა, ჯიმინმა კი წელზე ხელი მოხვია და რამოდენიმე წამში ვალეს ზემოდან იყო მოქცეული.
-აბა სად მიდიხარ?
-მოისვენე.
ვალემ ჯიმინს ბალიში ჩაარტყა.
-პაკ ჯიმინ გაგამწარებ!
-მიდი აბა.
ვალემ ჯიმინის კბენა ცადა.
-აბა კი.
ჯიმინმა ვალეს ყელში აკოცა.
-მმმ ჩემო წიწილა.
ჯიმინმა ხელი ვალეს კაბის ქვეშ შეასრიალა.
-აუჩ...
-რა გჭირს?
-არაფერი.
ვალე დაიბნა და საწოლიდან წამოხტა.
-ფეხები მაჩვენე!
ვალეს ხმა აუკანკალდა.
-ჯ...ჯიმინ...
-კაბა აიწიე!
-ა...რ...ა
ჯიმინმა ვალეს კაბა აუწია.
-შენი დედაშევეცი!
ვალეს ფეხები დალურკებილი და გადატყავებული ქონდა.
-მამაშენმა ქნა!?
ვალემ ჯიმინს თავი დაუქნია.
-ნაბიჭვარი!
ვალეს ცრემლები წამოუვიდა.
-ჩუ ჩუ ნუ ტირი.
ჯიმინმა ვალე კალთაში ჩაისვა.
-მაპატიე შეგაშინე.
ჯიმინმა ვალეს ცრემლები მოწმინდა.
-დაიმუშავე ჭრილობები?
-წყლით ჩამოვიბანე სისხლი.
-ეგ რას გიშველის? ინფექცია რომ შეგეჭრას და დაგიჩირქდეს?
ჯიმინი სიბრაზისგან სკდებოდა, მაგრამ ხვდებოდა რომ ვალეს შეაშინებდა.
-ჩემო ლამაზო.
ჯიმინმა ვალე გულში ჩაიკრა და თმაზე ეფერებოდა.
-შენთან ვარ ჩემო პატარავ.
-ჯიმინ...
-გისმენ.
-არავის არ უთხრა, გთხოვ.
-კარგი, ოღონდ დედა რო წავა ამ ჭრილობებს დაგიმუშავებ და გადაგიხვევ.
-კარგი.
ვალემ ჯიმინს მხარზე თავი ჩამოადო და ჩუმად ტიროდა.
-დამშვიდდი, ცოტაც მოითმინე და წამოგიყვან მა...მამაშენისგან.
ჯიმინმა ვალეს თმაზე დაუწყო მოფერება.
-ყველაფერს ვიზამ იმისთვის რომ წამოგიყვანო და ჩემთან იყო, უსაფრთხოდ და მშვი...
ოთახში როზა შემოვიდა.
-მზა... ბავშვებო მშვიდობა გაქვთ?
როზა ვალეს მივარდა.
-რატომ ტირი პატარავ?
-არა... არ ვტირი მე... კარგად ვარ... მაპატიეთ.
-შემიძლია დაგეხმარო?
-მაპატიეთ... მე წა...წავალ...
-ასეთ მდგომარეობაში ვერ გაგიშვებ.
ჯიმინმა როზას მხარზე ხელი დაადო.
-დედა მარტო დაგვტოვე.
-კარგი.
წყვილი კვლავ მარტო დარჩა.
-ჯიმინ მაპატიე, დედასთან შეგარცხვინე.
-არ შემარცხვინე.
ჯიმინმა ვალეს აკოცა.
-ეხლა ჩემი პატარა დამშვიდდება და ცრემლებს მოიწმენდს.
ვალემ ცრემლები მოიწმინდა და რამოდენიმე ხანში უკვე დამშვიდებული სამზარეულოში გავიდა.
-დე მოვედით.
-როგორ ხარ პატარავ?
-კარგად ქალბატონო როზა.
-რა გატირებდა? მშვიდობა გაქვს?
-სკოლაში...
ვალე დაიბნა.
-დავალებაში უმაღლესი ნიშანი ვერ აიღო, ეს გოგოები რა მტირალები ხართ.
ჩაეკვეხა ჯიმინი.
-ვაიმე ჩემო ლამაზო.
როზა ვალეს ჩაეხუტა.
-მერე რა? სხვა დროს მიიღებ უმაღლეს ნიშანს, ჯიმინს რამდენი ორიანი ყავს მარა...
