"Uyumak istiyorum" dedim. Yekta "Hadi yat oraya bana da yer aç" dedi. Ve ben yatağa yattım sonra Yekta gelip yattı yanıma. Kolumdaki seruma dikkat ederek beni kendine çekti. Elleri saçımı okşuyordu ve bu çok güzel bi şekilde mayıştırmıştı beni.
5 dakika kadar oldu veya olmadı ben karanlığa çekildim. Ama iyi miydi kötü müydü orası belli değildi. Bu olay bana büyük hasar bıraktığı uyuduğum zamanda yakamda olucaktı.
⛓️
Karanlık bir sokakta koşuyordum. Yağmur yağıyordu ben sırılsıklamdım. Kıyafetlerim aynıydı. Yağmur yağıyordu ama kandı. Çığlıklar yankılanıyor ve birkaç erkek fısıldıyordu. Arkamdan adım sesleri geliyordu.
Bir sokağa girdim ama çıkmaz sokaktı. Biri kolumdan tutup beni kendine çekti ve duvara yasladı. Yüzüne baktığımda Kerem di. Hareket etmeye çalışıyordum ama nafileydi. "Benden kaçamasın Ceren" dedi. Midem bulanmıştı. Elleri gine göğsümde ve bacak aramdaydı. Aynı şey oluyordu.
Ben o şeyi tekrar yaşıyordum. Bu kâbustan uyanmak istiyordum ama olmuyordu. Eteğimi yukarı sıyırdı. Eli tam daha derine giricekti ki bir ses duydum.
"Ceren!"
"Kızım"
"Ceren!"
"Babacım aç gözlerini"
Ama olmuyordu açamıyordum gözlerimi. Kerem "Onlarda boşa çabalıyor seni benden alamazlar" dedi gülerek.
Sonra biri daha konuştu ve Kerem benden çekildi.
"Hadi güzelim aç gözlerini hadi bak ikizin yanında!"
⛓️
Gözlerimi açtığımda hala kâbusun etkisindeydim. Ailem başımda toplanmıştı. Bir şeyler söylüyorlardı ama duymuyodum. Zangır zangır titrediğimi hissediyordum. Kerem bana ilaç verdikten sonra gibi hissediyordum.
"Hadi güzelim cevap ver bana. Bak yanındayım" dedi. Baktığımda Yekta'yı gördüm. Beni kâbusumdan uyandıran da Yekta'ydı.
Hemen Yekta'ya sarıldım. Ağlamaya başlamıştım. Hıçkıra hıçkıra ağlıyordum. Başımı boynuna gömüp ağlamaya devam ettim. Ellerini saçıma götürdü ve "Tamam bak ikizin her zaman yanınada olucak. Ben değil hepimiz yanında olucak güzelim" dediğin duydum. Tek Yekta'yı duyuyordum. "Ne zaman biticek?" dedim ama kendi sesimi bile zor duyordum Yekta duydu mu emin değildim.
Saçlarımı öptü ve "Geçecek her şey geçecek. Çünkü biz yanındayız" dedi ve geri çekildi. "Hadi çıkış işlemlerin hazır üstünü değiştir çıkalım" dedi Baran. Başımı salladım ve odadan çıktılar. Odada Azad yoktu gelmemişti.
Üstümü değiştirmek için yataktan kalktım ve tutunarak banyoya gittim. Kıyafetler banyodaydı. Siyah tişört ve siyah eşortman getirmişlerdi. Spor ayakkabıları giyinip siyah montuda giyindim. Sonra yavaşça saçlarımı topladım.
Sonra odadan çıktım Baran ve Yekta beni bekliyordu. Yekta ben çıkınca hemen koluna girmemi sağladı. Yavaşça yürüyordum. Dışarı çıkınca öksürdüm. Yekta bana dönüp "Sana su alayım hiç içmedin bekle beni" dedi ve gitti. Baran bana dönüp "Gel şu banka otur. Ben arabayı alıp geleyim" dedi ve yanımdaki boş bankı gösterdi. Başımı salladım ve kolumdan tutup beni banka oturttu. Sonra gitti.
1-2 dakika sonra bi adam geldi ve tam karşımda durdu. Aramızda 2 3 adımlık mesafe vardı. Anlamayarak baktım. "Merhaba Ceren Şahmaran" dedi. Kaşlarımı çatarak "Kimsiniz?" diye sordum. Güldü ve "Seni çok iyi tanıyan biriyim. Ve senin görüceğin son kişiyim" dedi.
⛓️
Bölüm geldiiii
Umarım beğenirsiniz. Bu bölümün geç gelmesinin sebebi nasıl yazacağım hakkında fikrimin olmamasıydı.
Sondaki kişi kim?
Azad a abi dedi sizce hak ettimi Azad abi denmesini?
Oy verip yorum yapın lütfen
Umarım bölümü beğenirsiniz:)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yeni Bir Hayat
Teen FictionKendi ailen sandığın insanlar ya ailen değilse? Ya sen onların sana yaptıklarını boş boşuna yaşadıysan? Ceren ailesi sandığı ınsanların gerçek ailesi olmadığını öğreniyor ya yeni ailesi etkisinden beter olursa onlardan daha acımasız olursa? Ceren bu...
