Bewitched ✔

Chapter 17: Playtime

We had a moment of silence before he finally spoke.

"Fuck fine. I'm not hurt, okay? Not even a bruise of whatever. I have no idea whose idiot told you that I am." pinasadahan niya ang kaniyang buhok gamit ang kaniyang kamay.

Hindi ako umimik. Naghanap ako ng unan na malapit sa akin at nang makahanap ay kaagad itong hinampas sa kaniya.

Fourth looked at me surprised on what did I just did. Hindi ko hininto ang paghampas sa kaniya gamit ang unan.

"Hey-Hey! Stop it. Why are you hitting me?" he's trying to defend himself.

"I hate you! Hindi mo ba alam kung gaano kalayo ang tinakbo ko kasi akala ko napano kana? I was worried, Fourth!" hindi ko inihinto ang paghampas sa kaniya.

He finally caught me wrist so I stopped hitting him. Inagaw niya ang unan na hawak ko at itinapon ito sa malayo.

"Why would you even lie about it? Akala mo ba maganda iyon?" nakasimangot kong saad.

He met my gaze. "I'm sorry. I just thought it would be fun seeing your reaction."

Muli ko siyang hinampas gamit ang kamay ko. "Fun? Sa tingin mo natutuwa ako ngayon?"

I can't believe him. Nagawa niya pang mag magsinungalin para lang makita ang mukha kong nag-aalala sa kaniya. Does he know how seriously worried I am?

Right, how could I forget. Everything is just for amusement to him. Tuwang tuwa na siya dahil naloko na naman niya ako. Masaya para sa kaniya na naga-alala ako dahil sa totoo lang ay akala ko talaga ay kung napano na siya.

I should've have went here. Dapat pala ay sumama na lang ako ila Ilsa. Why did I even bother to go here? I shouldn't have cared even if he's at the verge of dying.

Tumayo ako muli. Ramdam ko ang pag sunod nang tingin ni Fourth sa akin.

"Where are you going?" he asked.

Hindi ko siya tinignan at patuloy lamang sa paglalakad.

"Why'd you care? Magsama-sama kayo ng mga kaibigan mo!"

I heard footsteps from behind, meaning that Fourth is following me. Nang malapit na ako sa pintuan ay muli niya akong hinila at pinaharap sa kaniya.

He caged me in his arms. Muling nagdikit ang mga katawan namin. My heart is racing again, which is something I am not liking. Pambihirang dibdib to.

His left hands found its way on my back and pulled me closer to him. While his other hands traveled its way from my hair to my forehead. Pinunasan niya ang pawis na galing sa pagtakbo ko kanina gamit ang kaniyang hinalalaki.

"Bitawan moko, Fourth. Baka biglang pumasok ang mga kaibigan mo," I tried pushing him away but he's not budging.

In fact, he ignored what I said. Nakatitig lamang siya sa aking noo habang pinupunasan ang natitirang pawis mula rito.

"Are you listening-"

"You ran?" tanong niya.

Tumingala ako para tignan siya.

"Fourth, hindi ka nakikinig sa akin. Sabi ko bitawan-"

"And you're also not listening to me. I asked you, Astra. Did you ran?" ulit niyang tanong.

Halos gustuhin ko ng ikutan siya ng mata. This guy is so stubborn.

"Fine, oo tumakbo ako. Satisfied? Now, let me go-Ah! Fourth, bitawan moko!"

Laking gulat ko ng bigla na lamang niya akong binuhat na parang sako. I was punching his back and telling me to drop me but this stubborn guy won't listen.