როზამ ვალეს თავზე ხელი გადაუსვა.
-მოდი ეხლა შეჭამე რამე.
ვალემ ცხოვრებაში პირველად იგრძნო ამხელა სითბო სრულიათ უცხო ადამიანისგან.
-ჯიმინ რა მორიდებული და საყვარელი გოგოა.
როზამ ვალეს თეფშზე შემწვარი ხორცის დიდი ნაჭერი გადმოუღო.
-მადლობა, არაა საჭირო შეწუხება.
-როგორ თუ არაა, სულ შეჭამე იცოდე.
ღიმილით თქვა როზა.
-რამდენი წლის ხარ?
-თექვსმეტის.
-შენ და ჯიმინი ხომ კლასელები ხართ?
-დიახ, უბრალოდ სკოლაში ადრე შემიყვანეს.
-ვაიმე რა ყოჩაღი გოგო ხარ.
-მადლობა.
-ალბათ დედა და მამა ძალიან ამაყობენ შენით.
-დედა!
ჯიმინს სახე შეეცვალა.
-მე... დედა არ მყავს.
-მაპატიე...
ვალემ გაიღიმა.
-არაფერია.
სადილის დასრულებამდე როზა ვალეს თავზე ევლებოდა, ვალემ პირველად იგრძნო მსგავსი სითბო და სიყვარული, ოჯახი ვალესთვის ტკივილის ასოციაცია იყო.
-ბავშვებო თქვენთან კარგია, მაგრამ უნდა წავიდე.
-მიდი დე.
ვალე ფეხზე წამოდგა.
-ნახვამდის.
ვალე როზას დაემშვიდობა და მაგიდის ალაგება დაიწყო.
-გაანებე, დედა დაალაგებს.
-არა ჯიმინ, სანამ მე ვალაგებ შენ მათემატიკა დაწერე.
-ოოო კარ...
-ჯიმინ!
-დამაწერინებ?
-კი.
ჯიმინმა ვალეს ნაზად აკოცა.
-ჯერ ფეხები დაგიმუშაო.
-მადლობა.
ჯიმინმა სააფთიაქო ყუთი მოიტანა.
-მანახე ჩემო ლამაზო.
ჯიმინმა ვალე დივანზე დააწვინა მისი ფეხები კი მუხლებზე დაილაგა.
-ჩამოიწიე ცოტა.
ვალემ ბარძაყები ჯიმინს დაალაგა მუხლებზე.
-ჯიმინ ამეწვება?
ჯიმინმა ვალეს კაბა აუწია.
-ცოტა კნუტო.
ჯიმინმა ბამბა და სპირტი მოიმარჯვა.
-აუუ მტკივა! მეწვის!
ვალე აფართხალდა.
-ჯერ ბამბაც კიარ დამისველებია.
-უი...
ჯიმინმა ვალეს სპირტიანი ბამბა ჭრილობებზე დაადო.
-მ... ჯიმინ... მეწვის.
-მალე გაგივლის ფისო.
ჯიმინი ვალეს ფეხებზე სულს უბერავდა, თან კი თვალს მის შავ საცვალს აპარებდა.
-აღარ მეწვის ჯიმინ.
-აგეწვება.
ჯიმინმა კვლავ გააგრძელა ვალეს თვალიერება.
-ჯიმინ...
-გეწვის კნუტო?
-აღარ.
-ძალიან კარგი, მალამოს წაგისვამ და გადაგიხვევ.
-კარგი.
ჯიმინი ვალეს მალამოს უსმევდა და რათქმაუნდა შანს არ უშვებდა ხელიდან, ყოველ მოსახერხებელ მომენტში ჯიმინი ვალეს ფისოს ეხებოდა.
-ჯიმინ...
-რა იყო?
-რას აკეთებ?
-მალამოს გისმევ, შენ რა ვერ ხედავ?
ჯიმინმა ვალეს ხელზე აკოცა და ფეხზე ბინტის დახვევა დაუწყო.
-ცოტათი აწიე ფეხი.
-ჩემით გადავიხვევ.
-არა არა კნუტო ვერ გადაიხვევ.
ვალეს საშინლად ცხვენოდა ჯიმინის, თუმცა არ იმჩნევდა.
-მორჩა კნუტო.
-მადლობა.
-რა გაწითლებული ხარ.
ვალე ფეხზე ადგა.
-ჯიმინ...
-გისმენ.
-სამზარეულოს დავალაგებ.
