KARAR MERCİİ

5.Bölüm (Baba)

"Neden Mahir amcanın iş yerine gidiyoruz, o polis değil mi?"

"Evet, Mahir amcan bir polis ama aynı zamanda benim arkadaşım, onun ile konuşmam gereken bir konu var, bu yüzden gidiyoruz."

"Çok uzun sürecek mi?"

"Hayır güzelim."

Vatra oflayarak başını omzuma yasladığında, onun, Mahir'den pek hoşlanmadığını anlamıştım.

"Babam niye bizi almaya gelmiyor?"

Vatra'nın, Kartal'ın bizi aradığı içine doğmuşcasına sorduğu soru betimi benzimi attırırken, duyduğum korna sesi adeta imdadıma yetişmişti.

"Haydi gidelim anneciğim."

Çantamı alıp, hızlıca evden çıktım. Taksiye binip, "Karakola gidiyoruz." dediğimde, taksici sorgulamadan arabayı çalıştırdı. Göz ucu ile Vatra'ya baktığımda, sorusuna cevap vermediğim için bana sinirlendiğini fark ettim fakat ona verecek bir yanıtım yoktu. Yol boyunca aynasından devamlı olarak taksicinin bana bakıp, bakmadığını kontrol etmiştim, taksiciden bile şüphelenecek hale getirmişti beni. Taksi karakolun önünde durduğunda, taksi parasını ödeyip indim...

****

Sinirle elindeki kalemi kırıp, koltuğundan ayağa fırladı, üstleri, herhangi bir adli sicili bulunmayan birinin peşine düşmeyi mantıklı bulmuyor, bunun görevi kötüye kullanmak olacağını söylüyordu.

"Herif, Nazen'in peşinde diyorum! Aylarca Ankara'dan dışarı adım atmayan şahıs, Nazen, İstanbul'a döndüğünde, İstanbul'a gelmeye karar veriyor, ne büyük tesadüf!"

"Ama başkomiserim-"

Mahir, Zeynep'e ters bir bakış atıp, "Ama sen dur, ben illa ki senin bir açığını bulacağım!" dedi dişlerini sıkarak.

"Yardımcı olabileceğim başka bir konu var mı?"

"Yok, Zeynep çıkabilirsin."

Zeynep, odadan çıkacağı sırada, genç, erkek bir memu içeri girip, "Mahir komiserim, sizi görmek isteyen bir kadın var." dediğinde, Mahir, "Kimmiş?" diye sordu.

"Adı Nazan sanırım."

"Nazen! Tamam gelsin."

Genç memur başıyla onaylayıp, aceleyle yanlarından ayrıldı ve Nazen'e, Mahir'in odasına kadar eşlik etti. Nazen, Vatra ile birlikte Mahir'in odasına girdiğinde, Mahir ters giden bir şeyler olduğunu anlayıp, "Zeynep sen, küçük hanım ile biraz ilgilen, biz de annesi ile konuşalım." dedi, Nazen'e bakmadan.

"Gel bakalım, biraz sohbet edelim senin ile."

Zeynep, Vatra'ya elini uzattığında, Vatra, annesinin gözlerine bakarak, annesinden izin istedi. Nazen gözlerini yumarak, Vatra'ya izin verdiğinde, Zeynep ve Vatra birlikte odadan çıktı...

****

Kadın polis, Vatra'yı yanımızdan götürdüğünde, Mahir odanın kapısını örtüp, eliyle masanın önündeki deri koltukları işaret etti. Gerginlikle koltuklardan birine oturup, parmaklarımı birbirine kenetledim. Mahir koltuğundaki yerini alırken, "Ciddi bir mesele olmasaydı, sen kolay kolay buraya gelmezdin. Ne oldu?" diye sordu. Üzüntü ile, "Peşimde bir adam var." dedim bakışlarımı kaçırarak.