Evin önünde ki büyük bahçede oturuyordum. Elimde kitabım okuyormuşum gibi gözüksem de aslında düşünmekten okuduklarımı anlamıyordum ve hep başa sarıyordum. Ben düşüncelerimle savaşırken telefonumun bildirim sesiyle gerçek dünyaya geri döndüm ekranı açıp bakınca abimin arkadaşı Burak abinin mesaj attığını gördüm. Çokta şaşırmamıştım sürekli abimle ilgili ya da herhangi bir konuyla ilgili iletişimde oluyorduk zaten ama bu sefer hiç beklemediğim bir mesaj yazmıştı.
"Dudağını kopartmak ister gibi ısırmandan saçlarınla oynamandan o kitabı okumadığın çok belli kime neyin şovunu yapıyorsun?"
"Ne zamandan beri beni dikizliyorsun"
" Dikizlemek mi? Farkındaysan balkon manzaram sizin evinizin bahçesi"
"Ayrıca tabi ki okuyorum kitabı başka ne yapacaktım"
":) Seni tanıyorum Ala. Neyle nasıl ilgilendiğini biliyorum neler düşünüyorsun o kadar derin anlat bakalım abine derdine derman bulalım"
"Bir derdim yok ve böyle durduk yere mesaj atman garip değil mi normalde sadece bilgilendirmek ya da soru sormak için mesaj atardın?"
"Ne yani izin mi alacağım bir şey yazarken"
"Neden olmasın"
"Kaşınma Ala'cım abinle doğru konuş"
"Hem bana durduk yere yazan sensin hemde kaşınan ben miyim Burak abicimm!"
"Bir hal hatır soralım dedik kötü ettik neyse sana iyi okumalar "
"Teşekkürler"
Ne alakaydı şimdi bu mesaj hiç anlam verememiştim. Üstteki mesajlara baktığımda abin nerde? telefona bakmıyor evde mi abin meşgulmuş seni ben alıcam okuldan tarzında mesajlar alıyordum sadece ve bu ilk kez olan bir şeydi bir anlam yüklemeli miydim?
------
TAKİPTE KALIN MUTLAKA YENİ BÖLÜMDE GÖRÜŞELİM
YOU ARE READING
ÇIKMAZ(YARI TEXTİNG)
ChickLit"Sence de bu abi mevzusu saçma değil mi 3 yaş var aramızda 10 yaş falan olsa neyse." Doğru söylüyordu ben 22 o ise 25 yaşına yeni girmişti. "Nasıl yani?" "Yani Burak diyebilirsin bence." "Ben sana Burak diyeceğim öyle mi?" "Evet Ala." "Mümkün değil...