ვალე სამზარეულოში გავარდა და დალაგება დაიწყო, ვალე ჯიმინთან სიახლოვეს თავს არიდებდა.
-კნუტო...
-რა გინდა?
-მათემატიკა...
ჯიმინი ვალეს ისე მიებჯირა რომ ვალე მის ამდგარ პენისს გრძნობდა.
-დავწეროთ.
-კი... დავწეროთ.
ვალე ჭურჭელს რეცხავდა.
-დაიწყე და თუ რამეს ვერ გაიგებ მითხარი.
-აჰამ.
ჯიმინმა წერა დაიწყო, რამოდენიმე ხანში კი ვალემ ჭურჭლის რეცხვა დაასრულა.
-მორჩი კნუტო?
-კი.
ვალე ჯიმინს გვერდით მიუჯდა.
-აბა მანა...
-შენ რა სულ დაწერე? ასე მალე?
-ჭკვიანი ბიჭი გყავარ.
-ისევ ვინმეს დააწერინე?
-არა...
-ჯიმინ!?
-თითონ მითხრა დაგიწერო.
-იმის მერე რაც შენი ბიტა დაინახა!?
-ხო...
ჯიმინმა დამნაშავე სახე მიიღო.
-ჯიმ...
-ჩუ! ნუ ჩხუბობ! აღარ ვიზამ.
-დ...
-ბოდიშს არ მოვუხდი!
-ჯი...
-არ მოვუხდი ბოდიშს!
ჯიმინმა ვალეს აკოცა.
-ეგრე აღარ ქნა, გთხოვ.
-კარგი.
-ისე იცი...
-რა?
ვალე ჯიმინს ჩაეხუტა.
-ცუდი ბიჭის როლი ძალიან გიხდება.
-ჰმმ...
ჯიმინმა ვალე ხელში აიყვანა.
-მე მინდა რომ შენც ცუდი გოგო იყო.
-ჰმ... მე კარგი გოგო ვარ.
ჯიმინმა ვალე ოთახში აიყვანა და საწოლზე დააწვინა, თვითონ კი მის ზემოდან მოექცა.
-ჩემთან ერთად ცუდი გოგო მინდა იყო.
-მე ყოველთვის კარგი გოგო ვიყავი.
-არ გინდა ცუდათ მოიქცე?
ჯიმინმა ვალეს ყელში კოცნა დაუწყო.
-გაჩერდი ჯიმინ...
-ჩუუ.
ჯიმინმა მაისური გაიხადა.
-ჩაიცვი!
-არა...
ჯიმინმა ვალეს ტუჩზე ნაზად უკბინა.
-ხელი მომეცი.
ვალემ ჯიმინს ხელი გაუწოდა.
-გინდა შემეხო?
ჯიმინი ვალეს ყურში ნაზად ჩურჩულებდა.
-შემეხო იქ სადაც არასდროს შემხებიხარ?
ვალეს ცხვენოდა, ამის გამო ის დაძაბული და შებოჭილი იყო.
-მოდუნდი ლამაზო.
ჯიმინმა ვალეს ხელი თავის რელიეფურ ტორსზე დაადებინა.
-მოგწონს?
ვალემ თავი დააქნია.
-დაბლა კნუტო.
-რა?
-ხელი ქვემოთ ჩაიტანე.
ჯიმინმა შარვალი და საცვალი ჩაიხადა.
-არა! არ მინდა!
-არ გინდა თუ გცხვენია?
-ჩაიცვი ჯიმ...
ჯიმინი ვალესთან უფრო ახლოს მიიწია, მათშორის ჰაერიც კი ვერ გაივლიდა.
-მიპასუხე!
ჯიმინი ფაქტიურად ვალეს ზემოდან იწვა.
-მე... ჯიმინ... მე... მე...
ჯიმინმა ვალეს ხელი თავის პენისზე დაადებინა.
-მიდი პატარავ მოე...
ვალემ სახეზე ხელები აიფარა და ტირილი დაიწყო.
-ჰეიი კნუტო...
ჯიმინმა შარვალი და საცვალი ამოიცვა.
-ჩემი მორცხიო.
ჯიმინმა ვალეს ნაზად აკოცა.
-დამშვიდდი ჩემო ლამაზო.
ჯიმინმა ვალე მკლავებში მოიქცია.
-ჩემო ლამაზო მომისმინე.
ჯიმინმა ვალეს ხელები ჩამოაშვებინა და ცრემლები მოწმინდა.
