သူရပ်ကာစဥ်းစားနေတုန်းမှာပဲသူတို့ဆီကိုဂိတ်ကစစ်ဆေးရေးရဲမက်ကလျှောက်လာသည်။
"ဟေ့..ဘာလို့ရပ်နေတာလဲ!..လာခဲ့ ဖြတ်သန်းခွင့်တံဆိပ်တုံးပြ.."
စစ်သူကြီးဝမ်ဟာသူ့က်ိုလေသံမာမာနဲ့ပြောလာသူကိုမြင်းပေါ်ကနေ ငုံကြည့်သည်။
အေးစက်ပြီးအင်အားကြီးတဲ့အငွေ့အသက်ကိုခံစားလိုက်ရလို့ထင်။
သူတို့ဆီရဲမက်လျှောက်လာတာကတဖြေးဖြေးနှေးသွားပြီး နောက်ဆုံးရပ်သွားသည်။
ထိုအခါမှစစ်သူကြီးဝမ်ကစိုက်ကြည့်နေတာကိုဖြေလျော့ပေးလ်ိုက်ကာသူ့ရဲ့ခါးစည်းတံဆိပ်ပြားကိုမြှောက်ပြလိုက်သည်။
နေရောင်အောက်မှာလင်းလက်နေသည့် အရည်ကောင်းသည့် အစိမ်းရင့်ရောင်ကျောက်စိမ်းပေါ်မှာ ဝင့်ကြွားနေသည့်
ဥဒေါင်းပုံတံဆိပ်ကြောင့်ရဲမက်သူ့ကိုအလန့်တကြားကြည့်ကာ
"စစ်သူကြီးတံဆိပ်ပဲ...ရှောင်းနိုင်ငံကစစ်သူကြီးလား.."
"ဟုတ်တယ်.."
"ရွှိီ...."
ရဲမက်လက်ခေါက်ကိုခပ်ကျယ်ကျယ်မှုတ်သည်။ထိုရဲမက်၏အချက်ပေးသံအဆုံးမှာချက်ချင်းဆိုသလိုသူတို့ဘေးကိုရဲမက်တွေကဝိုင်းလာသည်။
ဂိတ်ရဲ့မြို့ရိုးပေါ်ကနေလဲ လေးတပ်ဖွဲ့ကသူတို့ကို လှမ်းချိန်ထားကာ တိုက်ခိုက်ဖို့အသင့်ပြင်၏။
ခဏချင်းပြင်ဆင်သွားတဲ့ဖြစ်အင်ကိုကြည့်ကာ ဌာနအတွင်းမှာအလွန်လျှင်မြန်စွာနဲ့ချိတ်အဆတ်မိလွန်းအောင်လေ့ကျင့်ပေးထားနိုင်သည့်ချန်နိုင်ငံကလေ့ကျင့်ရေးခေါင်းဆောင်တွေကိုသူကြိတ်ချီးကျူးမိသည်။
သူရှေ့ကရဲမက်ကဆို၏။
"ငါတို့မင်းကြီးကအမိန့်ချမှတ်ထားတယ်။ရှောင်းနိုင်ငံကစစ်သူကြီးကိုအသေရရ အရှင်ရရ ရအောင်ဖမ်းခဲ့တဲ့။
အသာတကြည်အဖမ်းခံပါ။
အသာတကြည်အဖမ်းမခံရင် အကြမ်းနည်းသုံးရပါလိမ့်မယ်..."
"အဟက်...ဖမ်းမယ်..မင်းတို့ကငါတို့ကို.."
စစ်သူကြီးဝမ်ကခနဲ့ပြုံး ပြုံးရင်းမြို့ရိုးပေါ်ကလေးတပ်ဖွဲ့ကိုအကဲခတ်သည်။
အတော်ဆုံးလေးစစ်သည်တွေကိုသုံးထားပုံရတာကြောင့်သူတို့လှုပ်တာနဲ့ပစ်မယ့်ပုံ။
အောက်ကရဲမက်တွေကလဲ ဓါးဆွဲ၊လှံဆွဲနဲ့။
အနည်းဆုံးအင်အားက ၅၀လောက်ရှိသည်။
သူ့မှာပါလာသည့်လူနဲ့ဆို နိုင် နိုင်တယ်ဆိုပေမဲ့အထိအခိုက်ကများလောက်သည်။
Chapter-21
Start from the beginning
