နောက်နေ့ တနင်္ဂနွေနေ့ မနက်ရောက်တော့
ဆိုင်ကို ကလေးမ ရောက်လာတယ် ။
" ဦး ... တယ်လီနော် ၁၀၀၀ တန် တကဒ် "
" ဝတ်ရည်လေး ... အစောနိုးနေတာလား
အမေစျေးသွားပီလား ... ဘာစားပီးဘီလဲ ... "
" အင်း ... မနက်ကတည်းက ကော်ဖီနဲ့ကိတ်
စားထားပီးဘီ ... အမေက စျေးသွားပီ ... "
" ဟုတ်လား ... အမေစျေးသွားပီဆိုတော့
စျေးမှာ ကြာမှာပေါ့နော် ... "
" အင်း ... တပတ်စာဆိုတော့ ကြာတာပေါ့ ... "
" အဲ့ဒါဆို ဆိုင်ထဲ လာပါဦးလား ... "
" ဟွန့် ... ဦးကလည်း ... ဘာလုပ်မလို့လဲ .. "
" မနေ့ကလို ပေါင်ပေါ်တင်ထားချင်လို့လေ ... "
" ဟာ ... ဦးနော် ... "
" ခနလောက်လာပါကွာ ... နော် ... "
" ဟင့် ... ဦးကလည်း ... "
ဦးကလည်း ဆိုပီး ဆိုင်ထဲရောက်လာတယ် ။
ကျနော်လည်း စားပွဲနားရောက်လာတော့
လက်ဆွဲပီး ပေါင်ပေါ်ဆွဲတင်လိုက်တယ် ။
" မနေ့က ဦးကိုင်ပေးတာ ကောင်းလား... "
" အာ ... မသိဘူး ... "
" မသိဘူးလား ... ဦးကတော့ ဝတ်ရည်ကို
ကိုင်ရတာ တအားကောင်းတာဘဲ ... "
" ဦးနော် ... ရှက်စရာကြီး ... "
" ဘာရှက်စရာရှိလို့လဲ ... ဝတ်ရည်လေးလည်း
အဲ့လို ကိုင်ခံချင်နေတာ မှတ်လား ... "
" မခံချင်ပါဘူး ... ဦးနော် ... "
" မခံချင်ဘူးလား ... ဦးကတော့ ဝတ်ရည်ရဲ့
စောက်ပတ်လေးကို အရမ်းနှိုက်ချင်တာ ... "
" ဟာ ... ဟေ့ဦး ... ပြောလေဆိုးလေနော် .. "
" ဝတ်ရည်ရဲ့ ဒီစောက်ဖုတ်လေးကို
မနေ့က ကိုင်ရတာ မဝဘူးးး ... "
" အာ ... ဦးနော် ... "
ကျနော်လည်း သူ့ခါးကိုဖက်ထားတဲ့လက်နဲ့
စောက်ပတ်ကို သူ့ဘောင်းဘီတို အပေါ်ကနေ
ဖိဆွဲပွတ်နေရင်း နောက်လက်တဖက်က
သူ့ပေါင်တွင်းသားတွေကို ညှစ်နေလိုက်တယ်
သူက ကျနော့်လက်ဖျံတွေကို ကိုင်ထားရင်း
သူ့ပေါင်ကြားထဲကို ငုံကြည့်နေတာပေါ့ ။
YOU ARE READING
ချာတိတ်မလေး
Romanceဘဲကြီးတပွေ နဲ့ ချာတိတ်မလေး တယောက် အကြောင်း စိတ်ကူးယဥ်ရေးထားတာပါ ။ တကယ်မဟုတ်ပါ ။ အပျော်အနေနဲ့ အပျင်းပြေအနေနဲ့သာ ဖတ်ကြပါနော် ။