-ხომ იცი რომ ძალიან მიყვარხარ?
-კი.
-არაფერს დაგაძალებ, არასდროს წამოგაძახებ და მითუმეტეს სხვასთან არ წავალ იმის გამო რომ სექსი არ გვაქვს.
-ვიცი.
ამოიქვითინა ვალემ.
-მაგრამ ოდესმე მოგვიწევს.
-ვიცი ჯიმინ.
-ნელ ნელა უნდა გათამამდე, შიშველიც კი არ მყავხარ ნანახი.
-სექსი ხომ მთავარი არაა?
-არაა კნუტო მართალი ხარ, მაგრამ მეც გამიგე გთხოვ.
-კარგი, ვეცდები... გპირდები.
ჯიმინმა ვალეს ნაზად აკოცა.
-მადლობა... მართლა ვაფასებ.
-მიყვარხარ.
-მეც.
ვალე ჯიმინს ძლიერად მოეხვია.
-ჩემი ყველაზე თბილი გოგო ხარ.
-წიწილა...
-გისმენ.
-დაბადების დღეს სად იხდი?
-არ ვიხდი.
-რატო?
-არ მინდა, მისმინე წამოდი სავაჭრო ცენტრში.
-რა გვინდა იქ?
-ცოტა გავიაროთ, თან ახალი ზედა მინდა ვიყიდო.
-კაი წამო.
რამოდენიმე ხანში წყვილი უკვე სავაჭრო ცენტრში იყო.
-წამოდი.
-მანდ რა გინდა? კაბებია.
-ისე დავათვალიეროთ.
წყვილი მაღაზიასში შევიდა, გარშემო ლამაზი კაბები ეკიდა, მომხმარებლებს კი მოკლე კაბებში გამოწყობილი გრძელფეხება გოგოები ემსახურებოდნენ.
-კნუტო ეს ნახე რა ლამაზია.
-ვაუ... მართლა ძალიან ლამაზია.
ვალე თვალს ვერ აშორებდა კაბას.
-მიდი გაიზომე.
-რისთვის? რა ღირს იცი?
სეცდიანი ხმით თქვა ვალემ.
-მაინტერესებს როგორ გექნება.
-მაგრამ...
-ძალიან გთხოვ.
-კარგი.
ვალემ კაბა მოიზომა და ჯიმინს დაენახა.
-ვალე...
ჯიმინს თვალები ვალეზე დარჩა.

-ულამაზესი ხარ.
-მადლობა.
-გამოსაშვებე ყველაზე ლამაზი იქნები.
ვალემ მოწყენილი სახე მიიღო.
-წავალ გამოვიცვლი.
ვალემ გამოიცვალა და ჯიმინს კაბა მიაწოდა.
-დაკიდე ად...
ჯიმინმა კონსულტანტი მოიხმო.
-ეს კაბა რომ შეგვიფუთოთ.
-დიახ, სალაროსთან წამობრძანდით.
ჯიმინი ვალეს მიუბრუნდა.
-ორ წუთში მოვალ.
გაოცებული და დაბნეული ვალე შუა დარბაზში იდგა.
-ის გოგონა თქვენი შეყვარებულია?
-ჩემი პრინცესაა და შეთავსებით შეყვარებულიც.
გოგონამ ნაზად გაიღიმა.
-პრინცესას გვირგვინიც სჭირდება.
კონსულტანტმა შუშის თაროზე გვირგვინი დადო.

-შემიფუთეთ გვირგვინიც.
-კიბატონო.
რამოდენიმე ხანში ჯიმინი ვალეს დაუბრუნდა.
-მშვიდობაში ლამაზო.
-ჯიმინ... ეს...
-გამოსაშვებზე ულამაზესი იქნები.
-ძალიან ძვირია ჯიმინ... უკან დააბრუნე.
-მინდა გამოსაშვებზე ყველაზე ლამაზი იყო და ეს არ განიხილება!
-ჯიმ...
-ხმა!
ვალე ჯიმინს მოეხვია.
-მადლობა წიწილა.
-არაფრის ჩემო ლამაზო.
-წამოდი ეხლა სახლში წაგიყვან, არ დააგვიანო.
-საუკეთესო ხარ.
-შენ კიდევ შეუდარებელი.
-ჯიმინ კაბა შენ წაიღე, გთხოვ.
-კარგი.
-მამამ რო დაინახოს... ხომ ხვდები.
-კი ფისო.
ჯიმინმა ვალე სახლში მიიყვანა.