Πότε Μαζί Σου!

Κεφάλαιο 23 : Έλλειψη Εμπιστοσύνης

Φώναξε και με χτύπησε στην κοιλιά . Εγώ την κράτησα σφιχτά και κοίταξα την Μιριελα

Πατέρας : Εμάς θα μας σέβεσαι το κατάλαβες!?

Δεν του απάντησα . Είχα μείνει να κοιτάω την Μιριελα η οποία δεν έκανε καμία κίνηση για να σταματήσει τον μπαμπά . Τότε ο μπαμπάς με άρπαξε από τον λαιμό και με έφερε κοντά του

Πατέρας : Λέγε!
Σοφία : Τ..το κ..κατάλαβα ά..αφησε μ..με
Πατέρας : Το καλό που σου θέλω

Με άφησε και μαζί με την Μιριελα βγήκαν από το δωμάτιο

ΤΟΥΣ ΜΙΣΩ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΎΟ!

[...]

Την ίδια ημέρα το απόγευμα με πήρε τηλέφωνο η Χριστίνα

Χριστίνα : Έλα πως είσαι?
Σοφία : Κ..καλά είμαι
Χριστίνα : Σίγουρα? Δεν ακούγεσαι καλά
Σοφία : Σ..σίγουρα , τι ήθελες?
Χριστίνα : Ήθελα να βγούμε όλοι μαζί στην πλατεία για να συζητήσουμε αυτό που έγινε
Σοφία : Δεν θα μπορέσω να έρθω
Χριστίνα ; Γιατί?
Σοφία : Δεν με αφήνουν να βγω από το σπίτι επειδή ο μπαμπάς λέει ότι τους έκανα ρεζίλι
Χριστίνα : Θα τον σκοτώσω τον Μάρκο . Πότε θα μπορέσεις να βγεις
Σοφία : Δεν ξέρω
Χριστίνα : Εντάξει αν είναι θα συναντηθούμε εμείς και θα σου στείλω μύνημα
Σοφία : Έγινε μπάι

Της είπα και το έκλεισα . Σηκώθηκα με τα χίλια ζόρια και πήγα απέναντι από τον καθρέφτη μου . Σήκωσα την μπλούζα μου και είδα μια μεγάλη μελάνια

Γιατί να τα περνάω όλα εγώ?

End of Σοφίας POV

Μάρκος'ς POV
Κανονίσαμε να βγούμε στην πλατεία για να λύσουμε το θέμα . Ελπίζω να είναι εκεί και η Σοφία για να της μιλήσω . Έβαλα το παλτό μου και πλησίασα την πόρτα

Αντωνία : Πάλι θα βγεις?
Μάρκος : Ναι , εσύ μικρό τι θέλεις?
Αντωνία : Απλά ρώτησα και σταματά να με λες μικρό!
Μάρκος : Εντάξει εντάξει
Αντωνία : Είδα την φωτογραφία
Μάρκος : Τέλεια , θα μου τα ψάλλεις και εσύ τώρα?
Αντωνία : Όχι , εγώ πιστεύω πως δεν το έκανες εσύ . Το νιώθω μέσα μου

Μόλις την άκουσα να το λέει αυτό πήγα κοντά της και την αγκάλιασα

Χάρηκα τόσο πολύ που κάποιος με πιστεύει

Την άφησα και της χαμογέλασα

Μάρκος ; Σ'ευχαριστώ
Αντωνία : Δεν κάνει τίποτα , είσαι αδερφός μου και νομίζω πως σε ξέρω καλά

Γελάσαμε και την χαιρέτησα . Βγήκα από το σπίτι και πήγα στην πλατεία . Εκεί τους είδα όλους εκτός από την Σοφία

Μάρκος : Που είναι η Σοφία?
Χριστίνα : Τώρα σε έπιασε ο πόνος?
Μάρκος : Χριστίνα μιλά μου καλύτερα , εγώ δεν σου μιλάω έτσι
Χριστίνα : Εξαιτίας σου δεν ήρθε!
Αλίκη : Χριστίνα ηρέμησε
Μάρκος : Τι εννοείς?
Πάνος : Το ξέρεις ρε ότι δεν την αφήνουν να βγει από το σπίτι της γιατι λένε ότι τους έκανε ρεζίλι με την φωτογραφία?
Μάρκος : Τι πράγμα?
Πάνος : Αυτό που σου είπα

Δεν είναι δυνατόν

Μάρκος : Εγώ την κάνω
Πάνος : Που πας ρε?
Μάρκος : Πάω να βρω την Σοφία να της μιλήσω
Χριστίνα : Μην τολμήσεις , αρκετά την πλήγωσες . Άσε που δεν θέλει να σε δει ούτε ζωγραφιστο
Μάρκος : Θα μου μιλήσει θέλει δεν θέλει . Δεν μπορεί να με κατηγορεί για κάτι που δεν έκανα
Χριστίνα : Έτσι και την πληγώσεις παραπάνω σε σκότωσα!

Μου φώναξε και εγώ χωρίς να της απαντήσω έφυγα για το σπίτι του πατέρα της Σοφίας .

Μόλις έφτασα είδα την πόρτα του μπαλκονιού κλειστή οπότε αποφάσισα να της στείλω μύνημα . Άνοιξα το κινητό και άρχισα να πληκτρολογώ

End of Μάρκος'ς POV

Σοφίας POV
Εκει που ξάπλωνα άκουσα το κινητό μου να δονείται . Κάποιος μου έστειλε μήνυμα . Η Χριστίνα θα είναι είπε θα με ενημέρωνε.

Πήρα στα χέρια μου το κινητό μου και το άνοιξα .

Το μύνημα όμως δεν ήταν από την Χριστίνα

Μάρκος : Είμαι από κάτω , κατέβα να μιλήσουμε . Θέλω να το λύσουμε εδώ και τώρα

.
.
.
.
.
.

Αγάπες ♥️

Τι μου κάνετε?

Εγώ είμαι καλά

Άλλο ένα κεφάλαιο ολοκληρώθηκε

Λίγο μεγαλουτσικο😁

Πως σας φάνηκε?

Θα τα βρουν πιστεύετε?

Μέχρι το επόμενο

Να είστε όλοι καλά

Να χαμογελάτε

Καιιιιιιι

Byeeeee ❤️😍❤️😍