My favorite mistake

CHAPTER 2

Umalis ako sa manila ng mga 10:35 in the morning and I arrived at Pangasinan exactly 6:24 in the evening.

Smooth naman ang byahe ko medjo nakakapagod ngalang kaya pag dating ko sa bahay ay naka idlip agad ako sa sofa.

Nagising nalang ako ng dahil sa ingay ng mga kuya ko. Si kuya Yuri Zian ang panganay namin at pangalawa naman si kuya Yuri Ziaon, they're not twins, mukha lang silang kambal dahil magka hawig sila at magkalapit lang din ang pangalan.

"gosh, you two was too loud!"sigaw ko sakanila.

Kuya Ziaon run towards me, kita ko sa mga mata niya ang excitement dahil hindi kami nag kita for almost one year dahil sa movie na ginanapan ko.

I immediately hug him, kuya Zian just look at as while drinking some wine.

Siguro ay nag tatampo ito sakin dahil nga naman halos hindi rin ako makapag update sakanila.

"i miss you so much baby sis, how is your months hmm?"tanong nito sakin habang sinusuklay ang buhok ko gamit ang mga daliri niya.

"nakakapagod, but it's fine at least our movie is top 1 to Philippines." I answered and after that I immediately go towards my kuya Zian.

Balak panga sanang umalis e kaso napigilan ito ng kuya Zaion ko.

Nag tatampo nga.

"kuya, don't you miss your one and only baby sis huh?" saad ko at niyakap ito.

" hindi, sino kaba?" pag susungit nito sakin.

Kinulit ko ito nang kinulit hanggang sa kausapin narin niya'ko. Kuya Zian loves to play basketball, but my kuya Zaion loves to play volleyball, they're both single.

Pare pareho kaming single since birth, dahil pareho silanh torpe, kahit nga yata mag hubad ang babae sa harapan nila ay wala silang pake.

While the three of us are talking, bigla nalang dumating ang parents namin kasama ang lola ko namin. My lolo Juan just passed away five years ago.

My lolo died because of heart failure at the age of 92.

Until now my lola can't accept the fact that my lolo Juan passed away, ganon naman talaga siguro diba, if you really love someone mahirap itong limutin. But we need to accept the reality.

And if we really love someone we're ready to let them go. Ang lolo't lola ko ang nag patunay na totoo ang love.

My lola immediately go towards me para yakapin ako.

My dad chuckled."kanina kapa hinihintay ng lola mo, tanong nang tanong kung anong oras ka makakauwi."

Natawa nalang ako sa narinig ko, everytime na malalaman talaga ng lola ko na uuwi ako dito sa probinsiya ay hindi siya mapakali.

How I wish na kasama pa namin si Lolo Juan.

"I bought your favorite ftuit, mommyla." saad ko habang tinatahak ang daan palabas ng bahay.

Sa sobrang pagod ko kanina ay nakalimutan ko naring kunin sa likod ng sasakyan ko ang mga prutas na naka kahon na ipinamili ko para kay lola.

Nang makuha ko na ang mga ipinamili ko kanina ay agad na ulit akong pumasok sa bahay dahil may kalamigan narin sa labas ng bahay. Idagdag mo pa na napapalibutan ng mga puno ang bahay namin.

When I entered the house, my brother Zian immediately appeared to me leaning on the sliding door with his arms crossed.

Nang makita nito ang dala ko ay agad itong lumapit sakin, akala ko naman ay aakoin niya ang pagbuhat sa kahon na dala ko.