MAHKUM-U AŞK

1- SAHİPSİZ PAPATYALAR

"MAHKUM-U AȘK"
A İ L E M İ Z E  H O Ş G E L D İ N İ Z

'Ağabeyinin canı, Ablasının sevdası için Berdel olan
Hüma Aslan'

Başlama tarihlerinizi alayım buraya 💙

Herkes kalbimde bir yere sahipken,
Senin ülken vardı.
'Cemal Süreyya

1. Bölüm;
-SAHİPSİZ PAPATYALAR-

Yüzüme vuran güneş yeni bir günün, Aslan konağında geçireceğim bir günün daha habercisiydi.

Gözlerini nerede açarsan kaderin seni oraya prangalardı. Kader, kiminin yüzüne gülüp arkalarına yıkılmaz duvarlar örerken kiminin ayakları dibine uçurum döşerdi.
Aile denirdi buna da.

Ben arkasında olan duvara yaslanacak kız değil, ayakları dibinde olan uçurumdan kaçabilmek için kendi duvarlarını kendi emekleriyle ören kızdım.

Hayata tutunmak için, bir canı beraberinde götürmek zorunda kalan, ailesinin uğursuzluğu ve pişmanlığı.

Derin, sesli ve bıkkın bir nefes verip  yataktan çıktım. Banyoya geçip hızlıca ihtiyaçlarımı giderdikten sonra dolabımın karşısında yerimi almıştım. Her sabah gördüğüm görüntü tekrar karşımdaydı. Tek renkten ibaret olan kıyafetler..

Hepsi beyazdı...

Annemin, şuan hayatta olmayan ve hiçbir zaman göremediğim Annemin en sevdiği ve en güzel taşıdığı renk.

Aram Ağabeyim bana olan öfkesini harlamak için Annemin en sevdiği ve ona en çok yakışan renk dışında giyinmemi istemezdi. Benim gibi babamdan aldığımız mavi gözlerinde bana karşı hep buzulları aratmayan bir soğukluk vardı, o gözlerde sadece nefreti görürdüm ben.

Ona göre Annemin ölümünden ben sorumluymuşum. O gün tek yaptığım her masum bir bebek gibi bu dünyaya gelmekti oysa ki.

Sıkıntıyla oflayıp bir birinin aynı kıyafetlerden birini düşünmeden alıp üzerime giyindim.

Kalbim yine içinde yaşadığım dünyadan soyutlanmış, her sabah isimsiz de olsa elime ulaşan kimden olduğunu dâhi bilmediğim papatyaların yolunu gözleyen Hüma'nın heyecanına ortak olmuştu. Birkaç dakika olsa dahi mutluluğu, gerçek mutluluğu hissediyordum. Belki gerçek mutluluk buda değildi ama benim için gerçek mutluluk, her sabah istisnasız elime ulaşan papatya demeti ve üzerinde birkaç satırda olsa kalbimin ritmini değiştirmeye yeten kelimelerdi.

İçimde yeni yeni yeşermeye başlayan heyecanı dizginlemeyi başarıp çıktım odamdan. Güneş yeni demlerindeyken, genzime dolan ve sadece sabahın bu vakitlerine ait olan havayı içime çektim.

Genzime dolan havanın tarifi yoktu.

İşittiğim tek ses konak çalışanlarına  aitti. Merdivenleri inip avluya geçtiğimde gözlerim konak kapısında dolandı.

Kalbim ritmini arttırırken, kaşlarımı çattım. Bir demet papatyaydı oysa elime geçecek olan, mutluluk sebebim olan papatyalar.

Her zaman bu saatte gelirdi oysa ki, aklımı bulandırmaya başlayan sorular konak kapısının açılması ile son buldu.

Şahin, her zamanki gibi yine gelmişti. Elinde tuttuğu bir demet papatya ile.

Kahve hareleri konakta gezindi. Kimsenin uyanmadığına emin olduktan sonra arkasında tuttuğu papatyaları gün yüzüne çıkardı ve tek bir mimik dâhi taşımayan ifadesiz suratı ile yanıma doğru adımlamaya başladı.