✧ လယ်တောထဲမှာ အဖြေရှာ ✧

ကုန်စုံဆိုင်ပိုင်ရှင် ဦး‌လှဌေး ၁

တေဇ ကုန်စုံဆိုင် အပြင်ဖက်မှာ အာလူးတွေကို ကြည့်သလိုလိုနဲ့ လုပ်နေပြီး အထဲကို ချောင်းချောင်းကြည့်သည်။ 

ဦးခင်ထွေးကတော့ နေ့ခင်းကြောင်တောင်ကြီးမို့နဲ့တူပါတယ်။ တိုးတိုးနဲ့ မလုပ်နဲ့ ပြောနေပေမဲ့ ဦးလှဌေးကတော့ ဇွတ်။

" ဟိုကောင်လေး သတိမထားမိပါဘူးကွာ၊ ပီးတော့ ဒါလေးပဲ ထည့်ချင်လို့ "

ဦးလှဌေးပြောတဲ့ဒါလေးဆိုတာက လက်ဖျံလောက်ကြီးတဲ့ ခရမ်းသီးကြီးဖြစ်လေသည်။ တေဇ မြင်ပီး မျက်လုံးပါပြူးသည်။ ဦးခင်ထွေး စောက်ပတ်က အဲလောက်တောင် ဆန့်တာလား။

"ခင်ဗျား မိန်းမ အိမ်မှာ ရှိနေတာကို ခင်ဗျားဗျာ " ဦးခင်ထွေးက လက်မခံသလို ပြောပေမဲ့ ဦးလှဌေးကတော့ ဦးခင်ထွေး ပုဆိုးအောက် လက်ရောက်ကာ စောက်ဖုတ်ကို လိုက်စမ်းနေတော့သည်။

" ညထိ ထည့်ထားပေး၊ ညကျရင် လာခဲ့မယ် "

ပြောပုံအရ ညကျရင် ဦးခင်ထွေးကို လာလိုးမှာထင်ပါရဲ့။ တေဇ ကုန်ခြင်းတွေနောက်ကနေ ချောင်းကြည့်လိုက်တော့ ဦးလှဌေးက ဦးခင်ထွေးစောက်ပတ်ကြီးကို ကုန်းစုပ်လိုက်တာ တွေ့တယ်။

‌ကုန်စုံဆိုင်ထဲ ဖြစ်တာကြောင့် ဦးခင်ထွေးက လက်မခံ။ ဦးလှဌေး သွားရည်တမြမြနဲ့ ရပ်ပီးဝောာ့ ဦးခင်ထွေး ပေါင်လုံးကြီးကို အနည်းငယ် ကားခိုင်းထားတယ်။

ပြီးနောက် လုံးပတ်က လက်တစ်ဆုပ်စာလောက်ရှိတဲ့ ခရမ်းသီးကြီးကို စောက်ပတ်ထဲ ထည့်တော့သည်။

အမွေးတွေနဲ့ ပြဲအာနေတဲ့ စောက်ပတ်ကြီးက ဦးလှဌေးလက်နဲ့ ဆွဲဖြဲထားတာကြောင့် အတွင်းသားနီနီတွေပါ မြင်နေရသည်။ ဦးလှဌေးက တံတွေးနည်းနည်းဆွတ်ပြီးတော့ စဖုတ်ထဲကို ခရမ်းသီးကို ဆောင့်ကာ ဆောင့်ကာ ထည့်လေသည်။

" ကိုလှဌေးရေ တော် နေ့ခင်းအိပ်မယ်ဆို အိပ်လေ "
ဦးလှဌေးမိန်းမက ဆိုင်ထဲဝင်လာရင်း ပြောလိုက်သည်။

လူမိသွားပြီထင်တာကြောင့် တေဇ ခမျာ ရင်တုန်ပန်းတုန်နဲ့ အာလူးခြင်းပဲ ကောက်ပြေးရတော့မလိုလို ဖြစ်နေပေမဲ့ ဦးလှဌေးကတော့ ခပ်တည်တည်ပဲ ဖြစ်နေသည်။