"Sabaha kadar konuşmanın sabaha kadar sevişmekten daha tehlikeli olabileceğini kim tahmin ederdi ki?
Her gece çiftliktekiler uyuduktan sonra Elif gizlice odama gelip yatağın diğer ucuna geçiyordu. Işıkları yakmayı hiç teklif etmemiştim, o da durum...
Son partı son anda ekledim, hayli uzun bir bölüm oldu. Çoğunuzun bildiği üzere okunma sayılarımız epey hızlı artıyor ama yorum ve oy sayılarında daha gerideyiz. Rakamların ötesinde, fikirlerinizi de hakikaten merak ediyorum arkadaşlar. Paylaşmak mecburiyetinde değilsiniz ama paylaşırsanız çok çok sevinirim. *.*
Bu bölümü Twitter'da yaptığı paylaşımları ilgiyle takip ettiğim biricik okuyucum Wish'e (thatswish) ithaf etmek istiyorum. Ellerine sağlık canım benim, Ederlezi seninle çok daha güzel. <3
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
“Okçulardır gözleri hoş nişandır kaşlar; Öldürür yüz süvari kimdir ol Alparslan.”
-Mevlâna, Divan-ı Kebir
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
ELENA
“Buraya geldiğin günden beri hangi abimi gördün?” diye sordu. “Kaç tanesi gelip tanıştı seninle?”
Sesim titredi. “Bu ne demek şimdi?”
“Ne demek olduğunu biliyorsun, Elena.” dedi sakince. “Abilerimi görmüyorsun, çünkü hepsi toprağın altında.”
Kahkaha attım. “Ne anlatıyorsun sen ya?”
“Kardeşlerim arasında sadece İzzet abim hayatta diyorum. Bu yüzden sadece onunla tanışabildin. Çünkü diğerleri yok.”
“Saçmalama.” dedim boş bakışlarla. “Saçmalama, bir sebebi var. Asaf abi İzzet abiyle görüşmüyormuş, ondan gelmiyor buraya. Atilla abin hapiste, Nurcihan ablan hapishaneye ziyarete gidip geliyor. Baybars abin de karısı yüzünden gelmiyordur. Bilmiyorum. Saçmalama Alparslan.”
“Bunları sana kim söyledi?”
“Birinin söylemesine gerek var mı?!” diye çıkıştım ona. “Bütün gün bu evdeyim ben, sürekli isimlerini duyuyorum. Ölmüş birini anar gibi konuşmuyor kimse, gayet de yaşıyorlar çünkü. Daha dün Nurcihan Hanım lahana sarmasını görünce Atilla bayılır buna dedi. Atilla bayılırdı demedi, anlıyor musun?”
“Bizim ailede ölülerin arkasından yas tutulmaz Elif. Onlardan bahsederken farklı bir dil kullanmayız, ciddileşip matem havasına girmeyiz. Hala hayattalarmış gibi konuşuruz. Ama hepsi ölü.”
